Aad de Koning

De Koning deed mee aan het Nederlands kampioenschap van 1947. Hij deed mee aan de Olympische Winterspelen 1948 in Sankt Moritz, waar hij uitkwam op de 500, 1500 en 5000 meter. Op het EK van 1951 eindigde hij als 14e. Bekender dan als langebaanschaatser werd hij echter door zijn prestaties tijdens de Elfstedentocht.

 

Onder goede omstandigheden wordt op 3 februari 1954 de Tiende Elfstedentocht gereden. De eindsprint is spannend, omdat er op het laatste stuk na de Noorderbrug gekluund moet worden. Aad de Koning sprint met Jeen van den Berg, Jan Charisius, Anton Verhoeven en Jeen Nauta over de laag stro naar het laatste stuk ijs. Charisius valt, en Van den Berg en Verhoeven sprinten weg. Er ontstaat een misverstand: ze zien een bordje "Finish" maar zien niet dat daaronder "500 m" staat, zodat ze denken dat de eindstreep bereikt is. De toeschouwers roepen dat ze door moeten rijden, maar Verhoeven verstaat geen Fries. Jeen van den Berg passeert uiteindelijk als eerste de eindstreep, Aad de Koning wordt tweede.

In 1956 komt De Koning in de Elfde Elfstedentocht tegelijk met Jeen Nauta, Anton Verhoeven, Maus Wijnhout en Jan J. van der Hoorn over de eindstreep. Zij worden gediskwalificeerd omdat dit sinds een vergelijkbaar incident in 1940 reglementair verboden is.