José Mujica
José Alberto "El Pepe" Mujica Cordano (Montevideo, 20 mei 1935) is een Uruguayaans politicus. Hij is lid van het linkse Frente Amplio (Breed Front). Na het winnen van de presidentsverkiezingen in 2009 was Mujica tussen 2010 en 2015 president van Uruguay. Eerder was hij senator, minister van Landbouw en Visserij en daarna weer senator.
| José Alberto Mujica Cordano | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Geboren | 20 mei 1935 Montevideo, Uruguay | |||
| Politieke partij | Frente Amplio | |||
| Partner | Lucía Topolansky (geh. 2005) | |||
| Beroep | Landbouwer, Politicus (president) | |||
| Handtekening | 
| |||
| 40e President van Uruguay | ||||
| Aangetreden | 1 maart 2010 | |||
| Einde termijn | 1 maart 2015 | |||
| Voorganger | Tabaré Vázquez | |||
| Opvolger | Tabaré Vázquez | |||
| ||||
Hij werd beschreven als "'s werelds meest bescheiden president" door zijn bescheiden levensstijl en zijn schenking van 90 procent van zijn maandloon van $12.000 aan liefdadigheidsinstellingen voor minderbedeelden en kleine ondernemers.[1][2]
Loopbaan
bewerkenMujica was aanvankelijk actief in de Nationale Partij (Partido Nacional), maar werd vervolgens lid van de Tupamaros, een stadsguerrillabeweging in Uruguay. Deze groep was verantwoordelijk voor politieke ontvoeringen en bankovervallen in de jaren zestig en nam in 1969 korte tijd de macht over in Pando. Mujica werd vervolgens gearresteerd en werd onder het bewind van Jorge Pacheco Areco door een militair tribunaal veroordeeld wegens moord op een politieman. Hij werd vier keer aangehouden en behoorde in 1971 tot de gevangenen die uit de Punta Carretas-gevangenis wisten te ontsnappen. In 1972 werd hij weer gearresteerd. Na de militaire coup van 1973 werd hij naar een militaire gevangenis overgebracht waar hij gevangen zou zitten tot 1985, toen hij in het kader van een algemene amnestie werd vrijgelaten.
Een aantal jaren later vormden de Tupamaros met andere linkse bewegingen de Movimiento de Participación Popular (MPP) die een onderdeel werd van Breed Front (Frente Amplio). Tijdens de verkiezingen van 1994 werd Mujica tot afgevaardigde gekozen en in 1999 werd hij senator. Bij de verkiezingen van 2004 werd Mujica herkozen als senator. President Tabaré Vázquez benoemde hem op 1 maart 2005 tot minister van Landbouw, Veeteelt en Visserij. In 2008 trad hij af en werd hij weer senator, en op 14 december 2009 werd hij aangewezen als presidentskandidaat namens Frente Amplio. Hij verklaarde zijn radicale verleden achter zich te hebben gelaten en wilde zich inzetten voor een marktgericht beleid.[3]
Mujica staat bekend om zijn sobere levensstijl. Hij woont op een eenvoudige boerderij, samen met zijn vrouw Lucía Topolansky en drie honden, en gaf ongeveer 90% van zijn presidentiële salaris aan goede doelen. Hij werd daarom wel "de armste president ter wereld" genoemd.[4] Uruguay werd onder zijn leiding het eerste land ter wereld dat het gebruik, de productie en de distributie van cannabis heeft geregulariseerd en gereguleerd door de overheid. Ook homohuwelijken en abortus zijn legaal en gereguleerd. In maart 2015 liep zijn ambtstermijn af en werd hij opgevolgd door zijn voorganger Tabaré Vázquez.
Externe link
bewerken- ↑ Hernandez, Vladimir, "Jose Mujica: The World's 'Poorest' President", 14 november 2012.
- ↑ Jonathan Watts (13 december 2013). Uruguay's president José Mujica: no palace, no motorcade, no frills. The Guardian. Geconsulteerd op 15 december 2013.
- ↑ Leftist, ex-president head for Uruguay vote run-off. Gearchiveerd op 29 augustus 2023.
- ↑ BBC Jose Mujica: The world's 'poorest' president, 15 november 2012
- ↑ Hebblethwaite, Cordelia, "#BBCtrending: Wishing for someone else's president", BBC News, 20 mei 2014. Gearchiveerd op 11 augustus 2023.