[go: up one dir, main page]

Oppenheimer (film)

film uit 2023 van Christopher Nolan

Oppenheimer is een Amerikaans-Britse biografische thriller uit 2023 over J. Robert Oppenheimer, de theoretisch natuurkundige die hielp bij de ontwikkeling van de eerste kernwapens. De film is geregisseerd, geschreven en gecoproduceerd door Christopher Nolan, en gebaseerd op de biografie American Prometheus uit 2005 van Kai Bird en Martin J. Sherwin. Cillian Murphy speelt de rol van Oppenheimer, andere rollen zijn voor onder meer Emily Blunt, Matt Damon, Robert Downey Jr. en Florence Pugh, evenals een kleine rol voor Tom Conti als Albert Einstein.

Oppenheimer
Oppenheimer
(Filmposter op en.wikipedia.org)
Regie Christopher Nolan
Producent Emma Thomas
Charles Roven
Christopher Nolan
Scenario Christopher Nolan
Gebaseerd op American Prometheus
van Kai Bird
Martin J. Sherwin
Hoofdrollen Cillian Murphy
Emily Blunt
Matt Damon
Robert Downey jr.
Florence Pugh
Tom Conti
Muziek Ludwig Göransson
Montage Jennifer Lame
Cinematografie Hoyte van Hoytema
Productie­bedrijf Universal Pictures
Syncopy Inc.
Atlas Entertainment
Distributie Universal Pictures
Première 11 juli 2023 (Parijs)
Vlag van België 19 juli 2023
Vlag van Nederland 20 juli 2023
Genre biografie / drama / historisch
Speelduur 181 minuten
Taal Engels
Land Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Budget US$ 100 miljoen
Opbrengst US$ 975 miljoen[1]
Kijkwijzer
Bewerk dit op Wikidata
Bewerk dit op Wikidata
Officiële website
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Geschiedenis

bewerken

Nolan kondigde in september 2021 aan dat hij een film over Oppenheimer zou schrijven en regisseren, die zich afspeelt tijdens de Tweede Wereldoorlog, met Universal Pictures als distributeur. Het filmen begon eind februari 2022 en werd in mei afgerond met cameraman Hoyte van Hoytema. Er werd gefilmd in een combinatie van IMAX 65 mm en 65 mm-grootformaatfilm. Net als voor zijn eerdere werken gebruikte Nolan een minimum aan door de computer gegenereerde beelden.

Oppenheimer werd uitgebracht in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten op 21 juli 2023. Het is de eerste film van Nolan die niet wordt gedistribueerd door Warner Bros. Films in binnen- en buitenland sinds Memento (2000), evenals zijn eerste film die een R-rating kreeg sinds Insomnia (2002).

Verhaal

bewerken
Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

In 1926 worstelt de 22-jarige doctoraatstudent J. Robert Oppenheimer met angst en heimwee terwijl hij studeert bij experimenteel natuurkundige Patrick Blackett aan het Cavendish-laboratorium in Cambridge. Oppenheimer is boos op de veeleisende Blackett en laat een vergiftigde appel voor hem achter, maar haalt deze later terug. Gastwetenschapper Niels Bohr raadt Oppenheimer aan om in plaats daarvan theoretische natuurkunde in Göttingen te studeren. Hij behaalt zijn academische graad en ontmoet collega-wetenschapper Isidor Isaac Rabi. Ze ontmoeten later theoretisch natuurkundige Werner Heisenberg in Zwitserland. Oppenheimer wil het onderzoek naar de kwantumfysica in de Verenigde Staten uitbreiden en begint les te geven aan de Universiteit van Californië - Berkeley en het California Institute of Technology. Hij trouwt met Katherine "Kitty" Puening, een biologe en ex-communiste, en heeft af en toe een affaire met Jean Tatlock, een onrustig lid van de Amerikaanse Communistische Partij, die later zelfmoord pleegt nadat Oppenheimer haar vertelde definitief voor Kitty te kiezen.

In december 1938 wordt kernsplijting ontdekt, waarvan Oppenheimer beseft dat deze als wapen kan worden gebruikt. In 1942, midden in de Tweede Wereldoorlog, rekruteert generaal Leslie Groves van het Amerikaanse leger Oppenheimer om het Manhattanproject te leiden om een atoombom te ontwikkelen. De joodse Oppenheimer wordt vooral gedreven doordat de nazi's hun kernwapenprogramma - dat onder leiding staat van Heisenberg - mogelijk sneller zouden kunnen voltooien. Hij stelt een wetenschappelijk team samen met onder meer Rabi, Hans Bethe, Seth Neddermeyer, Klaus Fuchs en Edward Teller in Los Alamos, New Mexico. In recordtijd wordt het Los Alamos National Laboratory opgebouwd, waar de wetenschappers - inclusief hun gezinnen - de komende jaren zullen verblijven. Oppenheimer werkt ook samen met onder andere Enrico Fermi, Leó Szilárd en David L. Hill aan de Universiteit van Chicago. Uit de berekeningen van Teller blijkt dat een atomaire ontploffing mogelijk een catastrofale kettingreactie kan veroorzaken die de atmosfeer doet ontbranden. Na overleg met Albert Einstein concludeert Oppenheimer dat de kansen acceptabel laag zijn. Tellers voorstel om een waterstofbom te bouwen wordt snel afgewezen. Teller probeert het project te verlaten, hoewel Oppenheimer hem weet te overtuigen om te blijven.

Na de dood van Adolf Hitler in 1945 twijfelen sommige Project-wetenschappers aan de relevantie van de bom, terwijl Oppenheimer gelooft dat deze een einde zal maken aan de aanhoudende oorlog in de Stille Oceaan en geallieerde levens zal redden. De Trinity-test is succesvol en president Harry S. Truman geeft opdracht om Hiroshima en Nagasaki te bombarderen, waardoor het Japans Keizerrijk zich moet overgeven. Hoewel hij publiekelijk wordt geprezen, wordt Oppenheimer getergd door de massavernietigingen en de duizenden slachtoffers. Hij dringt aan op de beperking van de verdere ontwikkeling van kernwapens, wat Truman kortaf afwijst. Als adviseur van de United States Atomic Energy Commission (AEC) zorgt Oppenheimers standpunt voor controverse, terwijl Tellers waterstofbom hernieuwde belangstelling krijgt tijdens de uitbrekende Koude Oorlog. AEC-voorzitter Lewis Strauss heeft een hekel aan Oppenheimer omdat hij hem publiekelijk heeft vernederd door zijn zorgen over de export van radio-isotopen van de hand te wijzen, en omdat hij onderhandelingen met de Sovjet-Unie heeft aanbevolen nadat zij met succes hun eigen bom tot ontploffing hadden gebracht. Hij gelooft ook dat Oppenheimer hem denigreerde tijdens een gesprek dat Oppenheimer met Einstein had in 1947 in de Princeton-universiteit.

In 1954 organiseert Strauss, omdat hij de politieke invloed van Oppenheimer wil elimineren, in het geheim een privéhoorzitting voor een Personeelsveiligheidsraad over de Q-goedkeuring van Oppenheimer. Het wordt echter duidelijk dat de hoorzitting een vooraf bepaalde uitkomst heeft. Oppenheimers communistische banden uit het verleden worden uitgebuit en de getuigenissen van Groves en andere medewerkers worden tegen hem verdraaid. Teller getuigt dat hij geen vertrouwen heeft in Oppenheimer en beveelt intrekking aan. Het bestuur trekt de toestemming van Oppenheimer in, waardoor zijn publieke imago wordt geschaad en zijn invloed op het nucleaire beleid wordt beperkt. In 1959, tijdens Strauss' bevestigingshoorzitting in de Senaat voor de minister van Handel, getuigt Hill over Strauss' persoonlijke motieven bij het bewerkstelligen van de ondergang van Oppenheimer, wat ertoe leidde dat de Senaat tegen zijn benoeming stemde. In 1963 overhandigt president Lyndon B. Johnson Oppenheimer de Enrico Fermi-prijs als gebaar van politieke rehabilitatie. Een flashback onthult dat in het gesprek tussen Oppenheimer en Einstein uit 1947 Strauss nooit werd genoemd. Oppenheimer uitte in plaats daarvan zijn sombere overtuiging dat hij een kettingreactie op gang had gebracht die de wereld zou vernietigen.

Acteur Personage
Murphy, Cillian Cillian Murphy J. Robert Oppenheimer
Blunt, Emily Emily Blunt Katherine "Kitty" Oppenheimer
Damon, Matt Matt Damon Leslie Groves
Downey jr., Robert Robert Downey jr. Lewis Strauss
Pugh, Florence Florence Pugh Jean Tatlock
Hartnett, Josh Josh Hartnett Ernest Lawrence
Affleck, Casey Casey Affleck Boris Pash
Malek, Rami Rami Malek David L. Hill
Branagh, Kenneth Kenneth Branagh Niels Bohr
Safdie, Benny Benny Safdie Edward Teller
Clarke, Jason Jason Clarke Roger Robb
Arnold, Dylan Dylan Arnold Frank Oppenheimer
Skarsgård, Gustaf Gustaf Skarsgård Hans Bethe
Krumholtz, David David Krumholtz Isidor Isaac Rabi
Modine, Matthew Matthew Modine Vannevar Bush
Conti, Tom Tom Conti Albert Einstein
Dastmalchian, David David Dastmalchian William L. Borden
Angarano, Michael Michael Angarano Robert Serber
Quaid, Jack Jack Quaid Richard Feynman
Peck, Josh Josh Peck Kenneth Bainbridge
Thirlby, Olivia Olivia Thirlby Lilli Hornig
DeHaan, Dane Dane DeHaan Kenneth Nichols
Deferrari, Danny Danny Deferrari Enrico Fermi
Ehrenreich, Alden Alden Ehrenreich werknemer Senaat
Hall, Jefferson Jefferson Hall Haakon Chevalier
D'Arcy, James James D'Arcy Patrick Blackett
Goldwyn, Tony Tony Goldwyn Gordon Gray
Bostick, Devon Devon Bostick Seth Neddermeyer
Wolff, Alex Alex Wolff Luis Walter Alvarez
Grimes, Scott Scott Grimes raadslid
Zuckerman, Josh Josh Zuckerman Giovanni Rossi Lomanitz
Schweighöfer, Matthias Matthias Schweighöfer Werner Heisenberg
Denham, Christopher Christopher Denham Klaus Fuchs
Rysdahl, David David Rysdahl Donald Hornig
Burnet, Guy Guy Burnet George Eltenton
Lombard, Louise Louise Lombard Ruth Tolman
Gilbertson, Harrison Harrison Gilbertson Philip Morrison
Dumont, Emma Emma Dumont Jackie Oppenheimer
Fausa Aurvåg, Trond Trond Fausa Aurvåg George Kistiakowsky
Haaskivi, Olli Olli Haaskivi Edward Condon
Oldman, Gary Gary Oldman Harry S. Truman
Gowans, John John Gowans Ward Evans
Koehler, Kurt Kurt Koehler Thomas A. Morgan
Blair, Macon Macon Blair Lloyd Garrison
Lawrence, Hap Hap Lawrence Lyndon B. Johnson
Groener, Harry Harry Groener Gale W. McGee
Skipper, Pat Pat Skipper James F. Byrnes
Remar, James James Remar Henry Stimson
Jbara, Gregory Gregory Jbara Warren Magnuson
DeKay, Tim Tim DeKay John Pastore
Urbaniak, James James Urbaniak Kurt Gödel
Haumann, Máté Máté Haumann Leó Szilárd

Release en ontvangst

bewerken

De film ging in première op 11 juli 2023 in Le Grand Rex in Parijs.[2] De film kreeg overwegend positieve kritieken van de filmcritici, met een score van 93% op Rotten Tomatoes, gebaseerd op 286 beoordelingen[3], en een beoordeling van 3,97 / 5 op MovieMeter.[4] Op de Internet Movie Database IMDb is de gewogen gemiddelde beoordeling 8,4/10 (stand in januari 2024 op basis van ca. 600.000 beoordelingen).

Op 21 juli 2023 volgde de bioscooprelease in de Verenigde Staten, tegenover de film Barbie.[5] De twee films zorgden samen voor het grootste "box office"-weekend na de coronapandemie, mede vanwege het sociale mediafenomeen "Barbenheimer". Doordat de twee films op dezelfde dag uitkwamen, kozen vele bioscoopbezoekers er voor om beide films op dezelfde dag te gaan kijken, onder het motto "kiezen is verliezen". Oppenheimer bracht in zijn openingsweekend internationaal 174 miljoen dollar op.[6]

Op 21 juli 2023 bracht het platenlabel Back Lot Music de originele filmmuziek van Ludwig Göransson uit op het album Oppenheimer: Original Motion Picture Soundtrack.[7]

Prijzen en nominaties

bewerken

De belangrijkste:

Jaar Prijs Categorie Genomineerde(n) Uitslag
2024 Academy Awards (Oscars) Beste film Gewonnen
Beste regisseur Christopher Nolan Gewonnen
Beste mannelijke hoofdrol Cillian Murphy Gewonnen
Beste mannelijke bijrol Robert Downey jr. Gewonnen
Beste vrouwelijke bijrol Emily Blunt Genomineerd
Beste bewerkte scenario Christopher Nolan Genomineerd
Beste camerawerk Hoyte van Hoytema Gewonnen
Beste montage Jennifer Lame Gewonnen
Beste productieontwerp Ruth De Jong en Claire Kaufman Genomineerd
Beste originele muziek Ludwig Göransson Gewonnen
Beste geluid Willie Burton, Richard King, Gary A. Rizzo en Kevin O'Connell Genomineerd
Beste kostuumontwerp Ellen Mirojnick Genomineerd
Beste grime en haarstijl Luisa Abel Genomineerd
British Academy Film Awards Beste film Gewonnen
Beste regisseur Christopher Nolan Gewonnen
Beste bewerkte scenario Christopher Nolan Genomineerd
Beste mannelijke hoofdrol Cillian Murphy Gewonnen
Beste vrouwelijke bijrol Emily Blunt Genomineerd
Beste mannelijke bijrol Robert Downey jr. Gewonnen
Beste originele muziek Ludwig Göransson Gewonnen
Beste cinematografie Hoyte van Hoytema Gewonnen
Beste montage Jennifer Lame Gewonnen
Beste productieontwerp Ruth De Jong en Claire Kaufman Genomineerd
Beste kostuumontwerp Ellen Mirojnick Genomineerd
Beste grime en haar Luisa Abel, Jaime Leigh McIntosh, Jason Hamer en Ahou Mofid Genomineerd
Beste geluid Willie Burton, Richard King, Kevin O'Connell en Gary A. Rizzo Genomineerd
Critics Choice Awards Beste film Gewonnen
Beste mannelijke hoofdrol Cillian Murphy Genomineerd
Beste mannelijke bijrol Robert Downey jr. Gewonnen
Beste vrouwelijke bijrol Emily Blunt Genomineerd
Beste acteerensemble Gewonnen
Beste regisseur Christopher Nolan Gewonnen
Beste bewerkte scenario Christopher Nolan Genomineerd
Beste camerawerk Hoyte van Hoytema Gewonnen
Beste productieontwerp Ruth De Jong en Claire Kaufman Genomineerd
Beste montage Jennifer Lame Gewonnen
Beste grime en haarstijl Genomineerd
Beste visuele effecten Gewonnen
Beste filmmuziek Ludwig Göransson Gewonnen
Golden Globes Beste film – drama Gewonnen
Beste regisseur Christopher Nolan Gewonnen
Beste acteur in een film – drama Cillian Murphy Gewonnen
Beste mannelijke bijrol in een film Robert Downey jr. Gewonnen
Beste vrouwelijke bijrol in een film Emily Blunt Genomineerd
Beste script Christopher Nolan Genomineerd
Beste filmmuziek Ludwig Göransson Gewonnen
"Cinematic and Box Office Achievement" Genomineerd
Grammy Awards Best Score Soundtrack Album for Visual Media Ludwig Göransson Gewonnen
Best Instrumental Composition Ludwig Göransson, voor "Can You Hear the Music" Genomineerd
Best Arrangement, Instrumental or A Cappella Genomineerd
bewerken