Kathedraal van Exeter

De bouw van de oorspronkelijke romaanse kathedraal - toegewijd aan de apostel Petrus - startte in 1050, toen de zetel verhuisde van Crediton naar Devon en Cornwall, uit angst voor plunderingen. De officiële oprichting van de kathedraal was in 1133, hoewel de voltooiing van de bouw nog jaren zou duren. Een herbouw van de kerk liet echter niet lang op zich wachten. De kathedraal werd vernieuwd in een gotische stijl, waarbij enkele elementen van de oorspronkelijke bouw bewaard bleven. De gotische herbouw was af in 1400.

Net als vele andere Engelse kathedralen, leed de kathedraal van Exeter onder de ontbinding van de kloosters: de periode waarin Hendrik VIII van Engeland de kloosters ontbond in Engeland, Wales en Ierland. Ook leed de kathedraal onder de Engelse Burgeroorlog, toen de kloostergangen werden vernietigd. De kathedraal werd gerestaureerd op bevel van Karel II van Engeland. Een groot pijporgel werd in de kathedraal gebouwd. Tijdens het victoriaans tijdperk werd de kathedraal onder leiding van de Engelse architect George Gilbert Scott gerestaureerd.

De bombardementen tijdens de Tweede Wereldoorlog richtten aanzienlijke schade aan, waarbij het gebrandschilderd glas verloren ging.

•  
  Westgevel van de kathedraal
•  
  Orgel uit de 17e eeuw, uitgebreid in 1891^[1]
•  
  Gewelf van het schip
•  
  Astronomische klok van de kathedraal
•  
  Standbeeld bij de kathedraal
•  
  Een altaar van de kathedraal

• (en) Officiële website

 

Zie de categorie Exeter Cathedral van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.