Gaite Jansen

Van 1997 tot 2008 was Jansen verbonden aan de Jeugdtheaterschool Hofplein te Rotterdam, waar ze op haar zesde begon met acteren. Aanleiding daartoe was Sesamstraat met acteurs, wat zij ook wilde. Haar ouders vonden echter dat ze geen kindacteur moest worden, waar ze het niet mee eens was. Dit combineerde ze met de middelbare school Stichtse Vrije School in Zeist (2004-2010). Al vroeg in haar loopbaan kreeg ze te maken met afbrekende kritiek, hetgeen ze terugkijkend een foutieve leermethode vond. In seizoen 2008–2009 volgde ze de Landelijke Oriëntatiecursus voor Theaterscholen (LOT) in Utrecht. Ze speelde in de vierde Carry Slee-verfilming Lover of Loser (2009) haar eerste hoofdrol in een bioscoopfilm.^[1] Verder speelde ze in Happy End (2009) – het derde en laatste deel in de Leedvermaak-reeks van Judith Herzberg en Frans Weisz. Daarnaast speelde Jansen in de voorlichtingsfilm Zingen in het Donker en de telefilm Coach van regisseur Joram Lürsen.^[2]

Jansen speelde een van de hoofdrollen in de Nederlandse speelfilm Schemer (2010) en had een rol in de speelfilm Lotus (2011) van Pascale Simons.

In de satirische VPRO-serie Sorry Minister vertolkte ze de rol van Nina Bijl, de dochter van minister Karel Bijl. In de NCRV-dramaserie In therapie (2010) speelde ze de rol van Sophie, een jonge turnster met suïcidale neigingen.

Voor haar rol in de speelfilm 170 Hz (2011) werd ze genomineerd voor een Gouden Kalf voor Beste Actrice.

In november 2011 werd bekendgemaakt dat Jansen een van de hoofdrollen zou spelen in Entertainment Experience, een filmproject van Paul Verhoeven, waarvoor deze regisseur de hulp inroept van het publiek en talentvolle filmmakers.

Vanaf seizoen 2014 sluit ze zich aan bij toneelgroep Amsterdam (later ITA). Een aanbieding om Tatiana Petrovna in de serie Peaky Blinders (2016) te spelen maakte daaraan een eind. Ze ging toen ook deels in New York wonen. In 2017 speelt Jansen in het vierde seizoen van de Britse politieserie Line of Duty de rol van Hana Raznikova.

In 2022 speelde ze in de film Bo van Joost van Ginkel. Tijdens de coronapandemie regisseerde ze haar eigen korte film Beast over een doorgeschoten liefde.

• 2011: nominatie Gouden Kalf voor Beste Actrice voor haar rol in 170 Hz.^[3]
• 2011: Elegance Award voor Aanstormend Talent.
• 2010: nominatie Beeld en Geluid Award in de categorie Beste Actrice Fictie voor haar rol in In therapie.
• 2008: beste actrice voor haar rol in Luwte tijdens het 48 Hour Film Project in Amsterdam.^[4]

• 2024: Krazy House - Sarah
• 2023: Happy Ending - Luna
• 2022: Bo - Bo
• 2016: Knielen op een bed violen - Johanna
• 2014: Supernova – Meis
• 2013: Hoe duur was de suiker – Sarith
• 2012: De groeten van Mike! – Lerares
• 2011: 170 Hz – Evy
• 2011: Lotus – Steintje
• 2011: Sonny Boy – Bertha
• 2010: Life is Beautiful
• 2010: Schemer – Jessie
• 2009: Lover of loser – Eva
• 2009: Happy End – Mira
• 2009: Coach (Telefilm) – Sophie van Meeteren
• 2008: Gaandeweg (eindexamenfilm van de Filmacademie) – Sophie
• 2008: Zingen In Het Donker (voorlichtingsfilm over seksueel misbruik en huiselijk geweld)
• 2008: Luwte (48 Hour Film Project)
• 2007: BEEB (Begin Een Eigen Band) (promotiefilm)

• 2022: Leopard Skin – Batista Ferreira
• 2020: Hollands Hoop - Talia Chanti
• 2019: Jett - Phoenix
• 2018: Ik weet wie je bent – Anna van Leer
• 2017: Hollands Hoop – Talia Chanti
• 2017: De 12 van Oldenheim – Suus Jonkers
• 2017: Line of Duty – Hana Reznikova
• 2016: Peaky Blinders – Hertogin Tatiana Petrovna
• 2015: Groenland – Iris
• 2012: Steekspel – Merel
• 2011: Met Donker Thuis – Fleur
• 2010: De co-assistent – Lisa
• 2010: In therapie – Sophie
• 2009: Sorry Minister – Nina Bijl
• 2008: Flikken Maastricht – gastrol Marieke 1 aflevering Angst
• 2008: We gaan nog niet naar huis – gastrol
• 2008: SpangaS (10 afleveringen) – Noëlle
• 2007: Ik wil in GTST, omroep: RTL 4

• 2006: Zwavelstokken, producent: Jeugdtheaterschool Hofplein Rotterdam
• 2004: Belle en Het Beest, producent: Jeugdtheaterschool Hofplein Rotterdam

• In 2011 vertolkte ze de rol van jonge Harriët in het hoorspel Millennium 1: Mannen die vrouwen haten.

Al op haar zesde dichtte ze. Dat leidde in 2023 tot de dichtbundel Ode aan de Onstilbare/Ode to the Insatiable, dat gedichten bevat in het Nederlands met daarbij de Amerikaanse vertaling en andersom. Jansen woont dan al een aantal jaren in Brooklyn (New York), waar ze zich vrijer voelt, en Amsterdam. De dichtbundel is opgedragen aan haar voormalige partner Mees Peijnenburg met wie ze in het verleden ook had samengewerkt.^[5]

• Ode aan de Onstilbare/Ode to the Insatiable; 2023, Hollands Diep. ISBN 9789048869046
• Learning How to Speak; 2020, Wild Flower Books. ISBN 9789464064018

• achtergronden van Gaite jansen bij de Theaterencyclopedie
• Gaite Jansen en haar medewerking aan hoorspelen

 

Zie de categorie Gaite Jansen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.