Julia Wachaczyk

Wachaczyk debuteerde in 2010 op het ITF-toernooi van Versmold (Duitsland). Zij stond in 2013 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Ratingen (Duitsland) – hier veroverde zij haar eerste titel, door landgenote Tamara Korpatsch te verslaan. Tot op heden^{(november 2023)} won zij negen ITF-titels, de meest recente in 2019 in Sharm-el-Sheikh (Egypte). Sinds 2021 neemt zij niet noemenswaard meer deel aan het enkelspel.

Wachaczyk behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 2009 op het ITF-toernooi van Antalya-Belek (Turkije), samen met de Oekraïense Sofiya Kovalets. Zij stond in 2010 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Enschede (Nederland), samen met de Duitse Carolin Daniels – zij verloren van het Poolse duo Olga Brózda en Natalia Kołat. In 2011 veroverde Wachaczyk haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Plovdiv (Bulgarije), samen met de Duitse Dinah Pfizenmaier, door het duo Clelia Melena en Stefania Rubini te verslaan. Tot op heden^{(november 2023)} won zij 33 ITF-titels, de meest recente in 2023 in Grado (Italië).

In 2018 speelde Wachaczyk voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Neurenberg, samen met de Zuid-Afrikaanse Chanel Simmonds. Zij stond in 2020 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Lyon, samen met de Roemeense Laura-Ioana Paar – hier veroverde zij haar eerste titel, door het Nederlandse koppel Lesley Pattinama-Kerkhove en Bibiane Schoofs te verslaan.

In 2020 had Wachaczyk haar grandslamdebuut op Roland Garros – samen met de Roemeense Laura-Ioana Paar mocht zij op 't laatste moment als alternate deelnemen.

In mei 2021 kwam Wachaczyk binnen in de top 100 van de wereldranglijst. Aan de zijde van landgenote Mona Barthel wist zij op Wimbledon haar eerste grandslampartij te winnen.

In november 2023 won zij, inmiddels onder de naam Lohoff, haar tweede WTA-titel op het toernooi van Colina geflankeerd door de Zwitserse Conny Perrin.

Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 61e plaats, die zij bereikte in februari 2022.

Positie per einde seizoen:

geen

nr.	finale	toernooi	ondergrond	partner	tegenstandsters	score
gewonnen finales
1.	2020-03-08	WTA Lyon	hardcourt (i)	Laura-Ioana Paar	Lesley Pattinama-Kerkhove   Bibiane Schoofs	7-5, 6-4	details
2.	2023-11-18	WTA Colina	gravel	Conny Perrin	Lucciana Pérez Alarcón   Daniela Seguel	7-6, 6-2	details
verloren finales
1.	2023-11-25	WTA Florianópolis	gravel	Conny Perrin	Sara Errani   Léolia Jeanjean	5-7, 6-3, [7-10]	details

nr.	finale	toernooi	dotatie	ondergrond	tegenstandster in finale	score
1.	2013-08-18	Ratingen	$10.000	gravel	Tamara Korpatsch	6-3, 4-6, 6-4
2.	2015-07-05	Amarante	$10.000	hardcourt	Cristiana Ferrando	7-5, 6-4
3.	2015-08-09	Bursa	$10.000	hardcourt	Melis Sezer	6-4, 6-4
4.	2016-02-07	Sharm-el-Sheikh	$10.000	hardcourt	Sofja Zjoek	4-6, 6-4, 6-3
5.	2016-05-01	Sharm-el-Sheikh	$10.000	hardcourt	Samantha Murray	6-3, 6-4
6.	2016-07-31	Savitaipale	$10.000	gravel	Georgia Brescia	6-4, 6-1
7.	2016-11-13	Sharm-el-Sheikh	$10.000	hardcourt	Angelina Shakhraychuk	7-5, 6-1
8.	2017-03-26	Sharm-el-Sheikh	$15.000	hardcourt	Jodie Burrage	2-6, 6-3, 6-2
9.	2019-03-24	Sharm-el-Sheikh	$15.000	hardcourt	Indy de Vroome	6-3, 6-2

geen deelname

toernooi	2020	2021	2022
Australian Open	–	–	1R
Roland Garros	1R	1R	1R
Wimbledon	g.t.	2R	1R
US Open	–	1R	–

 

Commons heeft media­bestanden in de categorie Julia Lohoff.

• (en) Profiel van Julia Wachaczyk op de website van de WTA
• (en) Profiel van Julia Wachaczyk op de website van de ITF
• (en) Profiel van Julia Wachaczyk op de website van Wimbledon