Lei Molin

Lei Molin (Berg, 16 augustus 1927 - Eindhoven, 10 januari 1990)^[1] was een Nederlands kunstschilder. Hij was getrouwd met de galeriehoudster Nine van Caldenborgh.^[2]

Lei Molin
Portret uit 1984
Persoonsgegevens
Geboren	Berg, 16 augustus 1927
Overleden	Eindhoven, 10 januari 1990
Geboorteland	Nederland
Beroep(en)	Kunstschilder
RKD-profiel
Portaal    Kunst & Cultuur

Het vroege werk van Molin is beïnvloed door het impressionisme. Tijdens zijn Valkenburgse periode schilderde hij in olieverf grote, abstracte doeken in uitbundige kleuren, waarbij Karel Appel een groot voorbeeld was. Daarnaast figuratieve tekeningen en gouaches in zwart-wit: landschappen, dorpsgezichten en portretten. In de jaren zestig verhuisde Molin naar Amsterdam. Hier sloot hij zich aan bij de zogenaamde "Amsterdamse Limburgers", waarvan ook Pieter Defesche, Jef Diederen, Ger Lataster en Marianne van der Heijden deel uitmaakten.

In Amsterdam kwam hij onder invloed van Cobra en het minimalisme. Hij beperkte zich tot abstract werk, de uitbundige kleuren verdwenen uit zijn schilderijen en hij maakte vooral gebruik van wit, zwart en grijs. Vanaf de jaren 80 kwam de kleur in zijn werken terug en maakte hij een bijzonder expressieve periode door. Hij gebruikte onder andere plastic folie die hij in zijn schilderijen verwerkte. Molin heeft een aantal jaren in IJmuiden gewoond, waar hij zich liet inspireren door de havens. Het resultaat waren onder andere objecten, gemaakt van strandgoed. In 1988 werd aan hem de Jeanne Oosting Prijs toegekend.