[go: up one dir, main page]

European Darts Championship

Het European Darts Championship, het Europese dartskampioenschap, is een van de belangrijke PDC-dartstoernooien van het jaar. Het toernooi wordt sinds 2008 gehouden. De beste 32 spelers van de PDC European Tour Order of Merit spelen mee. Deze ranglijst bestaat uit het verdiende prijzengeld van de European Tour evenementen die gedurende het jaar door heel Europa gehouden worden.

European Darts Championship
Toernooi-informatie
Land Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Organisatie(s) PDC
Systeem Legs
Prijzengeld £500,000 (2023)
Maand(en) gespeeld Verschillend
Titelhouder
Vlag van Engeland Ritchie Edhouse (2024) (1e titel)
Portaal  Portaalicoon   Darten
PDC-televisietoernooien

De gekozen naam van het toernooi veroorzaakt soms verwarring: het is geen Europees Kampioenschap zoals gebruikelijk bij sporten, met alleen deelnemers uit Europa. Het European Championship is het eindtoernooi van de European Tours en komt zodoende aan zijn naam.

Phil Taylor won de eerste vier edities gevolgd door Simon Whitlock in 2012 en Adrian Lewis in 2013. Michael van Gerwen was in 2014 de eerste Nederlander die het toernooi wist te winnen en prolongeerde zijn titel in 2015, 2016 en 2017.

Sponsors

bewerken
Sponsor Jaren
PartyPoker.net 2008 – 2013
888.com 2014
Unibet 2015 – 2020
Cazoo 2021 – 2022
Machineseeker 2023 - 2024

Finales

bewerken
Jaar Winnaar (gemiddelde in finale) Legs Runner-up (gemiddelde in finale) Prijzenpot Winnaar Runner-up Locatie Tijdsduur
2008 Vlag van Engeland  Phil Taylor (104.35) 11 – 5 Vlag van Engeland  Adrian Lewis (96.56) £ 200.000 £ 50.000 £ 25.000 Vlag van Duitsland  Südbahnhof, Frankfurt 30 oktober – 2 november (3 dagen)
2009 Vlag van Engeland  Phil Taylor (109.35) 11 – 3 Vlag van Engeland  Steve Beaton (97.16) £ 200.000 Vlag van Nederland  Claus Event Center, Hoofddorp 29 oktober – 1 november (4 dagen)
2010 Vlag van Engeland  Phil Taylor (105.75) 11 – 1 Vlag van Engeland  Wayne Jones (94.64) Vlag van Duitsland  Stadthalle Dinslaken, Dinslaken 29 juli – 1 augustus (4 dagen)
2011 Vlag van Engeland  Phil Taylor (109.29) 11 – 8 Vlag van Engeland  Adrian Lewis (98.72) Vlag van Duitsland  Maritim Hotel, Düsseldorf 28 – 31 juli (4 dagen)
2012 Vlag van Australië  Simon Whitlock (94.91) 11 – 5 Vlag van Engeland  Wes Newton (89.47) Vlag van Duitsland  RWE-Sporthalle, Mülheim 20 – 23 september (4 dagen)
2013 Vlag van Engeland  Adrian Lewis (103.34) 11 – 6 Vlag van Australië  Simon Whitlock (99.59) 4 – 7 juli (4 dagen)
2014 Vlag van Nederland  Michael van Gerwen (98.16) 11 – 4 Vlag van Engeland  Terry Jenkins (92.90) £ 250.000 £ 55.000 £ 25.000 24 – 26 oktober (3 dagen)
2015 Vlag van Nederland  Michael van Gerwen (107.28) 11 – 10 Vlag van Schotland  Gary Anderson (102.42) £ 300.000 £ 65.000 £ 35.000 Vlag van België  Ethias Arena, Hasselt 30 oktober – 1 november (3 dagen)
2016 Vlag van Nederland  Michael van Gerwen (111.62) 11 – 1 Vlag van Oostenrijk  Mensur Suljović (85.91) £ 400.000 £ 100.000 £ 40.000 28 – 30 oktober (3 dagen)
2017 Vlag van Nederland  Michael van Gerwen (108.91) 11 – 7 Vlag van Engeland  Rob Cross (102.39) 26 – 29 oktober (4 dagen)
2018 Vlag van Engeland  James Wade (91.44) 11 – 8 Vlag van Australië  Simon Whitlock (88.81) Vlag van Duitsland  Westfalenhallen, Dortmund 25 – 28 oktober (4 dagen)
2019 Vlag van Engeland  Rob Cross (95.21) 11 – 9 Vlag van Wales  Gerwyn Price (94.56) £ 500.000 £ 120.000 £ 60.000 Vlag van Duitsland  Lokhalle, Göttingen 24 – 27 oktober (4 dagen)
2020 Vlag van Schotland  Peter Wright (104.33) 11 – 4 Vlag van Engeland  James Wade (95.28) Vlag van Duitsland  König Pilsener Arena, Oberhausen 29 oktober – 1 november (4 dagen)
2021 Vlag van Engeland  Rob Cross (92.91) 11 – 8 Vlag van Nederland  Michael van Gerwen (93.66) Vlag van Oostenrijk  Salzburgarena, Salzburg 14 oktober – 17 oktober (4 dagen)
2022 Vlag van Engeland  Ross Smith (101.32) 11 – 8 Vlag van Engeland  Michael Smith (100.47) Vlag van Duitsland  Westfalenhallen, Dortmund 27 oktober – 30 oktober (4 dagen)
2023 Vlag van Schotland  Peter Wright (97.39) 11 – 6 Vlag van Engeland  James Wade (92.09) 26 oktober – 29 oktober (4 dagen)
2024 Vlag van Engeland  Ritchie Edhouse (90.55) 11 – 3 Vlag van Nederland  Jermaine Wattimena (84.64) £ 600.000 24 oktober – 27 oktober (4 dagen)

Finalisten

bewerken
Speler Gewonnen Runner-up
Vlag van Nederland  Michael van Gerwen 4 1
Vlag van Engeland  Phil Taylor 4 0
Vlag van Engeland  Rob Cross 2 1
Vlag van Schotland  Peter Wright 2 0
Vlag van Engeland  Adrian Lewis 1 2
Vlag van Australië  Simon Whitlock 1 2
Vlag van Engeland  James Wade 1 2
Vlag van Engeland  Ross Smith 1 0
Vlag van Engeland  Ritchie Edhouse 1 0
Vlag van Engeland  Steve Beaton 0 1
Vlag van Engeland  Wayne Jones 0 1
Vlag van Engeland  Wes Newton 0 1
Vlag van Engeland  Terry Jenkins 0 1
Vlag van Schotland  Gary Anderson 0 1
Vlag van Oostenrijk  Mensur Suljović 0 1
Vlag van Noord-Ierland  Daryl Gurney 0 1
Vlag van Engeland  Michael Smith 0 1
Vlag van Nederland  Jermaine Wattimena 0 1

Nine-dart finishes

bewerken
Speler Jaar Ronde Resultaat Tegenstander
Vlag van Portugal  José de Sousa 2020 Eerste ronde 6 – 3 Vlag van Nederland  Jeffrey de Zwaan
Vlag van Australië  Kyle Anderson 2017 Halve finale 10 – 11 Vlag van Nederland  Michael van Gerwen
Vlag van Nederland  Michael van Gerwen 2014 Halve finale 11 – 6 Vlag van Nederland  Raymond van Barneveld
Vlag van Engeland  Adrian Lewis 2011 Halve finale 11 – 10 Vlag van Nederland  Raymond van Barneveld