Echte zwemslangen
Echte zwemslangen[1] (Natrix) vormen een geslacht uit de familie toornslangachtigen en de onderfamilie waterslangen (Natricinae). De groep werd in het verleden ook als een aparte familie gezien maar dit wordt beschouwd als verouderd.
Echte zwemslangen | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Echte zwemslangen zijn waterminnend, afgebeeld is een ringslang (Natrix natrix) uit Oostenrijk. | |||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||||
Natrix Laurenti, 1768 | |||||||||||||||||
Typesoort | |||||||||||||||||
Natrix vulgaris Laurenti, 1768 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||
Echte zwemslangen op Wikispecies | |||||||||||||||||
|
Naam en indeling
bewerkenDe wetenschappelijke naam van de echte zwemslangen werd voor het eerst voorgesteld door Josephus Nicolaus Laurenti in 1758. De slangen werden eerder aan andere geslachten toegekend, zoals Coluber en het niet langer erkende Tropidonotus.[2] De geslachtsnaam Natrix komt uit het Latijn en betekent vrij vertaald 'waterslang'.
Er worden in het geslacht vijf soorten geplaatst, waarvan zowel de uiterlijke kenmerken als het verspreidingsgebied verschillen. In 1987 werd de naam Natrix megalocephala, uit de Kaukasus, gepubliceerd. De status van dit taxon is omstreden, en diverse auteurs beschouwen de naam als een synoniem van de ringslang.[2] In 2017 werd de voorheen als ondersoort helvetica van de ringslang beschouwde gevlekte ringslang opgewaardeerd tot soort.[3] Hetzelfde gebeurde met de ondersoort Natrix natrix astreptophora die in 2016 door Pokrant, Kindler, Ivanov, Cheylan, Geniez, Böhme en Fritz als een aparte soort werd afgesplitst (Natrix astreptophora).
Naast de moderne soorten zijn er ook vier uitgestorven soorten bekend; Natrix longivertebrata, Natrix merkurensis en Natrix sansaniensis uit het Mioceen en de soort Natrix mlynarskii uit het Oligoceen.
Verspreiding en habitat
bewerkenEchte zwemslangen komen voor in delen van Europa, westelijk Azië en het Midden-Oosten en leven in de landen Noorwegen, Zweden, Finland, Frankrijk, België, Nederland, Luxemburg, Duitsland, Polen, Tsjechië, Denemarken, Oostenrijk, Zwitserland, Italië, Hongarije, Roemenië, Kroatië, Slovenië, Slowakije, Bosnië en Herzegovina, Montenegro, Macedonië, Servië, Albanië, Bulgarije, Griekenland, Cyprus, Spanje, Portugal, Gibraltar, Iran, Irak, Syrië, Rusland, China, Turkije, Afghanistan, Oekraïne, Armenië, Georgië, Azerbeidzjan, Kazachstan, Turkmenistan, Tadzjikistan, Oezbekistan, Kirgizië, Pakistan, Jordanië, Libanon, Egypte, Israël, het Verenigd Koninkrijk en Liechtenstein[2]
De habitat bestaat voornamelijk uit vele verschillende typen draslanden, gematigde bossen en estuaria. Ook in door de mens aangepaste streken zoals weilanden en plantages kunnen de dieren worden aangetroffen. Soorten in dit geslacht zijn waterminnend en jagen op vis of op prooien zoals kikkers, langs de oever.
Beschermingsstatus
bewerkenDoor de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan drie soorten een beschermingsstatus toegewezen. De slangen worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC).[4]
Moderne soorten
bewerkenHet geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Bronvermelding
bewerkenReferenties
- ↑ Bernhard Grzimek (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 457. ISBN 90 274 8626 3.
- ↑ a b c The Reptile Database - Peter Uetz & Jakob Hallermann, Natrix. Gearchiveerd op 26 juni 2023.
- ↑ Kindler, C., Chèvre, M., Ursenbacher, S., Böhme, W., Hille, A., Jablonski, D., Vamberger, M. & Fritz, U. (2017). Hybridization patterns in two contact zones of grass snakes reveal a new Central European snake species. Scientific Reports 7 (7378). DOI: 10.1038/s41598-017-07847-9. Geraadpleegd op 11 oktober 2017.
- ↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Natrix - IUCN Red List.
Bronnen
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database - Natrix - Website Geconsulteerd 9 april 2021