Flammagenitus

Een flammagenituswolk ontstaat door de intense verhitting van de lucht vanaf het oppervlak. Dit veroorzaakt convectie, waardoor de rook stijgt naar een punt van stabiliteit. Al in de atmosfeer aanwezig vocht, evenals waterdamp ontstaan en vrijgekomen door verbranding van vegetatie of door vulkanische ontgassing (waterdamp is een dominante component van vulkanische eruptieve gassen), kan gemakkelijk op asdeeltjes condenseren, en zo de wolk snel doen groeien.

Flammageniti bevatten zware turbulentie, die zich manifesteert als sterke windstoten aan het oppervlak, die een brand kunnen aanwakkeren.

Een grote flammagenitus, met name een geassocieerd met een vulkaanuitbarsting, kan ook bliksem veroorzaken. Dit is een proces dat nog niet volledig wordt begrepen, maar is waarschijnlijk op een of andere manier geassocieerd met ladingsscheiding veroorzaakt door ernstige turbulentie, en misschien door de aard van de asdeeltjes in de wolk. Een grote flammagenitus kan temperaturen bevatten die ver onder het vriespunt liggen en de elektrostatische eigenschappen van eventueel gevormd ijs kunnen ook een rol spelen. Een flammagenitus die bliksem produceert is eigenlijk een soort cumulonimbus, een onweerswolk, en wordt cumulonimbus flammagenitus genoemd.

 

Een flammagenituswolk kan een brand helpen of hinderen. Soms condenseert het vocht uit de lucht in de wolk en valt dan als regen, waardoor het vuur wordt geblust. Er zijn talloze voorbeelden bekend waarbij een grote vuurstorm is gedoofd door de flammagenitus die de brand zelf daarvoor had gecreëerd.^[4] Als het vuur echter groot genoeg is, kan de wolk blijven groeien en een soort cumulonimbuswolk worden die bekend staat als een cumulonimbus flammagenitus, die bliksem kan veroorzaken die elders opnieuw branden kan veroorzaken.^[5][4]

 

Zie de categorie Flammagenitus clouds van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.