Ouranos

Ouranos
Οὐρανός, Uranus
Ouranos
Oorsprong	Griekse mythologie
Gedaante	oergod
Associatie	personificatie van de hemel
Romeinse god	Caelus
Literaire bronnen	Theogonia van Hesiodos
Verwantschap
Ouders	Gaia
Partner	Gaia
Nakomelingen	Cyclopen, de Titanen, de Hecatoncheiren en de Oceaniden
"Uranus en de dans van de sterren" door Karl Friedrich Schinkel, 1834
Portaal    Religie

Ouranos (Oudgrieks: Οὐρανός) of Uranus (gelatiniseerd) is een figuur uit de Griekse mythologie. Hij is de personificatie van de hemel. Volgens Hesiodos hangt deze hemelkoepel zo hoog boven de aarde (Gaia) als de Tartaros (het diepste deel van de onderwereld) onder haar ligt. Een bronzen aambeeld zou tien dagen nodig hebben om vanaf Ouranos naar het aardoppervlak te vallen. Ouranos werd zelden afgebeeld als een persoon.

De naam Ouranos wordt wel in verband gebracht met de godheid Varuna uit het hindoeïsme. Beide namen zouden komen van een Indo-Europese stam die 'bedekken' betekent. Deze theorie wordt echter niet alom aangehangen. De Romeinse tegenhanger van Ouranos is Caelus.

Ouranos is de zoon en echtgenoot van Gaia, de Aarde. Zij vormen het oudste godenpaar en zijn verantwoordelijk voor de creatie van vele mythologische figuren, waaronder de cyclopen, de Titanen, de Hecatoncheiren en de Oceaniden. Uit angst voor zijn kroost verbande Ouranos de Cyclopen, de Titanen en de Hecatoncheiren naar Tartarus. Uiteindelijk wordt hijzelf met de hulp van zijn eigen vrouw Gaia, door zijn zoon, de Titaan Kronos, met een sikkel gecastreerd. Zijn genitaliën vallen in de zee en uit het zaad wordt Aphrodite/Venus geboren. Uit het bloed dat op aarde spat worden de Erinyen (Furies), reuzen en Meliae (nimfen van de esseboom) geboren. Vanaf Ouranos' castratie heerst Kronos met zijn zuster en vrouw Rheia over de wereld tot Kronos op zijn beurt het veld moeten ruimen voor zijn zoon Zeus.

Zie de categorie Uranus (mythology) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.