David Hirst
David Eric Hirst (Barnsley, 7 december 1967) is een Engels voormalig betaald voetballer die als aanvaller speelde. Hirst, een efficiënte spits, speelde 12 seizoenen voor Sheffield Wednesday en won de League Cup in 1991. Hij speelde drie interlands in het Engels voetbalelftal.
| David Hirst | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Persoonlijke informatie | ||||||||
| Volledige naam | David Eric Hirst | |||||||
| Geboortedatum | 7 december 1967 | |||||||
| Geboorteplaats | Barnsley,  Engeland
| |||||||
| Lengte | 180 cm | |||||||
| Positie | Aanvaller | |||||||
| Clubinformatie | ||||||||
| Huidige club | Gestopt in 2000 | |||||||
| Senioren | ||||||||
| ||||||||
| Interlands | ||||||||
| ||||||||
| ||||||||
Clubcarrière
bewerkenDavid Hirst, die goed het doel wist staan, speelde 294 competitiewedstrijden voor Sheffield Wednesday en scoorde 106 doelpunten. Hij wordt op Hillsborough evenals aanvaller Mark Bright gezien als een legende.[1] Hirst won de League Cup met Sheffield Wednesday, door onverwacht Manchester United te verslaan in de finale van 1991. John Sheridan maakte het doelpunt. In de FA Cup-finale van 1993 tegen Arsenal dwong Hirst met een gelijkmaker een replay af, maar daarin verloor Sheffield Wednesday uiteindelijk de bekerfinale met 2-1. Hirst speelde voorts bij Barnsley, waar hij zijn carrière begon, en Southampton, waar de centrumspits zijn loopbaan beëindigde.
Erelijst
bewerken| Competitie | ||
|---|---|---|
| Aantal | Jaren | |
| 1× | 1990/91 | |
Interlandcarrière
bewerkenHirst is een drievoudig Engels international en scoorde tegen Nieuw-Zeeland op 8 juni 1991.
Wegens een blessure van Gary Lineker mocht hij starten tegen Frankrijk op Wembley op 19 februari 1992, naast een debuterende Alan Shearer. Het was meteen zijn laatste interland.[2]
Persoonlijk leven
bewerkenHij is de vader van George Hirst, die net als zijn vader als aanvaller speelt.
Zie ook
bewerkenExterne links
bewerken- ↑ (en) George Hirst out to ’emulate and better’ his England international and Sheffield Wednesday legend dad David The Sun, 3 augustus 2018. Gearchiveerd op 27 november 2021.
- ↑ (en) England 2 France 0 England Football Online, Geraadpleegd op 8 september 2019