Es-majeur
(Doorverwezen vanaf Es majeur)
Es-majeur, Es grote terts of Es-groot (afkorting: Es) is een toonsoort met als grondtoon es.
| Es-majeur | ||||
|---|---|---|---|---|
| Voortekening | ||||
| ||||
| Verwante toonaarden | ||||
| Parallelle toonaard | c-mineur | |||
| Gelijknamige toonaard | es-mineur | |||
| Dominante toonaard | Bes-majeur | |||
| Subdominante toonaard | As-majeur | |||
| Enharmonisch gelijke toonaard | Dis-majeur | |||
| Toonladder | ||||
| es - f - g - as - bes - c - d - es | ||||
| ||||
Toonladder
bewerkenDe voortekening telt drie mollen: bes, es en as. Het is de parallelle toonaard van c-mineur.
Stemming
bewerkenEen aantal instrumenten voor koperblazers staan gestemd in es, namelijk de althoorn, de es-kornet en de es-bas.
Bekende werken in Es-majeur
bewerkenChronologisch:
- Johann Sebastian Bach - Das wohltemperierte Klavier (prelude en fuga nr. 21)
- Joseph Haydn - Symfonie nr. 22 (1764), nr. 99 (1793) en nr. 103 (1794-1795)
- Wolfgang Amadeus Mozart
- Pianoconcert nr. 9, KV 271 Jeunehomme (1777), nr. 14, KV 449 (1784) en nr. 22, KV 482 (1785)
- Symfonie nr. 39, KV 543 (1788)
- Ludwig van Beethoven
- Symfonie nr. 3 Eroïca (1803-1804)
- Strijkkwartet nr. 10, op. 74 Harpkwartet (1809)
- Pianotrio nr. 6, op. 70 nr. 2 (1809)
- Pianoconcert nr. 5 Keizersconcert (1809-1811)
- Franz Liszt - Pianoconcert nr. 1 (1832)
- Robert Schumann
- Pianokwintet opus 44 (1842)
- Symfonie nr. 3 (1850)
- Anton Bruckner - Symfonie nr. 4 Romantische (1874)
- Igor Stravinsky - Symfonie in Es (1905-1907)
- Gustav Mahler - Symfonie nr. 8 (1906-1907)
- Dmitri Sjostakovitsj - Symfonie nr. 9 (1945)
Zie ook
bewerkenZie de categorie E-flat major van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.