Udo Beyer

Zijn eerste internationale succes boekte Beyer in 1973 bij de Europese juniorenkampioenschappen in Duisburg. Hij werd toen Europees juniorenkampioen door met een stoot van 19,65 m zijn landgenoot Wolfgang Schmidt (zilver) en de Pool Mieczyslaw Breczewski (brons) te verslaan.

Op de Olympische Spelen van 1976 in Los Angeles behaalde Udo Beyer het grootste succes van zijn atletiekcarrière door een gouden medaille te winnen bij het kogelstoten. Met een beste poging van 21,05 versloeg hij de Rus Yevgeniy Mironov met slechts 2 cm. Het brons werd gewonnen door de Rus Aleksandr Barysjnikov met 21,00. Vier jaar later op de Olympische Spelen van 1980 in Moskou stootte hij 1 cm verder, maar slaagde er niet in om hiermee zijn olympische titel te prolongeren. Ditmaal moest hij met brons genoegen nemen achter de Russen Vladimir Kiseljev (goud; 21,35) en Aleksandr Barysjnikov (zilver; 21,08).

In zijn actieve tijd was Beyer aangesloten bij Armeesportsklub Vorwärts Potsdam. Hij is de broer van Hans-Georg Beyer (olympisch handballer in 1980) en Gisela Beyer (olympisch discuswerper in 1980). Bayer was sportinstructeur bij het leger van de DDR, de Nationale Volksarmee. Na de Duitse hereniging ging hij over naar de Duitse Bundeswehr.

In de DDR werden talentvolle sporters structureel doping toegediend in het kader van het Staatsplanthema 14.25. In onderzoeken die na de Duitse hereniging werden gedaan bleek dat Beyer in ieder geval in 1983 en 1984 hoge doses van het middel Oral-Turinabol toegediend heeft gekregen.^[1]

• Olympisch kampioen kogelstoten - 1976
• Europees kampioen kogelstoten - 1978, 1982
• Oost-Duits kampioen kogelstoten - 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987
• Oost-Duits indoorkampioen kogelstoten - 1980
• Europees juniorenkampioen kogelstoten - 1973

• 1972: 1   Spartakiade
• 1973: 1   EJK - 19,65 m
• 1976: 1   OS - 21,05 m
• 1977: 1   Europacup - 21,65 m
• 1977: 1   Wereldbeker - 21,74 m
• 1978: 1   EK - 21,08 m
• 1979: 1   Europacup - 21,13 m
• 1979: 1   Wereldbeker - 20,45 m
• 1979: 1   Universiade - 20,49 m
• 1980: 3   OS - 21,06 m
• 1981: 1   Europacup - 21,41 m
• 1981: 1   Wereldbeker - 21,40 m
• 1982: 1   EK - 21,50 m
• 1983: 6e WK - 20,09 m
• 1984: 2   Vriendschapsspelen - 21,60 m
• 1985: 2   WK indoor - 21,10 m
• 1985: 3   Europacup - 20,51 m
• 1986: 3   EK - 20,74 m
• 1987: 6e WK - 21,13 m
• 1988: 4e OS - 21,40 m

 

Zie de categorie Udo Beyer van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.