Björn Soenens

Soenens studeerde in 1990 af als licentiaat vertaler Engels-Frans aan de Provinciale Hogeschool voor Vertalers en Tolken en volgde nadien een master internationale politiek aan de Universiteit Antwerpen (UA).

Hij begon zijn loopbaan bij de openbare omroep in 1991 bij Radio 2 West-Vlaanderen. Na een jaar stapte hij over naar radionieuws en -duiding. In 1995 werd hij reporter voor Het Journaal en Terzake. Van 1999 tot 2003 werkte Soenens voor Koppen, waarna hij terugkeerde naar Het Journaal als eindredacteur, chef algemene verslaggeving, chef nieuws en chef buitenland. Sinds 2008 werd hij vaak "Amerikawatcher" genoemd.^[1] In 2010 kreeg Soenens de Dexia Persprijs voor zijn radiorubriek "De Amerikawatcher" in De Ochtend op Radio 1. Zijn documentaire Stemmen uit Iowa voor Canvas uit 2012 werd genomineerd voor een AIB Award in Londen.^[1] In 2019 werd hij nog een keer genomineerd voor zijn documentaire Oh Baltimore. Hij verrichtte ook werk als inleesstem. Zo las hij de 10-delige reeks over de oorlog in Vietnam van Ken Burns in voor Canvas, en was hij de stem voor de Vlaamse versie van de eerste reeks van 35 afleveringen van In Europa van Geert Mak.

Hij was tussen 8 november 2013 en 6 september 2016 hoofdredacteur van Het Journaal. In die hoedanigheid kreeg hij kritiek te verwerken van bovenaf én onderuit.^[2] Hij had als journaalbaas heftige voor- en tegenstanders. In februari 2015 werd duidelijk dat sommigen bij de VRT niet opgezet waren met bepaalde van zijn uitspraken, zoals de felle kritiek op VTM, en diverse media-optredens.^[3]

Sinds 20 januari 2017 is Soenens de VRT-correspondent in de Verenigde Staten. Tussen november 2018 en december 2020 bracht Soenens gewone Amerikanen in beeld voor de rubriek 'Allemaal Amerikaan' op vrtnws.be.^[4] Hij heeft ook een eigen podcastkanaal Björn in the USA op de website van VRT NWS, waar hij Amerikaanse onderwerpen benadert. Hij schreef verschillende boeken over Amerikaanse geschiedenis en politiek, waaronder De lengte van een oceaan (2020, De Arbeiderspers). In 2025 stopt hij als VS-correspondent.^[5]

In 2023 werd hij benoemd tot ridder in de Kroonorde.^[6]

Voor zijn verhuis naar de VS begin 2017 woonde hij in Gent. Hij is gehuwd en vader van twee kinderen.

Soenens introduceerde in 2014 de term "constructieve journalistiek" bij de VRT.^[7][8] Daarover was hij een veelgevraagd spreker bij de openbare omroepen in Nederland, Zweden, Denemarken en Zwitserland. Hij hield een pleidooi voor journalistiek met meer (historische) context en minder "hijgerigheid".^[9]

Zijn journalistieke opvatting als hoofdredacteur werd echter fel bekritiseerd door een aantal collega's en sommige politici.^[10][11] Volgens De Morgen werd zijn visie gekenmerkt door een overdreven missioneringsdrang.^[12]

• Eiland op drift. Een eeuw schandalen in Groot-Brittannië^[13]; i.s.m. Marysa Demoor; Globe (1995); ISBN 9053120483
• Blijven proberen, Obama! Amerika tussen droom en drama^[14]; Lannoo (2010); ISBN 9789020988598
• Amerika: een biografie van dromen en bedrog^[15]; Lannoo (2012); ISBN 9789401401616
• Amerika - De droom op drift^[16]; Lannoo (2016); ISBN 9789401436311
• Dagen zonder Trump - Berichten uit Amerika^[17]; De Arbeiderspers (2018); ISBN 9789029523875
• De lengte van een oceaan^[18]; De Arbeiderspers (2020); ISBN 9789029540407
• De laatste walvis, De Arbeiderspers (2024); ISBN 9789029547291

• In 2017 deed Soenens mee aan De Slimste Mens ter Wereld.