Klokschildpad
De klokschildpad[2] (Testudo marginata), ook wel breedrandschildpad of helmschildpad genoemd, is een schildpad uit de familie landschildpadden (Testudinidae). De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Johann David Schoepff in 1792.
Klokschildpad IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2023) | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Links T. m. marginata, rechts T. m. sarda. | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||
Testudo marginata Schoepff, 1792 | |||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||
Klokschildpad op Wikispecies | |||||||||||||||
|
Uiterlijke kenmerken
bewerkenMet maximaal 38 centimeter schildlengte is de klokschildpad de grootste Europese landschildpad. De klokschildpad is makkelijk te herkennen aan de extreem grote schubben op de voorpoten en het aan de achterkant sterk afgeplatte schild van met name volwassen dieren, dat aan een brandweerhelm doet denken. De oudere dieren zijn bruin met op de top van de rugplaten een oranje vlek, die vervaagt naarmate de dieren ouder worden. Jonge dieren zijn zwart met gele strepen.[3] Typisch voor de jongen is eveneens de zwarte driehoekige vlekken op de schubben van het plastron.
Algemeen
bewerkenDe soort komt voor in het zuidoosten van Griekenland, van de Peloponnesos tot de Olympus, en er zijn ook enkele lokale populaties te vinden in de Balkan, op Sardinië en in Italië.[4] De klokschildpad eet bladeren en vruchten, en soms ook wel aas. Het dier rust onder stenen, waar het een ondiepe kuil graaft, en blijft in de buurt van water, hoewel droge biotopen de voorkeur hebben.
Ondersoorten
bewerkenEr worden twee ondersoorten erkend, die verschillen in het uiterlijk en het verspreidingsgebied.
- Ondersoort Testudo marginata marginata
- Ondersoort Testudo marginata sarda
Externe links, bronnen, afbeeldingen
bewerkenBronvermelding
bewerken- Referenties
- ↑ (en) Klokschildpad op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Bernhard Grzimek (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 114. ISBN 90 274 8626 3.
- ↑ C.H. Ernst, R.G.M. Altenburg & R.W. Barbour, Turtles of the World.
- ↑ Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database – Testudo marginata.
- Bronnen
- (en) Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Testudo marginata - Website Geconsulteerd 29 juni 2015
- (en) - Peter Paul van Dijk, John B. Iverson, Anders G. J. Rhodin, H. Bradley Shaffer & Roger Bour - Turtles of the World, 7th Edition: Annotated Checklist of Taxonomy, Synonymy, Distribution with Maps, and Conservation Status - ISSN 10887105 (2014) - Website
- (en) C.H. Ernst, R.G.M. Altenburg & R.W. Barbour - Turtles of the World - Website