Indonesisch-Surinaamse betrekkingen
Indonesisch-Surinaamse betrekkingen verwijzen naar de huidige en historische betrekkingen tussen Indonesië en Suriname.
Indonesisch-Surinaamse betrekkingen | ||
---|---|---|
- | ||
Geschiedenis
bewerkenDe historische banden tussen Indonesië en Suriname gaan terug tot 1890 toen de migratie van Indonesiërs (vooral Javanen) naar Suriname opkwam. Vanuit Nederlands-Indië reisden in deze tijd grote aantallen Javanen naar Suriname om de arbeidskrapte op te vangen op de plantages en in de landbouw. Begin 21e eeuw zijn ongeveer 70.000 Surinamers van Javaanse afkomst.
Gedeeltelijke opheffing visumplicht
bewerkenSuriname schafte de visumplicht voor Indonesiërs af in 2011. Indonesië versoepelde de regels eind 2024, door Surinamers voor een maximale periode van 30 dagen zonder visum in Indonesië toe te laten.[1]
Diplomatieke banden
bewerkenSinds 1964 was er een Indonesisch consulaat-generaal aanwezig in Paramaribo.[2][3] De Indonesische regering gaf te kennen het consulaat direct bij de Surinaamse onafhankelijkheid te zullen verheffen tot Indonesische ambassade,[4] hetgeen ook in de praktijk gebeurde.[5] De ambassade van Suriname werd in 2002 geopend.[6]
Economie en handel
bewerkenIndonesië ziet Suriname als een strategische partner in de regio, als poort en handelsknooppunt om de Latijns-Amerikaanse markt te betreden. Het volume van de handel tussen beide landen was in 2012 bijna 9 miljoen USD, met voor Suriname een import van 7,1 miljoen dollar en export van 1,8 miljoen. Indonesië verkoopt textiel, meubels, kleding, huishoudelijke apparatuur, plastic apparatuur, schoenen, kookingrediënten en muziekinstrumenten aan Suriname.
Culturele uitwisseling
bewerkenIndonesië en Suriname hebben een gemeenschappelijke Javaanse cultuur. President Soeharto opende in 1995 het Javaanse culturele centrum Sana Budaya tijdens diens bezoek aan Suriname. Het centrum werd opgericht met financiële hulp van Indonesië.[7] De stadsgemeente Yogyakarta en het district Commewijne ondertekenden op 4 april 2011 een overeenkomst als partnerregio's.
In januari 2022 kondigde Indonesië de financiering met 100.000 USD aan van drie projecten in Suriname die bijdragen om het cultureel erfgoed van Javaanse Surinamers uit te dragen. Hiervoor zal op een ambachts-, kunst- en culinaire markt worden opgezet op Mariënburg, de plantage waar eind 19e eeuw de eerste Javanen in Suriname kwamen te wonen, een documentatiecentrum worden opgezet op het complex van Sana Budaya en een boek over 130 jaar Javaanse immigratie worden gepubliceerd.[8]
Staatsbezoeken
bewerken- Presidentieel bezoek van Indonesië aan Suriname
Diplomatieke missies
bewerkenZie ook
bewerken- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Indonesia–Suriname relations op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ United News, Indonesie verwijdert visumplicht voor Surinamers 30 dagen visumvrij reizen, 1 november 2024
- ↑ "Bezoek van Luns is succes geworden", Algemeen Dagblad, 3 augustus 1964. Gearchiveerd op 17 juli 2024. – via Delpher.
- ↑ "Uit de Staatscourant", Algemeen Handelsblad, 8 augustus 1964. Gearchiveerd op 17 juli 2024. – via Delpher.
- ↑ "Eerste diplomatieke zorgen voor Suriname", Nieuwsblad van het Noorden, 18 augustus 1975. Gearchiveerd op 17 juli 2024. Geraadpleegd op 17 juli 2024. – via Delpher.
- ↑ "Erkenningen", Nederlands dagblad, 27 november 1975. Gearchiveerd op 17 juli 2024. – via Delpher.
- ↑ Starnieuws, In memoriam: Sahidi Rasam, 18 januari 2021. Gearchiveerd op 4 april 2023.
- ↑ a b "Soeharto krijgt feestelijk welkom in Suriname", Algemeen Dagblad, 28 oktober 1995. Gearchiveerd op 17 juli 2024. – via Delpher.
- ↑ Starnieuws, Indonesië schenkt US$ 100.000 voor culturele projecten, 14 januari 2022. Gearchiveerd op 18 januari 2022.