[go: up one dir, main page]

Danko Lazović

voetballer uit Servië

Danko Lazović (Servisch: Данко Лазовић) (Kragujevac, 17 mei 1983) is een voormalig profvoetballer uit Servië die bij voorkeur als aanvaller speelde. Hij speelde 47 interlands voor het Servisch voetbalelftal.

Danko Lazović
Danko Lazović
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 17 mei 1983
Geboorteplaats Kragujevac, Vlag van Servië Servië
(toen: Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië)
Lengte 183 cm
Been Rechts
Positie aanvaller
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2018
Jeugd
1998–1999
1999–2000
Vlag van Joegoslavië FK Radnički 1923
Vlag van Joegoslavië FK Partizan
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2000–2003
2001
2003–2005
2005
2006
2006–2007
2007–2010
2010–2013
2013
2013–2015
2015
2016
2016–2018
Vlag van Joegoslavië FK Partizan
Vlag van Joegoslavië FK Teleoptik
Vlag van Nederland Feyenoord
Vlag van Duitsland Leverkusen
Vlag van Servië en Montenegro FK Partizan
Vlag van Nederland Vitesse
Vlag van Nederland PSV
Vlag van Rusland Zenit
Vlag van Rusland FK Rostov
Vlag van Servië FK Partizan
Vlag van China Beijing EG
Vlag van Slovenië Olimpija Ljubljana
Vlag van Hongarije Videoton
60(20)
12(7)
41(9)
9(0)
11(5)
32(19)
80(24)
51(17)
9(1)
25(15)
28(13)
0(0)
55(24)
Interlands **
2002–2006
2006–2014
Vlag van Servië en Montenegro Servië en Montenegro
Vlag van Servië Servië
11(0)
47(11)

* Bijgewerkt op 24 september 2018
** Bijgewerkt op 27 september 2016
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Carrière

bewerken

Lazović' carrière begon toen hij vanuit de jeugd van Partizan Belgrado, via een verhuur aan satellietclub FK Teleoptik, in het eerste elftal terechtkwam. Na drie seizoenen vertrok de aanvaller naar Feyenoord voor een bedrag van zeven miljoen euro. In zijn eerste seizoen kwam Lazović regelmatig aan spelen toe, al waren het vaak invalbeurten. Later kwam hij minder aan spelen toe. Hij verloor de concurrentie van Thomas Buffel, Dirk Kuijt en Salomon Kalou, waarna Feyenoord hem in 2005/2006 uitleende aan Bayer Leverkusen. In januari 2006 leende Feyenoord hem uit aan de club waar hij zijn carrière begon, Partizan Belgrado.

Op 6 juli 2006 kocht Vitesse Lazović voor 1,5 miljoen euro. Hij tekende een contract voor vier jaar in Arnhem, waarbij hij het eerste jaar door Feyenoord verhuurd zou worden en daarna voor een periode van drie jaar definitief zou worden overgenomen. Bij Vitesse werd hij topscorer en werd hij door de supporters verkozen tot Vitesse-speler van het jaar. Lazović verhuisde vervolgens naar PSV, dat circa €7.000.000,- voor hem betaalde. Op 20 april 2008 speelde hij met PSV tegen Vitesse voor de landstitel. Lazović stond nog geen twee minuten in het veld, als invaller voor Koevermans, en scoorde.

Lazović raakte in november 2008 in conflict met toenmalig PSV-trainer Huub Stevens, onder wie hij geen basisplaats had. Nadat hij in een wedstrijd tegen Ajax na een invalbeurt betrokken was bij het enige doelpunt van PSV, schold hij Stevens in het Servisch uit. Als gevolg hiervan kreeg Lazović een boete opgelegd en moest hij zijn excuses aanbieden. Op 3 maart 2010 verliet Lazovic PSV en tekende hij een contract bij FK Zenit Sint-Petersburg.

Met Zenit werd hij tweemaal landskampioen van Rusland en won hij eenmaal de beker en de supercup. In 2013 werd hij eerst verhuurd aan FK Rostov en in de zomer ging hij voor twee seizoenen naar FK Partizan. Van februari 2015 tot het einde van dat jaar speelde Lazović in China voor Beijing Enterprises Group FC. In februari 2016 ging hij naar Slovenië om voor Olimpija Ljubljana te spelen. Hij kreeg echter geen werkvergunning en verliet de club eind april. In het seizoen 2016/17 komt Lazović uit voor het Hongaarse Videoton FC. In september 2018 kondigde hij aan per direct te stoppen met voetballen.

Nationaal elftal

bewerken

Lazović speelde regelmatig voor Servië en Montenegro onder 21, waarvoor hij verscheidene malen als aanvoerder het veld betrad. Onder leiding van bondscoach Dejan Savićević maakte hij zijn debuut voor de nationale A-ploeg op woensdag 27 maart 2002 in de vriendschappelijke interland in Fortaleza tegen Brazilië, net als Branko Bošković. Hij trad in dat duel na 85 minuten aan als vervanger van aanvaller Savo Milošević.

Sindsdien groeide Lazović uit tot een vaste waarde voor het Servische nationale team. De spits ging de geschiedenisboeken in als de eerste doelpuntenmaker van het Servische voetbalelftal, spelend als zelfstandige republiek. Op 16 augustus 2006 scoorde Lazović de gelijkmaker (1-1) in de wedstrijd tegen Tsjechië die uiteindelijk met 3-1 werd gewonnen door Servië. Sindsdien was Lazović een vaste waarde in de selectie van het nationale elftal, waarin hij afwisselend basisspeler of invaller was.

Statistieken

bewerken
seizoen club land competitie duels goals
2000/01 Partizan Belgrado Vlag van Joegoslavië (1992-2003)  Joegoslavië Meridian Superliga 8 0
FK Teleoptik Srpska Liga Belgrado 12 7
2001/02 Partizan Belgrado Meridian Superliga 26 9
2002/03 Vlag van Servië en Montenegro  Servië en Montenegro 26 11
2003/04 Feyenoord Vlag van Nederland  Nederland Eredivisie 23 6
2004/05 18 3
2005/06 Bayer Leverkusen Vlag van Duitsland  Duitsland 1. Bundesliga 9 0
Partizan Belgrado Vlag van Servië en Montenegro  Servië en Montenegro Meridian Superliga 11 5
2006/07 Vitesse Vlag van Nederland  Nederland Eredivisie 32 19
2007/08 PSV Eindhoven 31 11
2008/09 27 8
2009/10 22 5
2010 FK Zenit Sint-Petersburg Vlag van Rusland  Rusland Premjer-Liga 20 5
2011/12 31 12
2012/13 0 0
FK Rostov 9 1
2013/14 FK Partizan Vlag van Servië  Servië Superliga 10 6
2014/15 15 9
Beijing EG Vlag van China  China Jia League 28 13
2015/16 Olimpija Ljubljana Vlag van Slovenië  Slovenië 1. slovenska nogometna liga 0 0
2016/17 Videoton FC Vlag van Hongarije  Hongarije Nemzeti Bajnokság 30 10
2017/18 25 14
Bijgewerkt op 29 juni 2016 Totaal 413 154

Erelijst

bewerken

Zie ook

bewerken
Commons heeft media­bestanden in de categorie Danko Lazović.