Néeltemperatuur

De néeltemperatuur ${\displaystyle T_{N}}$ is de temperatuur waarbij een antiferromagnetisch materiaal paramagnetisch wordt. De néeltemperatuur is voor antiferromagnetische materialen wat de curietemperatuur ${\displaystyle T_{C}}$ is voor ferro- en ferrimagnetische materialen. Bij deze temperaturen wordt de thermische energie groot genoeg om de macroscopische magnetische ordening in het materiaal te verstoren.

Boven de temperatuur ${\displaystyle T_{N}}$ geldt voor de magnetische susceptibiliteit ${\displaystyle \chi }$ als functie van de temperatuur ${\displaystyle T}$:

${\displaystyle \chi ={\frac {C}{T+\Theta }}}$

waarbij ${\displaystyle C}$ en ${\displaystyle \Theta }$ materiaalconstanten zijn. Beneden ${\displaystyle T_{N}}$ neemt de magnetische susceptibiliteit ook af, zodat de hoogste waarde van de magnetische susceptibiliteit optreedt bij ${\displaystyle T_{N}}$.

De néeltemperatuur is genoemd naar Louis Néel (1904-2000), die in 1970 de Nobelprijs voor de Natuurkunde kreeg voor zijn werk op dit gebied.