Trichinella spiralis

Trichinella spiralis behoort tot de kleinste rondwormen die als parasiet in het menselijk lichaam voorkomen. Ze komen over de hele wereld voor. De vrouwtjes zijn 3-4 mm lang en 36 µm breed en de mannetjes 1,4-1,5 mm lang en 36 µm breed. De Larve in het ei is 0,09 - 0,1 mm lang, de migrerende larve is 0,12-0,16 mm lang en de cyste is 0,4 mm lang en 0,25 mm breed.

•  
  Model van mannelijke en vrouwelijke rondworm
•  
  Vrouwelijke rondworm
•  
  Links: vrouwtje, daarnaast mannetje, c. jonge larve, d. larve in spierlaag, e. cyste
•  
  Trichinella spiralis. De grootste larve is ongeveer 22,5 µm lang en ongeveer 5 µm dik.
•  
  Cysten in spier van middenrif
•  
  Cysten in spierweefsel
•  
  Bloedvatenstelsel om sarcolemmalaag (omhulsellaag) van spiercel vlak voor inkapseling
•  
  Verschillende vormen van verkalkte cysten in menselijk spierweefsel

 

Er is geen gastheerwisseling nodig. De gehele levenscyclus kan in het lichaam van een en dezelfde gastheer voltooid worden. Een besmet dier kan als een definitieve gastheer of als een potentiële tussengastheer dienen. De levenscyclus in huisdieren vindt meestal plaats in varkens en knaagdieren, maar deze kan ook in andere huisdieren zoals paarden plaatsvinden. Van de dieren in het wild zijn bronnen van menselijke besmetting beren-, elanden- en everzwijnenvlees. Varkens raken besmet wanneer ze rauw besmet vlees van knaagdieren eten. Wilde dieren raken besmet door het eten van besmette wilde dieren.

De besmetting bij mensen vindt meestal plaats door het eten van onvoldoend verhit vlees met ingekapselde larven (cysten) (1). In de maag komen door het maagzuur en de pepsine de larven vrij uit de cysten (2). Ze dringen het dunne darmslijmvlies binnen waar ze zich via vier vervellingen (L2, L3, L4, volwassen) ontwikkelen tot volwassen rondwormen. 30 tot 34 uur nadat de cysten in het lichaam zijn gekomen, paren de volwassen rondwormen. De eieren ontwikkelen zich binnen het lichaam van de vrouwelijke rondworm. Ze produceren tot wel 1500 nakomelingen in de vorm van 70 µm lange en 7 µm dikke L1-larven. De levensduur van de volwassen rondwormen in de dunne darm is vier tot zes weken.(3) De rondwormen kunnen zich slechts voor een beperkte periode voortplanten, omdat het immuunsysteem ze uiteindelijk uit de dunne darm zal verdrijven. Na 1 week komen de larven via de anus van de vrouwtjes vrij en maken met hun stylet een gaatje in het darmslijmvlies (4) waar ze doorheen kruipen en via de lymfevaten in de bloedbaan komen. Alleen deze L1-larven hebben een stylet. De larven gaan vervolgens via de haarvaten in de dwarsgestreepte spieren naar de spiervezelcellen en vormen daar voedingscellen. In de omgeving van de voedingscel ontstaat hypoxie (zuurstoftekort), waardoor de cel meer cytokine gaat aanmaken, die vervolgens angiogenese op gang brengt. Er ontstaat een "placenta"-achtige structuur rond de spiercel met een bloedvatennetwerk. In slechts drie weken veroorzaken de larven grote veranderingen in de spiercellen. Ze vergroten onder andere de celkern en veroorzaken kerndelingen. De vorming van nieuwe bloedvaten rond de spiercel wordt waarschijnlijk geïnduceerd doordat genen van de larven bepaalde genen van de cel van de gastheer activeren. De larve in de cyste is 1 mm lang en 36 µm dik.(5) De cysten kunnen wel dertig jaar in leven blijven. De cysten kunnen echter ook verkalken en dood gaan.

De besmetting van mensen wordt niet overgedragen, omdat ze niet opgegeten worden.

De eerste symptomen van besmetting kunnen optreden tussen 12 uur en twee dagen na het nuttigen van besmet vlees. De migratie van volwassen wormen in het dunne darmslijmvlies kan ontsteking van het slijmvlies veroorzaken en de afvalproducten die de rondwormen uitscheiden, kunnen een immunologische reactie oproepen.^[5] De ontsteking kan zich uiten in misselijkheid, braken, zweten en diarree. Vijf tot zeven dagen na het optreden van deze symptomen kan oedeem en koorts optreden. Tien dagen na besmetting kunnen intense spierpijn, ademhalingsmoeilijkheden, zwakke pols en lage bloeddruk, hartbeschadiging en verschillende zenuwaandoeningen optreden, die uiteindelijk kunnen leiden tot overlijden als gevolg van hartfalen, ademhalingscomplicaties of nierstoornissen.^[5]

Patiënten kunnen behandeld worden met mebendazol of albendazol en de symptomen kunnen verlicht worden door gebruik van pijnstillers en corticosteroïden.^[5]

• Dia voorstelling
• Beschrijving
• Beschrijving Trichinella spiralis vanaf blz. 253
• Trichinella Page levenscyclus
• De voedingscel
• Trichinelle vorming voedingscel blz. 136

 

Zie de categorie Trichinella spiralis van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.