AFC Champions League

Alleen clubs van landen die aan bepaalde criteria voldoen mogen deelnemen aan de Champions League. Het gaat hierbij onder meer om de sterkte van het land, de omvang en populariteit van de competitie, aantal internationale scheidsrechters, aantal geschikte stadions, marketing, media en infrastructuur.^[1]

Voor de clubs van de zwakkere landen is er de AFC Cup. Ook voor deelname aan dit toernooi gelden bepaalde criteria. Wordt niet aan de laagste criteria voldaan, mag een land helemaal geen clubs naar internationale toernooien afvaardigen.^[1]

Aan de groepsfase van de Champions League doen 32 clubs mee. Zestien daarvan komen uit het westelijke deel van de AFC, zestien uit het oostelijk deel. Het aantal clubs dat een land mag inschrijven is maximaal vier en hangt af van de mate waarin de verschillende landen ten opzichte van elkaar aan de eerder genoemde criteria voldoen. Van elk deelnemend land doet de landskampioen mee en als er meer plaatsen beschikbaar zijn, de winnaar van het nationale bekertoernooi, aangevuld met de beste clubs van de competitie. Ook de finalisten van de afgelopen AFC Cup mogen meedoen, mits het land van deze club aan de Champions League-criteria voldoet.

De tien sterkste landen zijn verzekerd van rechtstreekse kwalificatie van een of meerdere clubs in de groepsfase.

Via een voorronde met thuis- en uitwedstrijden wordt het aantal clubs teruggebracht tot 32. De groepsfase bestaat uit acht groepen van vier clubs waarbij de nummers een en twee doorgaan naar de knock-outfase. Hierin wordt via thuis- en uitwedstrijden naar een finale toegewerkt. Vanaf 2019 werd de finale als één wedstrijd gespeeld.

In de periode 1967-1971 organiseerde de AFC het Aziatisch toernooi voor landskampioenen (Engels: Asian Champion Club Tournament), alleen in 1968 vond het niet plaats. Van deze vier edities werden er drie gewonnen door twee Israëlische clubs, Hapoel Tel Aviv FC (1967) en Maccabi Tel Aviv FC (1969 en 1971). De Iraanse club Taj won het toernooi in 1970. In 1972 werd het toernooi afgelast vanwege afzeggingen van alle clubs, op twee na. Het zou veertien jaar duren voor er met een opvolgend kampioenschap van start werd gegaan. Het ontbreken van professioneel voetbal in Azië, dat pas vanaf eind jaren 90 op gang kwam, was hier mede debet aan.

Volgens het model van de Europacup I ging de AFC in het seizoen 1985/86 van start met het Aziatisch kampioenschap voor landskampioenen (Engels: Asian Club Championship) . Dit kampioenschap bestond zeventien seizoenen. Van 1995 tot 2002 speelde de winnaar van dit kampioenschap tegen de winnaar van de Aziatische beker voor bekerwinnaars om de Aziatische supercup.

Vanaf het seizoen 2002/03 ging het huidige kampioenschap, dat te vergelijken is met de UEFA Champions League, van start. De Aziatische vorm is echter veel minder prestigieus dan de Europese tegenhanger. Het kwam in de plaats van het Aziatisch kampioenschap voor landskampioenen en de Aziatische beker voor bekerwinnaars.

Jaar	Winnaar	Uitslag(en)	Finalist
1967	Hapoel Tel Aviv	2-1	Selangor
1968	niet gehouden
1969	Maccabi Tel Aviv	1-0	Yangzee
1970	Taj	2-1	Hapoel Tel Aviv
1971	Maccabi Tel Aviv	*	Al Shorta
1972	afgelast

* Al Shourta trok zich terug

Jaar	Winnaar	Uitslag(en)	Finalist
1985–1986	Daewoo Royals	3-1	Al-Ahli Djedda
1986	Furukawa	groepswinnaar
1987	Yomiuri	*	Al-Hilal
1988–1989	Al-Sadd	2-3, 1-0	Al-Rasheed **
1989–1990	Liaoning	2-1, 1-1	Nissan **
1990–1991	Esteghlal	2-1	Liaoning
1991	Al-Hilal	1-1 ns (4-3)	Esteghlal
1992–1993	Pas Tehran	1-0	Al-Shabab Riyad
1993–1994	Thai Farmers Bank	2-1	Oman Club
1994–1995	Thai Farmers Bank	1-0	Al-Arabi
1995	Ilhwa Chunma	1-0	Al-Nassr
1996–1997	Pohang Steelers	2-1	Ilhwa Chunma
1997–1998	Pohang Steelers	0-0 ns (6-5)	Dalian Wanda
1998–1999	Júbilo Iwata	2-1	Esteghlal
1999–2000	Al-Hilal	3-2	Júbilo Iwata
2000–2001	Suwon Samsung Bluewings	1-0	Júbilo Iwata
2001–2002	Suwon Samsung Bluewings	0-0 ns (4-2)	Anyang LG Cheetahs

* Al-Hilal trok zich terug

** speelde eerst thuiswedstrijd

 

Jaar	Winnaar	Uitslag(en)	Finalist
2002-2003	Al-Ain	2-1	Tero Sasana
2004	Al-Ittihad	6-3	Suwon Samsung Bluewings
2005	Al-Ittihad	5-3	Al-Ain
2006	Jeonbuk Hyundai Motors	3-2	Al-Karamah
2007	Urawa Red Diamonds	3-1	Sepahan
2008	Gamba Osaka	5-0	Adelaide United
2009	Pohang Steelers	2-1	Al-Ittihad
2010	Seongnam Ilhwa Chunma	3-1	Zob Ahan
2011	Al-Sadd	2-2 ns (4-2)	Jeonbuk Hyundai Motors
2012	Ulsan Hyundai	3-0	Al-Ahli Djedda
2013	Guangzhou Evergrande	2-2, 1-1 (u)	Seoul
2014	Western Sydney Wanderers	1-0, 0-0	Al-Hilal
2015	Guangzhou Evergrande	0-0, 1-0	Al-Ahli
2016	Jeonbuk Hyundai Motors	2-1, 1-1	Al-Ain
2017	Urawa Red Diamonds	1-1, 1-0	Al-Hilal
2018	Kashima Antlers	2-0, 0-0	Persepolis
2019	Al-Hilal	2-0	Urawa Red Diamonds
2020	Ulsan Hyundai	2-1	Persepolis
2021	Al-Hilal	2-0	Pohang Steelers
2022	Urawa Red Diamonds	1-1, 1-0	Al-Hilal