Francis Mourey

Mourey begon met fietsen in competitieverband in het jaar 1995. Nadat hij in 2001 en 2002 Frans veldritkampioen bij de Beloften geworden was en in 2002 en 2003 de Tour de Corse op de weg gewonnen had, mocht hij eind 2003 stage lopen bij FDJeux.com. Voor aanvang van het wielerseizoen 2004 tekende Francis Mourey bij deze wielerploeg zijn eerste profcontract. Hij zou in totaal 12 jaar lang voor deze ploeg uitkomen, tot en met 2015. Vanaf één januari 2016 zou hij twee seizoenen actief zijn bij Fortuneo-Vital Concept.

Gedurende zijn gehele carrière combineerde Mourey zowel het veld- als het wegwielrennen. Vooral in het veldrijden was Mourey succesvol. Hij is de meest gelauwerde Franse veldrijder van zijn generatie. Hij is tevens recordhouder voor wat betreft nationale veldrittitels. Tussen 2005 en 2016 won hij negen titels. Tussen 2007 en 2011 zette hij zelfs een ononderbroken reeks van vijf overwinningen neer. Met zijn totaal van negen titels laat hij het drietal Eugène Christophe, Roger Rondeaux en André Dufraisse achter zich, zij wonnen elk zeven titels. Ook in de Coupe de France de cyclo-cross is hij recordhouder. Tussen 2004 en 2018 won hij 12 keer het eindklassement van dit Frans Regelmatigheidscriterium.

Op internationaal vlak behaalde Mourey ook verschillende mooie resultaten. In november 2006 boekte hij zijn allereerste overwinning in de Wereldbeker veldrijden. Tijdens de manche in het Italiaanse Treviso klopte hij Sven Nys en Erwin Vervecken in een spurt met drie. Een maand later leek hij in het Spaanse Igorre op weg naar zijn tweede wereldbekerzege, maar nadat hij in de laatste ronde een voorsprong van driekwart minuut door materiaalpech zag smelten als sneeuw voor de zon, hij werd uiteindelijk pas vierde. Die tweede wereldbekeroverwinning volgde zeven jaar later. Eind december 2013 wist de Citadelcross van Namen te winnen.

Tijdens de Wereldkampioenschappen behaalde Mourey één medaille. Tijdens het WK 2006 in Zeddam werd hij derde. Gedurende deze wedstrijd reed hij samen met de Belgen Bart Wellens en Erwin Vervecken weg. Deze laatste ontsnapte en werd uiteindelijk wereldkampioen. Twee seconden later klopte Wellens Mourey in de sprint. Tijdens de WK's van zowel 2005 als 2011 viel hij als vierde telkens net naast het podium.

Ook op de weg behaalde Mourey tijdens zijn carrière verschillende goede resultaten. Op 20 juni 2004 boekte hij zijn eerste professionele overwinning. Tijdens de Route du Sud won hij de tweede etappe. Aan de aankomst in Saint-Gaudens klopte hij in de spurt David Millar en Alexandre Botcharov. Een jaar later in 2005 nam hij voor de enige maal in zijn loopbaan deel aan de Ronde van Frankrijk. Zijn beste wegseizoen reed hij in 2013. In het voorjaar werd hij vijfde in de GP Cholet, en won hij de vijfde etappe in de Ronde van de Sarthe. hier ontsnapte hij op twaalf kilometer van de meet. Hij wist het sprintend peloton, en de laatste overblijver van de vroege vlucht Lloyd Mondory voor te blijven. Tien dagen later wist hij ook de Tro Bro Léon, de herkansing voor Parijs-Roubaix op zijn erelijst te schrijven. Samen met ploegmaats Johan Le Bon en Anthony Geslin nam hij de wedstrijd in handen. Met nog drie plaatselijke rondes te gaan in Lannilis trok hij in de aanval. Hij won uiteindelijk met een minuut voorsprong op zijn twee ploegmaats. Later dat jaar reed hij ook een sterke Giro. Hij eindigde in het eindklassement op een twintigste plaats in het eindklassement, als eerste Fransman.

Na het veldritseizoen veldritseizoen 2018-2019 stopte de toen 38-jarige Fransman met koersen. Na zijn carrière werd hij ploegleider. Anno 2022 bij Team Podicom CC.

Seizoen Wereldbeker Challenge National FK   WK   Overige Totaal aantal zeges 2001-2002 NVT NVT Frenkendorf 1 2002-2003 11e 6e Frenkendorf 1 2003-2004 7e 7e Hittnau, Frenkendorf 2 2004-2005 Val Joly eindklassement 1   4e Lons-le-Saunier 3 2005-2006 Athée-sur-Cher, Nommay, eindklassement 2   3  ↑ Steinmaur 3 2006-2007 Treviso Hénin-Beaumont, Sablé-sur-Sarthe, Blaye eindklassement 1   DNF Fehraltorf, Dagmersellen 7 2007-2008 Sarrebourg, Quelneuc, Cap d'Agde eindklassement 1   DNF Steinmaur, Marle, Wetzikon, Nommay 8 2008-2009 Montrevel, Le Crousot, Quelneuc eindklassement 1   5e Marle, Hittnau, Dagmersellen 7 2009-2010 St Quentin, Besancon, Quelneuc eindklassement 1   5e Marle, Dagmersellen, St-Niklaas 7 2010-2011 Miramas, St-Jean-de-Monts eindklassement 1   4e Redmond, Issaquah, Las Vegas, Marle, Dottenijs, Dagmersellen, Pétange, Bussnang 11 2011-2012 Lignères-en-Berry, Rodez, Besançon eindklassement 3   12e Marle, Nommay, Frenkendorf, Dagmersellen, 7 2012-2013 Saverne, Besançon, Pontchateau eindklassement 1   11e Baden, Aigle, Marle, Frenkendorf, Dagmersellen, Beromünster, Bussnang 11 2013-2014 Namen St-Étienne-lès-Remiremont, Quelneuc, Flamanville eindklassement 1   8e Steinmauer, Marle, Wiesbaden, Lorsch, Oderzo, Dagmersellen, Lanarvilly 12 2014-2015 Besancon, Lanarvilly eindklassement 3   20e Baden, Dielsdorf, Steinmaur, La Mézière, Quelneuc, Dagmersellen, Nommay 9 2015-2016 1   15e Meilen 2 2016-2017 Gervans 6e 31e Hittnau 2 2017-2018 La Mezière 2   13e 1 2018-2019 Razès, Pierric, Flamanville eindklassement 3   26e Jablines 4 Totaal 2 33 (12 x eindklassement) 9 0 54 98

•   Frans kampioen veldrijden: 2001 en 2002 (beloften)

Seizoen	Aantal zeges	↑	↑	↑	WB	CN	UCI
2001-2002	1 overwinning(en)	NVT	NVT	NVT	NVT	NVT
2002-2003	1 overwinning(en)	6e	NVT	11e	27e	7e
2003-2004	2 overwinning(en)	7e	NVT	7e	7e	2
2004-2005	3 overwinning(en)	4e	NVT	1		1
2005-2006	3 overwinning(en)	3  ↑	NVT	2		1	16e
2006-2007	7 overwinning(en)	DNF	NVT	1	5e	1	8e
2007-2008	8 overwinning(en)	DNF	NVT	1	9e	1	12e
2008-2009	7 overwinning(en)	5e	NVT	1	16e	1	11e
2009-2010	7 overwinning(en)	5e	NVT	1	9e	1	7e
2010-2011	11 overwinning(en)	4e	NVT	1	5e	1	5e
2011-2012	7 overwinning(en)	12e	NVT	3	6e	1	8e
2012-2013	11 overwinning(en)	11e	NVT	1	8e	1	6e
2013-2014	12 overwinning(en)	8e	NVT	1	5e	1	7e
2014-2015	9 overwinning(en)	20e	NVT	3	8e	1	13e
2015–2016	2 overwinning(en)	15e	DNS	1	35e	6e	12e
2016–2017	2 overwinning(en)	31e	16e	6e	52e	2	41e
2017–2018	1 overwinning(en)	13e	DNS	2	52e	3	35e
2018–2019	4 overwinning(en)	26e	DNS	3	34e	1	38e
Totaal	98 overwinningen	0	0	9	0	11	0

• 2004 –   Fdjeux.com
• 2005 –   Française des Jeux
• 2006 –   Française des Jeux
• 2007 –   Française des Jeux
• 2008 –   Française des Jeux
• 2009 –   Française des Jeux
• 2010 –   FDJ ^[a]
• 2011 –   FDJ
• 2012 –   FDJ-BigMat
• 2013 –   FDJ.fr ^[b]
• 2014 –   FDJ.fr
• 2015 –   FDJ
• 2016 –   Fortuneo-Vital Concept
• 2017 –   Fortuneo-Vital Concept

• (en) Profiel van Francis Mourey op ProCyclingStats

 

Commons heeft mediabestanden op de pagina Francis Mourey.

Voorganger: John Gadret

Frans kampioen veldrijden   Francis Mourey 2005

Opvolger: John Gadret

Voorganger: John Gadret

Frans kampioen veldrijden   Francis Mourey 2007-2011

Opvolger: Aurélien Duval

Voorganger: Aurélien Duval

Frans kampioen veldrijden   Francis Mourey 2013-2014

Opvolger: Clément Lhotellerie

Voorganger: Clément Lhotellerie

Frans kampioen veldrijden   Francis Mourey 2016