NBA G League

Op 13 juni 2000 kondigde NBA directeur David Stern en zijn rechterhand Russ Granik aan dat er een National Basketball Development League kwam die zou spelen vanaf november 2001 en spelers zouden minstens 20 jaar moeten zijn. Het zou de eerste echte minor league zijn van de NBA. Eerder werd wel al de Continental Basketball Association gebruikt als opleidingscompetitie en er werd in 2000 ook een bod uitgebracht om de competitie te kopen maar dat werd afgewezen.

Het eerste seizoen werd gespeeld met acht ploegen: North Charleston Lowgators, Greenville Groove, Columbus Riverdragons, Mobile Revelers, Huntsville Flight, Asheville Altitude, Fayetteville Patriots en Roanoke Dazzle. Uit het eerste seizoen werden acht spelers opgeroepen om te spelen in de NBA waaronder Chris Andersen die als eerste gekozen was in de eerste NBDL draft. De Greenville Groove werden de eerste kampioen nadat ze de North Charleston Lowgators versloegen in de finale. In het seizoen 2002/03 werd Mobile Revelers kampioen na in de finale Fayetteville Patriots te verslaan.

In 2003 werden twee ploegen opgedoekt de Mobile Revelers en Greenville Groove door een te lage opkomst en te hoge kosten. In het seizoen 2003/04 werd Asheville Altitude kampioen na Huntsville Flight te verslaan in de finale. In 2004 werden de Charleston Lowgators hernoemd naar de Florida Flame. Asheville Altitude herhaalde het seizoen erop door de Columbus Riverdragons te verslaan en voor twee seizoenen op rij kampioen te worden.

In 2005 werd de competitie hernoemd naar de NBA Development League om meer de nadruk en de connectie te leggen met de NBA. Daarnaast nam Southwest Basketball onder leiding van David Kahn volgende ploegen over en verhuisde ze: Asheville Altitude werden de Tulsa 66ers, Columbus Riverdragons werden de Austin Toros en Huntsville Flight werden de Albuquerque Thunderbirds daarnaast werd er ook een nieuw team opgericht de Fort Worth Flyers. De tweede nieuwe ploeg werden de Arkansas RimRockers. De Albuquerque Thunderbirds werden kampioen toen ze in de finale de Fort Worth Flyers versloegen.

Na het seizoen 2005/06 onderging de competitie verschillende veranderingen in de samenstelling van de ploegen. De Fayetteville Patriots en Roanoke Dazzle werden opgedoekt net zoals de Florida Flame die geen stadion konden vinden. In februari 2006 kwamen de Bakersfield Jam erbij en twee maanden later maakten drie ploegen uit de Continental Basketball Association de overstap: Dakota Wizards, Sioux Falls Skyforce en Idaho Stampede samen met een nieuwe ploeg Colorado 14ers dat origineel ook in de CBA ging spelen. Later dat jaar kwamen er ook nog de Anaheim Arsenal en Los Angeles D-Fenders, deze laatste was de eerste ploeg die in handen was van een ploeg uit de NBA (Los Angeles Lakers). In het seizoen 2006/07 werden de Dakota Wizards kampioen door in de finale de Colorado 14ers te verslaan. Na het seizoen stopte de Fort Worth Flyers en de Arkansas RimRockers met bestaan. Er kwamen vier nieuwe ploegen bij de Fort Wayne Mad Ants, Iowa Energy, Rio Grande Valley Vipers en Utah Flash.

In het seizoen 2007/08 versloegen de Idaho Stampede de Austin Toros in de finale. Voor het seizoen 2008/09 kwamen er twee nieuwe ploegen bij de Erie BayHawks en Reno Bighorns. De Colorado 14ers versloegen in de finale de Utah Flash. Na het seizoen werd Colorado 14ers verkocht en zouden niet spelen in het seizoen 2009/10 en werden het seizoen erop de Texas Legends. De Anaheim Arsenal verhuisden en werden de Springfield Armor. Er kwam opnieuw een ploeg bij ditmaal de Maine Red Claws. De Rio Grande Valley Vipers werden kampioen in 2009/10 toen ze de Tulsa 66ers versloegen in de finale. Na het seizoen verhuisden de Albuquerque Thunderbirds en werden de New Mexico Thunderbirds. De Los Angeles D-Fenders zouden niet spelen in het seizoen 2010/11 maar keerde een seizoen later wel terug.

Het seizoen 2010/11 was het eerste seizoen van de hernoemde Texas Legends. In het seizoen 2010/11 werd Iowa Energy kampioen door in de finale Rio Grande Valley Vipers te verslaan. In 2011 werden de New Mexico Thunderbirds opnieuw verhuisd en veranderde in de Canton Charge. De Utah Flash stopte na het seizoen door financiële problemen maar keerde twee seizoenen later terug. De Los Angeles D-Fenders keerde na een seizoen hiatus terug. In het seizoen 2011/12 werden de Austin Toros kampioen door in de finale de Los Angeles D-Fenders te verslaan.

Voor het seizoen 2012/13 werden de Dakota Wizards de Santa Cruz Warriors. De Rio Grande Valley Vipers werden kampioen nadat ze de Santa Cruz Warriors versloegen in de finale. Voor het seizoen 2013/14 kwam Delaware 87ers erbij als nieuwe ploeg. De Fort Wayne Mad Ants werden kampioen nadat ze de Santa Cruz Warriors versloegen, de Warriors verloren de finale voor een tweede keer op een rij. Voor het seizoen 2014/15 verandere er drie ploegen. De Tulsa 66ers werden omgedoopt tot Oklahoma City Blue, de Austin Toros werden de Austin Spurs, de Springfield Armor veranderde in de Grand Rapids Drive. Daarnaast kwam er ook een nieuwe ploeg bij de Westchester Knicks. In de finale van het kampioenschap stonden dezelfde ploegen tegen over elkaar, ditmaal wonnen de Santa Cruz Warriors hun eerste titel.

Voor het seizoen 2015/16 kwam er een nieuwe ploeg bij de Canadese Raptors 905. De Sioux Falls Skyforce werden kampioen nadat ze de Los Angeles D-Fenders versloegen. Voor het seizoen 2016/17 werden de Bakersfield Jam veranderd in Northern Arizona Suns, de Idaho Stampede werden de Salt Lake City Stars daarnaast kwamen er ook drie nieuwe ploegen bij de Greensboro Swarm, Long Island Nets en Windy City Bulls. De Raptors 905 die vorig seizoen nog nieuw waren wonnen al hun eerste titel tegen de Rio Grande Valley Vipers.

Voor het seizoen 2017/18 veranderde opnieuw een aantal ploegen van naam ditmaal werden de Los Angeles D-Fenders de South Bay Lakers, de Iowa Energy veranderde in Iowa Wolves en de Erie BayHawks werden de Lakeland Magic. Er kwamen ditmaal vier clubs bij de Agua Caliente Clippers, de Erie BayHawks, de Memphis Hustle en de Wisconsin Herd. De Raptors 905 verloren in de finale van de Austin Spurs.

Voor het seizoen 2018/19 werden de Delaware 87ers de Delaware Blue Coats en de Reno Bighorns werden de Stockton Kings. Er kwam een nieuw team bij de Capital City Go-Go. De Rio Grande Valley Vipers versloegen in de finale de Long Island Nets. Voor het seizoen 2019/20 werden de Erie BayHawks de College Park Skyhawks, de Erie BayHawks werden meteen opnieuw opgericht. Er was geen winnaar in een seizoen geteisterd door het coronavirus. Voor het seizoen 2020/21 werden de NBA G League Ignite toegevoegd aan de competitie, ze vormden een alternatief tegenover collegebasketbal. De Northern Arizona Suns waren inactief in het seizoen 2020/21. Daarnaast speelden tien andere ploegen ook niet door de coronacrisis. De Lakeland Magic wonnen van de Delaware Blue Coats.

Voor het seizoen 2021/22 veranderde vijf ploegen van naam of van stad. Daarnaast kwamen de Capitanes de Ciudad de México erbij als nieuwe ploeg en de eerste in Mexico. De Rio Grande Valley Vipers versloegen de Delaware Blue Coats in de finale. In het seizoen 2022/23 was het een heruitgave van de finale van een jaar eerder maar ditmaal wonnen de Delaware Blue Coats. In 2023 vervoegde de Rip City Remix de competitie. De Oklahoma City Blue werd kampioen nadat ze de Maine Celtics versloegen. Na het seizoen stopte de NBA G League Ignite nadat de Valley Suns werden toegevoegd en zo elke NBA ploeg een opleidingsploeg had in de competitie.

Ploeg	SCCG	Arena	Hoofdcoach	Partnerploeg
Eastern Conference
Birmingham Squadron	South	Legacy Arena	T.J. Saint	New Orleans Pelicans
Capital City Go-Go	East	Entertainment and Sports Arena	Cody Toppert	Washington Wizards
Cleveland Charge	Central	Public Auditorium	Mike Gerrity	Cleveland Cavaliers
College Park Skyhawks	East	Gateway Center Arena	Steve Gansey	Atlanta Hawks
Delaware Blue Coats	East	Chase Fieldhouse	Mike Longabardi	Philadelphia 76ers
Grand Rapids Gold	Central	Van Andel Arena	Andre Miller	Denver Nuggets
Greensboro Swarm	South	Novant Health Fieldhouse	Jordan Surenkamp	Charlotte Hornets
Indiana Mad Ants	Central	Noblesville Event Center	Tom Hankins	Indiana Pacers
Long Island Nets	East	Nassau Coliseum	Mfon Udofia	Brooklyn Nets
Maine Celtics	East	Portland Exposition Building	Blaine Mueller	Boston Celtics
Motor City Cruise	Central	Wayne State Fieldhouse	Jamelle McMillan	Detroit Pistons
Osceola Magic	South	Silver Spurs Arena	Dylan Murphy	Orlando Magic
Raptors 905	East	Paramount Fine Foods Centre	Eric Khoury	Toronto Raptors
Westchester Knicks	East	Westchester County Center	DeSagana Diop	New York Knicks
Windy City Bulls	Central	Now Arena	William Donovan III	Chicago Bulls
Wisconsin Herd	Central	Oshkosh Arena	Beno Udrih	Milwaukee Bucks
Western Conference
Austin Spurs	South	H-E-B Center at Cedar Park	Will Voigt	San Antonio Spurs
Capitanes de Ciudad de México	South	Mexico City Arena	Ramón Díaz Sánchez	/
Iowa Wolves	Central	Wells Fargo Arena	Ernest Scott	Minnesota Timberwolves
Memphis Hustle	South	Landers Center	Jason March	Memphis Grizzlies
Oklahoma City Blue	West	Paycom Center	Kameron Woods	Oklahoma City Thunder
Rio Grande Valley Vipers	South	Bert Ogden Arena	Kevin Burleson	Houston Rockets
Rip City Remix	West	Chiles Center	Sergi Oliva	Portland Trail Blazers
Salt Lake City Stars	West	Maverik Center	Steve Wojciechowski	Utah Jazz
San Diego Clippers	West	Frontwave Arena	Paul Hewitt	Los Angeles Clippers
Santa Cruz Warriors	West	Kaiser Permanente Arena	Nick Kerr	Golden State Warriors
Sioux Falls Skyforce	Central	Sanford Pentagon	Kasib Powell	Miami Heat
South Bay Lakers	West	UCLA Health Training Center	Dane Johnson	Los Angeles Lakers
Stockton Kings	West	Adventist Health Arena	Lindsey Harding	Sacramento Kings
Texas Legends	South	Comerica Center	Jordan Sears	Dallas Mavericks
Valley Suns	/	Mullett Arena	John Little	Phoenix Suns

• Greenville Groove (2001-2003)
• Mobile Revelers (2001-2003)
• Charleston Lowgators (2001-2004)
• Asheville Altitude (2001-2005)
• Huntsville Flight (2001-2005)
• Columbus Riverdragons (2001-2005)
• Fayetteville Patriots (2001-2006)
• Roanoke Dazzle (2001-2006)
• Florida Flame (2004-2006)
• Tulsa 66ers (2005-2014)
• Erie BayHawks (2019-2021)

• NBA G League Most Valuable Player Award
• NBA G League Rookie of the Year Award
• NBA G League Defensive Player of the Year Award
• NBA G League Most Improved Player Award
• NBA G League Sportsmanship Award
• All-NBA G League Team
• NBA G League All-Rookie Team
• NBA G League All-Defensive Team
• NBA G League Coach of the Year Award
• NBA G League Finals Most Valuable Player Award
• NBA G League Showcase Cup Most Valuable Player
• NBA G League Basketball Executive of the Year Award
• NBA G League Team Executive of the Year Award

• NBA Development League All-Star Game Most Valuable Player Award
• NBA Development League Impact Player of the Year Award
• NBA Development League Development Champion Award

Spelers tekenen vaak geen contract met een specifieke ploeg maar met de G League zelf. Ploegen kunnen dan uit deze pool van spelers kiezen welke spelers zij tekenen voor hen. Rekening houdend met welke rechten (zie hieronder) er verbonden zijn aan specifieke spelers. De minimum leeftijd om uit te komen in de G League is 18 jaar.

Jaarlijks vindt er een draft plaats waarin club spelersrechten verkrijgen op jonge spelers. Zij krijgen dan eerste keus om deze spelers een contract aan te bieden. Spelers kunnen ook gekozen zijn in de NBA Draft en door hun club naar de G League gestuurd worden om te groeien. Daarnaast was er ook de NBA G League International Draft.^[1]

Zijn spelers die net voor de start van het seizoen geen plaats meer hadden in de NBA ploeg maar waar de NBA ploeg wel interesse in heeft. Deze worden dan naar de G League gestuurd waar ze kunnen groeien in hun spel. De spelers in kwestie zijn wel vrije spelers en kunnen tekenen bij andere NBA ploegen.^[2]

Dit zijn spelers die maximaal tot 50 wedstrijden mogen meespelen in de NBA en de rest van de tijd spelen in de NBA G League. Hun loon hangt af van hoeveel tijd ze doorbrengen in de NBA of in de G League. Sinds het seizoen 2023/24 kunnen NBA ploegen maximaal drie two-way contracten tekenen.^[3]

Call-Ups zijn momenten waar een NBA G League speler kansen krijgt in de NBA. Dit kan door een definitief contract te tekenen bij een van de NBA ploegen. Daarnaast kunnen ze ook proefcontracten van tien dagen tekenen. Tot 50% van alle spelers in de NBA hebben op een bepaald moment in de NBA G League gespeeld.^[4]

Van 2007 tot 2017 werd er jaarlijks de NBA Development League All-Star Game georganiseerd tussen de beste spelers van dat moment en was ingericht zoals de NBA All-Star Weekend. Er waren meerdere onderdelen waarin spelers het tegen elkaar opnamen. Sinds 2005 bestaat er ook de NBA G League Showcase waarin de beste spelers van de NBA G League het tegen elkaar opnemen met de hoop een contract te krijgen in de NBA. De Showcase heeft jaarlijks veel aantrekkingskracht van scouts van de verschillende NBA ploegen.