Melba Moore

De carrière van Moore begon in 1967 als Sheila in de Off-Broadway- en vanaf 1968 Broadway-productie van de musical Hair. In 1970 won ze een Tony Award als beste bijrol-vertolkster in een musical voor haar rol van de Lutiebelle Gussie Mae Jenkins in Purlie. In 1978 trad ze naast Eartha Kitt op als Marsinah in Timbuktu!

Samen met Clifton Davis presenteerde ze in 1972 een eigen televisieshow. Vanaf midden jaren 1970 had Moore ook succes met haar platen. Haar debuutalbum I Got Love leverde haar een Grammy-nominatie op als «Best Newcomer». In 1976 werd ze voor haar opname Lean On Me, waarin ze een toon 35 seconden lang volhield, ook genomineerd voor een Grammy Award in de categorie «Best Female R&B Vocal Performance». Verdere hits waren This Is It (1976), You Stepped Into My Life (1978), Love's Comin' at Ya (1982), Read My Lips (1985) en Falling (1987). Zeer succesvol waren ook haar duetten A Little Bit More (1986) en I Can't Complain (1988) met de r&b-zanger Freddie Jackson.

In 1979 kreeg Moore een kleine rol in de verfilming van Hair. In 1986 had ze een eigen sitcom, Melba, die echter na enkele afleveringen werd stopgezet.

In 1990 nam Moore met andere Afro-Amerikaanse artiesten als Anita Baker, Dionne Warwick en Stevie Wonder de song Lift Ev'ry Voice and Sing op, het lied van de Afro-Amerikaanse burgerrechten-vereniging. Uiteindelijk werd het lied in het staatsblad Congressional Records van het Amerikaanse Congres als officieel volkslied van de Afro-Amerikanen aanvaard.

Tijdens de jaren 2000 concentreerde Moore zich meer op gospelmuziek. Verder treedt ze af en toe op in Broadway-shows.

In 2003 speelde ze in de film The Fighting Temptations aan de zijde van Cuba Gooding jr. en Beyoncé Knowles.

In 2023 kreeg Moore een ster op de Hollywood Walk of Fame.