[go: up one dir, main page]

Ronde van Frankrijk 2014

wielrenwedstrijd

De 101ste editie van de Ronde van Frankrijk ging van start op zaterdag 5 juli 2014 in Leeds, in het Engelse graafschap Yorkshire. De ronde eindigde op zondag 27 juli op de Avenue des Champs-Élysées in de Franse hoofdstad Parijs. De titelverdediger was de Brit Chris Froome. Hij viel dit jaar na etappe 5 uit. De Italiaan Vincenzo Nibali won dit jaar. Jean-Christophe Péraud uit Frankrijk werd 2e en Thibaut Pinot eveneens een Fransman maakte het podium compleet. Peter Sagan won voor de derde keer op rij het puntenklassement. Het bergklassement ging naar de Pool Rafal Majka en Thibaut Pinot won het jongerenklassement.

Vlag van Frankrijk Ronde van Frankrijk 2014
101e editie
De eerste etappe startte voor het stadhuis van Leeds.
De eerste etappe startte voor het stadhuis van Leeds.
Routekaart van de Ronde van Frankrijk 2014
Routekaart van de Ronde van Frankrijk 2014
Periode 5 juli 2014 t/m 27 juli 2014
Startplaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Leeds
Finishplaats Vlag van Frankrijk Parijs
Totale afstand 3656 km
Gem. snelheid 40,679 km/h
Deelnemers 198
Eindklassementen
Gele trui Leider Vlag van Italië Vincenzo Nibali
Groene trui Punten Vlag van Slowakije Peter Sagan
Bolletjestrui Berg Vlag van Polen Rafał Majka
Witte trui Jongeren Vlag van Frankrijk Thibaut Pinot
Rood rugnummer Strijdlust Vlag van Italië Alessandro De Marchi
Geel rugnummer Ploegen Vlag van Frankrijk AG2R La Mondiale
Navigatie
Ronde van Frankrijk 2013     Ronde van Frankrijk 2015
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Startlijst

bewerken
  Zie Ronde van Frankrijk 2014/Startlijst voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Alle achttien UCI World Tour ploegen hadden het recht en de plicht om deel te nemen aan de Ronde van Frankrijk 2014. Dit jaar waren er 4 wildcards uitgedeeld om er een aantal van 22 teams te maken.[1]

18 UCI World Tour-ploegen 4 wildcards
Vlag van Frankrijk  AG2R La Mondiale Vlag van Frankrijk  FDJ.fr Vlag van Spanje  Movistar Vlag van Frankrijk  Cofidis
Vlag van Kazachstan  Astana Vlag van Verenigde Staten  Garmin Sharp Vlag van België  Omega Pharma-Quick-Step Vlag van Frankrijk  Bretagne-Séché Environnement
Vlag van Nederland  Belkin Vlag van Nederland  Giant-Shimano Vlag van Australië  Orica-GreenEdge Vlag van Zwitserland  IAM Cycling
Vlag van Verenigde Staten  BMC Racing Team Vlag van Italië  Lampre-Merida Vlag van Verenigd Koninkrijk  Sky ProCycling Vlag van Duitsland  Team NetApp-Endura
Vlag van Italië  Cannondale Vlag van België  Lotto-Belisol Vlag van Rusland  Tinkoff-Saxo
Vlag van Frankrijk  Europcar Vlag van Rusland  Katjoesja Vlag van Verenigde Staten  Trek Factory Racing

Favorieten

bewerken

Net als bij de vorige Ronde van Frankrijk gold Chris Froome (winnaar 2013) vooraf als de favoriet voor de eindzege, met Alberto Contador (winnaar 2007 en 2009) als zijn belangrijkste uitdager. Beiden moesten de Ronde van Frankrijk echter verlaten na valpartijen.

Etappe-overzicht

bewerken

Op 17 januari 2013 werd bekendgemaakt dat de eerste drie etappes in Engeland zouden plaatsvinden.[2] Het was voor de vierde maal in de geschiedenis dat de Ronde van Frankrijk het Verenigd Koninkrijk aandoet. De eerste keer was in 1974, de tweede keer in 1994, en de derde keer was in 2007. Opvallend is dat deze ronde geen proloog en ploegentijdrit kende en dat er slechts één individuele tijdrit in het programma werd opgenomen. Er waren verder zes bergetappes opgenomen in het parcours, waarvan vijf met aankomst bergop.

Datum Etappe Start-Finish Afstand (in km) Type Winnaar Ploeg Klassementsleider Gele trui 
5 juli 1 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Leeds - Vlag van Verenigd Koninkrijk  Harrogate 190,5 Vlak profiel  Vlakke rit Vlag van Duitsland  Marcel Kittel Vlag van Nederland  Giant-Shimano Vlag van Duitsland  Marcel Kittel
6 juli 2 Vlag van Verenigd Koninkrijk  York - Vlag van Verenigd Koninkrijk  Sheffield 201 Heuvelachtig profiel  Heuvelrit Vlag van Italië  Vincenzo Nibali Vlag van Kazachstan  Astana Pro Team Vlag van Italië  Vincenzo Nibali
7 juli 3 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Cambridge - Vlag van Verenigd Koninkrijk  Londen 155 Vlak profiel  Vlakke rit Vlag van Duitsland  Marcel Kittel Vlag van Nederland  Giant-Shimano
8 juli 4 Le Touquet-Paris-Plage - Villeneuve-d'Ascq (Lille Métropole) 163,5 Vlak profiel  Vlakke rit Vlag van Duitsland  Marcel Kittel Vlag van Nederland  Giant-Shimano
9 juli 5 Vlag van België  Ieper - Arenberg (Porte du Hainaut) 155,5 Vlak profiel  Vlakke rit (kasseien)[3] Vlag van Nederland  Lars Boom Vlag van Nederland  Belkin Pro Cycling
10 juli 6 Arras - Reims 194 Vlak profiel  Vlakke rit Vlag van Duitsland  André Greipel Vlag van België  Lotto-Belisol
11 juli 7 Épernay - Nancy 234,5 Vlak profiel  Vlakke rit Vlag van Italië  Matteo Trentin Vlag van België  Omega Pharma-Quick-Step
12 juli 8 Tomblaine - Gérardmer 161 Heuvelachtig profiel  Heuvelrit Vlag van Frankrijk  Blel Kadri Vlag van Frankrijk  AG2R La Mondiale
13 juli 9 Gérardmer - Mulhouse 170 Heuvelachtig profiel  Heuvelrit Vlag van Duitsland  Tony Martin Vlag van België  Omega Pharma-Quick-Step Vlag van Frankrijk  Tony Gallopin
14 juli 10 Mulhouse - La Planche des Belles Filles 161,5 Bergachtig profiel  Bergrit Vlag van Italië  Vincenzo Nibali Vlag van Kazachstan  Astana Pro Team Vlag van Italië  Vincenzo Nibali
15 juli Rustdag Besançon
16 juli 11 Besançon - Oyonnax 187,5 Heuvelachtig profiel  Heuvelrit Vlag van Frankrijk  Tony Gallopin Vlag van België  Lotto-Belisol Vlag van Italië  Vincenzo Nibali
17 juli 12 Bourg-en-Bresse - Saint-Étienne 185,5 Vlak profiel  Vlakke rit Vlag van Noorwegen  Alexander Kristoff Vlag van Rusland  Katjoesja
18 juli 13 Saint-Étienne - Chamrousse 197,5 Bergachtig profiel  Bergrit Vlag van Italië  Vincenzo Nibali Vlag van Kazachstan  Astana Pro Team
19 juli 14 Grenoble - Risoul 177 Bergachtig profiel  Bergrit Vlag van Polen  Rafał Majka Vlag van Rusland  Tinkoff-Saxo
20 juli 15 Tallard - Nîmes 222 Vlak profiel  Vlakke rit Vlag van Noorwegen  Alexander Kristoff Vlag van Rusland  Katjoesja
21 juli Rustdag Carcassonne
22 juli 16 Carcassonne - Bagnères-de-Luchon 237,5 Bergachtig profiel  Bergrit Vlag van Australië  Michael Rogers Vlag van Rusland  Tinkoff-Saxo Vlag van Italië  Vincenzo Nibali
23 juli 17 Saint-Gaudens - Saint-Lary-Soulan (Pla d'Adet) 124,5 Bergachtig profiel  Bergrit Vlag van Polen  Rafał Majka Vlag van Rusland  Tinkoff-Saxo
24 juli 18 Pau - Hautacam 145,5 Bergachtig profiel  Bergrit Vlag van Italië  Vincenzo Nibali Vlag van Kazachstan  Astana Pro Team
25 juli 19 Maubourguet - Bergerac 208,5 Vlak profiel  Vlakke rit Vlag van Litouwen  Ramūnas Navardauskas Vlag van Verenigde Staten  Garmin-Sharp
26 juli 20 Bergerac - Périgueux 54 Tijdritklokje  Individuele tijdrit Vlag van Duitsland  Tony Martin Vlag van België  Omega Pharma-Quick-Step
27 juli 21 Évry - Parijs (Champs-Élysées) 137,5 Vlak profiel  Vlakke rit Vlag van Duitsland  Marcel Kittel Vlag van Nederland  Giant-Shimano

Klassementsleiders na elke etappe

bewerken
Etappe Gele trui
Gele trui 
Groene trui
Groene trui 
Bolletjestrui
Bolletjestrui 
Witte trui
Witte trui 
Ploegenklassement
Ploegenklassement 
Strijdlust
Rode trui 
1 Vlag van Duitsland  Marcel Kittel Vlag van Duitsland  Marcel Kittel1 Vlag van Duitsland  Jens Voigt Vlag van Slowakije  Peter Sagan2 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Sky ProCycling Vlag van Duitsland  Jens Voigt
2 Vlag van Italië  Vincenzo Nibali Vlag van Slowakije  Peter Sagan Vlag van Frankrijk  Cyril Lemoine Vlag van Frankrijk  Blel Kadri
3 Vlag van Tsjechië  Jan Bárta
4 Vlag van Frankrijk  Thomas Voeckler
5 Vlag van Kazachstan  Astana Pro Team Vlag van Nederland  Lieuwe Westra
6 Vlag van Spanje  Luis Ángel Maté
7 Vlag van Zwitserland  Martin Elmiger
8 Vlag van Frankrijk  Blel Kadri Vlag van Polen  Michał Kwiatkowski Vlag van Frankrijk  Blel Kadri
9 Vlag van Frankrijk  Tony Gallopin Vlag van Duitsland  Tony Martin Vlag van Duitsland  Tony Martin
10 Vlag van Italië  Vincenzo Nibali Vlag van Spanje  Joaquim Rodríguez Vlag van Frankrijk  Romain Bardet Vlag van Frankrijk  AG2R-La Mondiale Vlag van Duitsland  Tony Martin
11 Vlag van Ierland  Nicolas Roche
12 Vlag van Australië  Simon Clarke
13 Vlag van Italië  Vincenzo Nibali3 Vlag van Italië  Alessandro De Marchi
14 Vlag van Spanje  Joaquim Rodríguez Vlag van Italië  Alessandro De Marchi
15 Vlag van Zwitserland  Martin Elmiger
16 Vlag van Polen  Rafał Majka Vlag van Frankrijk  Thibaut Pinot Vlag van Frankrijk  Cyril Gautier
17 Vlag van Frankrijk  Romain Bardet
18 Vlag van Spanje  Mikel Nieve
19 Vlag van Nederland  Tom-Jelte Slagter
20 niet uitgereikt
21
Eindklassement Vlag van Italië  Vincenzo Nibali Vlag van Slowakije  Peter Sagan Vlag van Polen  Rafał Majka Vlag van Frankrijk  Thibaut Pinot Vlag van Frankrijk  AG2R La Mondiale Vlag van Italië  Alessandro De Marchi
  • 1 De groene trui werd in de tweede etappe gedragen door Bryan Coquard die derde stond achter Kittel en Sagan.
  • 2 De witte trui werd in de derde en vierde etappe gedragen door Romain Bardet en in de vijfde, zesde, zevende en achtste etappe door Michał Kwiatkowski die tweede stonden achter Sagan.
  • 3 De bolletjestrui werd in de veertiende etappe gedragen door Joaquim Rodríguez die tweede stond achter Nibali.

Algemeen klassement

bewerken
  Zie Ronde van Frankrijk 2014/Eindstanden voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Rang Renner Ploeg Tijd
  Vlag van Italië  Vincenzo Nibali Astana 89u59'06"
2 Vlag van Frankrijk  Jean-Christophe Péraud AG2R La Mondiale +7'37"
3 Vlag van Frankrijk  Thibaut Pinot FDJ.fr +8'15"
4 Vlag van Spanje  Alejandro Valverde Team Movistar +9'40"
5 Vlag van Verenigde Staten  Tejay van Garderen BMC Racing Team +11'24"
6 Vlag van Frankrijk  Romain Bardet AG2R La Mondiale +11'26"
7 Vlag van Tsjechië  Leopold König Team NetApp-Endura +14'32"
8 Vlag van Spanje  Haimar Zubeldia Trek Factory Racing +17'57"
9 Vlag van Nederland  Laurens ten Dam Belkin Pro Cycling +18'11"
10 Vlag van Nederland  Bauke Mollema Belkin Pro Cycling +21'15"

Opgaves

bewerken

Zie ook

bewerken
bewerken
Zie de categorie Tour de France 2014 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.