Marten van Valckenborch

 

Volgens Karel van Mander leerde hij het landschapschilderen in Mechelen^[1], een stad die destijds bekendstond als een centrum voor de olieverf- en waterverfschilderkunst en in het bijzonder de landschapsschilderkunst. Marten is gedocumenteerd in het Sint-Lucasgilde van Mechelen in 1559^[2]. Hij was van 1566 tot 1573 ingeschreven in Antwerpen.

Ten tijde van de Beeldenstorm in 1566 verliet hij met zijn broer Lucas van Valckenborch^[3] de stad en ze maakten een reis van Luik naar Aken langs de Maas. Ze gebruikten de gelegenheid om schilderijen te maken van de rivierlandschappen^[1]. Ze zouden naar Antwerpen teruggekeerd zijn in de jaren 1584-1585 maar Marten vertrok in 1586 naar Frankfurt waar Lucas hem in 1592 of 1593 vervoegde. Ze openden er samen een atelier.

Hij was de vader van de schilders Frederik (die hij ook opleidde) en Gillis van Valckenborch.

Hij was vooral bekend als landschapschilder en zijn werk vertoonde een sterke invloed van Pieter Breughel de Oude. Hij schilderde verschillende variaties op het thema van de Toren van Babel, hetgeen wellicht zijn manier was om uitdrukking te geven aan de turbulente tijd van religieuze vervolging en oorlog waarin hij leefde.

•  
  Toren van Babel (1595) in de Staatliche Kunstsammlungen Dresden
•  
  Toren van Babel (1595) in de Museo Nacional de Bellas Artes de La Habana
•  
  Landschap met de Emmausgangers (1565) in het Rijksmuseum Twenthe

 

Zie de categorie Marten van Valckenborch van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.