[go: up one dir, main page]

Obdulio Varela

voetballer uit Uruguay (1917-1996)

Obdulio Jacinto Muiños Varela (Paysandú, 20 september 1917Montevideo, 2 augustus 1996) was een Uruguayaans voetballer. Hij was aanvoerder van het Uruguayaans voetbalelftal dat in 1950 het WK won door in de beslissende wedstrijd Brazilië te verslaan. Varela droeg de bijnaam El Negro Jefe (de zwarte leider) verwijzend naar zijn huidskleur en zijn leiderschap op het veld. Hij wordt beschouwd als een van de beste aanvoerders in de voetbalgeschiedenis.[2][3]

Obdulio Varela
Varela namens Uruguay omtrent 1950
Varela namens Uruguay omtrent 1950
Persoonlijke informatie
Volledige naam Obdulio Jacinto Muiños Varela
Geboortedatum 20 september 1917
Geboorteplaats Paysandú, Vlag van Uruguay Uruguay
Overlijdensdatum 2 augustus 1996
Overlijdensplaats Montevideo, Vlag van Uruguay Uruguay
Nationaliteit Vlag van Uruguay Uruguay
Lengte 183[1] cm
Positie Verdedigende middenvelder
Senioren
Seizoen Club W (G)
1936–1938
1938–1943
1943–1955
Vlag van Uruguay Deportivo Juventud
Vlag van Uruguay Montevideo Wanderers
Vlag van Uruguay Peñarol
Interlands
1939–1954 Vlag van Uruguay Uruguay 45(9)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubcarrière

bewerken

Varela begon in 1936 met voetballen bij Deportivo Juventud. Twee jaar later maakte hij namens Montevideo Wanderers zijn debuut op het hoogste niveau. In 1943 verkaste hij naar Peñarol, waar hij speelde tot 1955.[4] Met Peñarol werd hij zesmaal landskampioen in een tijdsbestek van 12 jaar.

Interlandcarrière

bewerken

Varela maakte zijn debuut voor Uruguay in 1939 in een Copa América-wedstrijd tegen Chili in Lima, Peru. Varela kwam als invaller binnen de lijnen.[5]

WK 1950

bewerken

De middenvelder wordt vooral herinnerd als aanvoerder van het Uruguayaans elftal dat in 1950 het WK won. Varela speelde een cruciale rol tijdens het toernooi. De beslissende wedstrijd tegen gastland Brazilië moest worden gewonnen door Uruguay om Wereldkampioen te worden. Voorafgaand aan de wedstrijd vertelde bondscoach Juan López tegen zijn spelers dat ze een defensieve speelstijl gingen hanteren. Toen López de kleedkamer verliet, zei Varela tegen zijn medespelers: 'Juan is een goede man, maar als we verdedigend gaan spelen, zullen we hetzelfde lot ondergaan als Zweden en Spanje' (ze verloren met grote cijfers van Brazilië). De toespraak had een belangrijke invloed op het elftal, dat zonder angst speelde en met 0-0 de rust in ging. Vijf minuten in de tweede helft kwam Brazilië op voorsprong via Friaça. Varela liep opvallend langzaam naar het doel, pakte de bal op en ging vervolgens in discussie met de scheidsrechter of het wel of niet buitenspel was. De bedoeling hiervan was dat het Braziliaanse publiek stiller zou worden alvorens er afgetrapt werd om de wedstrijd te hervatten. Daarna zei hij tegen zijn teamgenoten: 'Nu is het tijd om te winnen'. Uruguay kwam langs zij en vervolgens scoorde Schiaffino negen minuten voor tijd de winnende treffer, waardoor Uruguay tegen alle verwachting in wereldkampioen werd.[2][3][4]

WK 1954

bewerken

Varela speelde ook mee op het WK 1954, welke plaatsvond in Zwitserland. Uruguay bereikte na overwinningen op Tsjecho-Slowakije en Schotland de knock-outfase. In de kwartfinale tegen Engeland schoot Varela zes minuten voor rust zijn land op voorsprong. Met een geplaatst schot van buiten de zestien verschalkte hij de Engelse doelman.[3] Varela raakte geblesseerd voorafgaand aan de halve finale tegen Hongarije, waarin Uruguay na verlenging met 4-2 verloor. Uruguay heeft nooit een WK-wedstrijd verloren waarin Varela meespeelde.[5][6]

Erelijst

bewerken
 
Varela (linksboven) wint in 1950 het WK met Uruguay

Met Uruguay:

Met Peñarol:

  • Uruguayaans landskampioen: 1944, 1945, 1949, 1951, 1953, 1954
  • Torneo de Honor: 1944, 1945, 1947, 1949, 1950, 1951, 1952, 1953
  • Torneo Competencia: 1943, 1946, 1947, 1949, 1951, 1953
Zie de categorie Obdulio Varela van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.