Scaphopoda

Olifantstandjes hebben een uitwendige, lichtgebogen, langwerpige toelopende, buisvormige schelp, die doet denken aan de slagtand van een olifant. Beide uiteinden zijn open. De zuurstofopname vindt plaats door de mantel, want er zijn geen kieuwen. De afmetingen van de schelpen variëren naargelang van de soort van 2½ tot 15 cm. De grootste recente soort is Dentalium vernedei Sowerby, 1860. Rond de mond staan talrijke dunne tentakeltjes (of filamenten) die bezet zijn met trilharen, en die zich kunnen samentrekken om voedsel naar de mond te kunnen brengen.

Het dier leeft ingegraven in de zeebodem, waarbij het smalle uiteinde uit het zand steekt. Hier wordt water aangezogen waardoor de ademhaling mogelijk wordt. Het dier heeft geen kieuwen: de mantel dient als ademhalingsorgaan. Olifantstandjes leven vrijwel uitsluitend in diep tot zeer diep water. Het voedsel bestaat uit foraminiferen en andere micro-organismen.

In de zuidelijke Noordzee komen twee soorten voor:

• Antalis entalis Linnaeus, 1758 (Gladde olifantstand) en
• Antalis vulgaris (Da Costa, 1778) (Zwakgeribde olifantstand).

De klasse kent twee ordes:

• Dentaliida
• Gadilida

• (en) The Scaphopod Page
• (en) Ron Shimek's scaphopod page