Márcio Rafael Ferreira de Souza

Rafinha begon in 1992 met voetballen voor een lokaal futsalteam, genaamd Grêmio Londrina, uit zijn woonplaats Londrina in deelstaat Paraná. In 1997 stapte hij over naar PSTC en in 2001 naar Londrina. Een jaar later werd Rafinha door Coritiba, de recordkampioen van de staat Paraná, overgenomen.

Zijn debuut op het hoogste niveau maakte Rafinha onder trainer Antônio Lopes, die hem vooral als rechtsback liet spelen. Hij maakte in 2005 in de finale van de Campeonato Paranaense het enige doelpunt thuis tegen aartsrivaal Atlético Paranaense. Een paar maanden later werd hij uitgenodigd voor de Braziliaanse selectie onder twintig, waarmee hij naar het WK 2005 onder 20 in Nederland ging.

In de Braziliaanse competitie en op het jeugd-WK, speelde Rafinha zich in de kijker bij Schalke 04. Hij verruilde in 2005 Coritiba voor Schalke 04 en verlengde daar in maart 2007 zijn contract tot de zomer van 2011.^[1] In zijn eerste seizoen werd hij basisspeler en kwam hij na uitschakeling in de eerste ronde van de UEFA Champions League tot aan de halve finale van de UEFA Cup met zijn club. Hij speelde eenenveertig wedstrijden in zijn eerste seizoen, waarvan zeven in de UEFA Cup en vijf in de UEFA Champions League.

Na vijf seizoenen Schalke 04 liep Rafinha's contract bij de Duitse club nog een jaar door. Voor de competitie van 2010/11 begon, vertrok de Braziliaan niettemin naar Genoa, waar hij voor vier jaar tekende.^[2]

Rafinha bleef een jaar actief in de Serie A. Medio 2011 keerde de Braziliaan terug naar de Bundesliga en tekende hij een contract bij Bayern München.^[3] Met de transfer zou ruim vijf miljoen euro gemoeid zijn. Rafinha speelde acht seizoenen voor Bayern München en won met de club de UEFA Champions League, de UEFA Super Cup, het WK voor clubs, zevenmaal het Duits landskampioenschap, viermaal de DFB-Pokal en tweemaal de DFL-Supercup. Hij maakte daarmee deel uit van een generatie met onder anderen Manuel Neuer, Franck Ribéry, Arjen Robben, Jérôme Boateng, Thomas Müller en David Alaba, met wie hij al deze jaren samen op het veld stond bij Bayern.

In juli 2019 vertrok Rafinha naar Flamengo en won in zijn eerste seizoen direct de CONMEBOL Libertadores, de belangrijkste clubcompetitie van Zuid-Amerika.

In augustus 2020 vertrok Rafinha transfervrij voor twee seizoenen naar Olympiakos Piraeus.^[4] Op 2 februari 2021 vertrok Rafinha bij Olympiakos Piraeus.^[5]

In maart 2021 tekende Rafinha een contract bij Grêmio tot het einde van december 2021. Op 15 december 2021 werd bekendgemaakt dat het contract van Rafinha, door het in datzelfde seizoen naar de Série B gedegradeerde Grêmio, niet verlengd werd.^[6]

Competitie
	Aantal	Jaren
Bayern München
Mondiaal
FIFA Club World Cup	1x	2013
Continentaal
UEFA Champions League	1x	2012/13
UEFA Super Cup	1x	2013
Nationaal
Bundesliga	7x	2012/13, 2013/14, 2014/15, 2015/16, 2016/17, 2017/18, 2018/19
DFB-Pokal	4x	2012/13, 2013/14, 2015/16, 2018/19
DFL-Supercup	2x	2016, 2017
Flamengo
Continentaal
CONMEBOL Libertadores	1x	2019
CONMEBOL Recopa	1x	2020
Nationaal
Campeonato Brasileiro Série A	1x	2019
Supercopa do Brasil	1x	2020
Campeonato Carioca	1x	2020
Olympiakos Piraeus
Super League	1x	2020/21
Beker van Griekenland	1x	2019/20
Grêmio
Campeonato Gaúcho	1x	2021
Recopa Gaúcha	1x	2021

Individueel

Prijs	Aantal	Jaren
Brazilië
Prêmio Craque do Brasileirão	1x	2019
Bola de Prata	1x	2019
Campeonato Carioca Team van het Seizoen	1x	2020

• Lijst van spelers van FC Bayern München