Gebruiker:Mx.Alba/LHBT-rechten per land

Wetten die LHBT'ers betreffen omvatten onder andere:

• wetten rondom de erkenning van homoseksuele relaties, zoals het homohuwelijk, samenlevingscontracten en ongehuwd samenwonen
• wetten rondom LHBT-ouderschap, inclusief de mogelijkheid voor LHBT'ers om kinderen te adopteren
• wetten tegen discriminatie met betrekking tot werk, wonen, onderwijs en publieke diensten
• wetten tegen pesten die LHBT kinderen op school beschermen
• wetten omtrent haatmisdrijven die hogere straffen voorschrijven voor misdrijven waarbij haat jegens LHBT'ers een rol speelt
• wetten omtrent de toegang tot bijvoorbeeld openbare toiletten en kleedruimtes voor transgender mensen
• wetten omtrent LHBT'ers in de strijdkrachten
• wetten rondom toegang tot kunstmatige voortplantingstechnologie
• wetten die (deels of geheel) consensuele seks tussen partners van hetzelfde geslacht bestraffen
• wetten omtrent overspel waar ook homoseksuele relaties onder vallen
• wetten rondom seksuele meerderjarigheid die voor homoseksuele relaties een afwijkende leeftijdsgrens hanteren
• wetten rondom het doneren van bloed en organen door mannen die seksuele relaties hadden met mannen
• wetten rondom toegang tot genderbevestigende operaties en hormoonbehandeling
• wettelijke erkenning en accommodatie van geslachtsverandering

Ayoni oftewel niet-vaginale seks in het algemeen staat in de Arthashastra beschreven als iets wat bestraft dient te worden. Echter, homoseksuele handelingen worden als een klein vergrijp aangemerkt, op straffe van een boete, terwijl op onwettige heteroseksuele seks een veel hogere straf staat. De Dharmasastras, vooral de latere zoals de Vashistha Dharmasutra, verbieden ook non-vaginale seks. De Yajnavalkya Smrti schrijft voor om een boete op te leggen voor dergelijke handelingen met andere mannen. De Manusmriti schrijft een lichte straf voor.^[9][10] Vanita zegt dat dat de versen over het bestraffen van seks tussen een vrouw en een maagd zich vooral concentreren op de seksuele puurheid van de maagd.^[11]

 

De oude Wet van Moses (Thora) verbiedt mannen om met mannen te liggen (d.w.z. seks bedrijven) in Leviticus 18 en vertelt een verhaal over een poging tot homoseksuele verkrachting in Genesis 19, in het verhaal van Sodom en Gomorra, waarna de beide steden werden vernietigd door God.^[12][13]

In de Assyrische maatschappij werden hetero- en homoseksuele seksuele vergrijpen het zelfde bestraft; er stond geen straf op het penetreren van een persoon van dezelfde sociale klasse, een religieuze prostituee, of iemand wiens genderrol niet als uitsluitend mannelijk werd gezien.^[14] Dergelijke seksuele relaties werden zelfs als een goed voorteken beschouwd; op de Akkadische kleitablet Summa alu staat: "Als een man seks van achteren bedrijft met een gelijke, zal hij de leider van zijn gelijken en zijn broeders worden."^[15][16] Homoseksuele relaties met medesoldaten, slaven, koninklijke bedienden of waarbij mensen die een hogere sociale status hadden gepenetreerd werden, werden gezien als slechte voortekens.^[17]

De Midden-Assyrische wet van 1075 v.Chr. bevatte een wel heel harde straf voor homoseksualiteit onder militairen: "Wanneer een man liefde bedrijft met een wapenbroeder, zal van hem een eunuch gemaakt worden."^[18][19][20] Een gelijksoortige wet luidt als volgt: "Indien een heer ligt met zijn buurman, wanneer hij daarvoor is vervolgd en veroordeeld, dan zal men met hem liggen en hem tot eunuch maken." Deze wettekst veroordeeld een situatie die draait om homoseksuele verkrachting. Assyrische mannen konden mannelijke prostituees bezoeken of seks hebben met een andere man, zolang er geen leugenachtige roddels over verspreid werden en er geen sprake was van verkrachting.^[21]

 

In het Romeinse Rijk waren de lichamen van jeugdige burgers strikt verbonden terrein. De Lex Scantinia voorzag in hoge straffen voor mensen die een seksuele misdaad stuprum begingen tegen een vrijgeboren mannelijke minderjarige. Er is onenigheid onder experts of de Lex Scantinia de doodstraf eiste of een hoge boete.^[22][23][24] Acceptabele seksuele partners van hetzelfde geslacht waren mannen die niet de rechten van staatsburgers bezaten: slaven, mannelijke prostituees en eerlozen, entertainers of anderen die technisch gezien wel vrij waren maar die door hun losbandige levensstijl toch buiten de wet stonden.

Mannelijke burgers die bewust orale seks gaven of anale seks ontvingen werden geminacht, maar er is weinig bewijs dat hen wettelijke sancties werden opgelegd.^[25][26] In de rechtszaal en politieke retoriek werden regelmatig beschuldigingen van vervrouwelijking en passiefe seksuele gedragingen gebracht aan het adres van voornamelijk "democratische" politici (populares) zoals Julius Caesar en Marcus Antonius.^[27]

De Romeinse wet beschreef al in de 2e eeuw v.Chr. verkrachting van een mannelijke burger en benoemde dat zelfs een man "van schandelijke en twijfelachtige zeden" het zelfde recht als andere burgers had om zijn lichaam niet onderworpen te zien aan gedwongen seks.^[28][29] Een wet die waarschijnlijk dateert uit de dictatuur van Julius Caesar definieerde verkrachting als gedwongen seks tegen "jongens, vrouwen of wie dan ook"; de verkrachter kon worden geëxecuteerd, een zeldzame straf in Romeins recht.^[30] Gedwongen seks met een slaaf, die wettelijk een eigendom was, of met een man die als infamis geclassificeerd werd, zoals een prostituee of een acteur, kon volgens die wet als verkrachting gezien worden; de eigenaar van de slaaf kon echter wel de dader vervolgen voor het beschadigen van zijn eigendom.^[31]

In het leger van de Romeinse Republiek was seks met medesoldaten een schending van de etiquette tegen seks met burgers en werd streng bestraft, tot aan zelfs de doodstraf,^[32] als een schending van de militaire discipline.^[33] De Griekse historicus Polybios noemt dat deserteurs, dieven, meineedplegers en "zij die zich in hun jeugd aan zichzelf vergrepen hebben" doodgeknuppeld dienden te worden (fustuarium).^[34] Antieke bronnen spreken vaak over de effecten van seksuele intimidatie door officieren, maar jongere soldaten die een superieur beschuldigden moesten laten zien dat zij niet vrijwillig de passieve rol aan hadden genomen of aan prostitutie hadden gedaan.^[35] Soldaten waren vrij om seksuele relaties te hebben met hun mannelijke slaven;^[36] Het gebruik van het lichaam van een medesoldaat met burgerrechten was verboden, niet homoseksuele gedragingen per se.^[37] Tegen de tijd van de Late Republiek en gedurende de gehele periode van het Romeinse Keizerrijk is er toenemend bewijs dat mannen wiens levensstijl volgens moderne definities als "homoseksueel" te bestempelen is vrij en openlijk in het leger dienden.^[38]

Hoewel het Romeinse recht een huwelijk tussen twee mannen niet erkende, en Romeinen over het algemeen het huwelijk zagen als een heteroseksueel instituut met als primair doel om nageslacht te produceren, werden er in het vroege Keizerrijk wel huwelijksrituelen voltrokken voor homoseksuele paren. Juvenalis merkte met afkeuring op dat zijn kennissen vaak naar dergelijke vieringen gingen.^[39][40] De keizer Nero is zelf twee keer getrouwd met een man, eenmaal als de bruid met een bevrijde slaaf genaamd Pythagoras, en een keer als de bruidegom met de eunuch Sporus, die publiek optrad als Nero's vrouw en daarbij alle regalia van de Romeinse keizerin droeg.^[41][42]

Vanaf de 3e eeuw n.Chr. begon homoseksualiteit als algemene misdaad bestreden te worden met onder andere het verbieden van mannelijke prostitutie door Philippus I Arabs. Tegen het eind van de 4e eeuw, nadat het Romeinse rijk gekerstend was door Constantijn de Grote was op passieve homoseksualiteit de straf van verbranding komen te staan.^[43] Onder de Codex Theodosianus stond "dood door het zwaard" als straf voor "een man die als een vrouw paart".^[44] Onder Justitianus I werden alle homoseksuele daden, wie de partners ook waren, tegennatuurlijk verklaard en met de dood bestraft.^[45]

 

Het Verenigd Koninkrijk introduceerde in al haar koloniën antihomowetten, vooral in de 19e eeuw toen het Britse rijk op haar hoogtepunt was.^[46] In 2008 waren de helft van de 71 landen die homoseksualiteit criminaliseerden voormalige Britse koloniën.^[47]

In 2001 was Nederland het eerste land dat het huwelijk tussen twee mensen van het zelfde geslacht legaliseerde.^[48]

  Zie Homohuwelijk in Nederland voor het hoofdartikel over dit onderwerp.