[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Thomas Vermaelen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Thomas Vermaelen
Thomas Vermaelen
Persoonlijke informatie
Bijnaam The Verminator[1]
Geboortedatum 14 november 1985
Geboorteplaats Kapellen, Vlag van België België
Lengte 183 cm
Been Links
Positie Centrale verdediger, linksachter
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2022
Huidige club Vlag van België Belgie -20
Functie Bondscoach
Jeugd
1991–1999
1999–2003
Vlag van België Germinal Ekeren
Vlag van België Germinal Beerschot
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2003–2009
2004–2005
2009–2014
2014–2019
2016–2017
2019–2022
Vlag van Nederland Ajax
Vlag van Nederland RKC Waalwijk
Vlag van Engeland Arsenal
Vlag van Spanje FC Barcelona
Vlag van Italië AS Roma
Vlag van Japan Vissel Kobe
97(7)
33(12)
110(13)
34(1)
9(0)
45(1)
Interlands **
2002–2003
2003–2004
2004–2007
2006–2021
Vlag van België Belgie -18
Vlag van België Belgie -19
Vlag van België België –21
Vlag van België België
5(0)
7(0)
12(1)
85(2)
Getrainde teams
2022–2023
2023–
Vlag van België België (assistent)
Vlag van België Belgie -20 (bondscoach)

* Bijgewerkt op 21 januari 2022
** Bijgewerkt op 13 december 2021
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Thomas Vermaelen (Kapellen, 14 november 1985) is een Belgisch voetbaltrainer en voormalig voetballer die doorgaans in de verdediging speelde. Hij was speler voor RKC Waalwijk, Ajax, Arsenal, FC Barcelona, AS Roma en Vissel Kobe. Vanaf februari 2022 tot maart 2023 was hij assistent-bondscoach (T2) bij het Belgisch voetbalelftal. Sinds augustus 2023 is hij hoofdcoach van de U20 bij de Rode Duivels. Vermaelen debuteerde in 2006 in het Belgisch voetbalelftal, waarvoor hij vijfentachtig interlands speelde en twee doelpunten maakte. Hij behaalde met België een derde plaats op het WK in 2018.

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Germinal Ekeren en Germinal Beerschot

[bewerken | brontekst bewerken]

Vermaelen begon met voetballen bij Germinal Ekeren (1991–1999). Later fuseerde die met Beerschot VAC en werd de naam gewijzigd in Germinal Beerschot (1999–2003).

Debuut bij Ajax

[bewerken | brontekst bewerken]

Ajax werkte samen met Germinal Beerschot en in 2003 vertrok Vermaelen van Antwerpen naar Amsterdam. Hij kreeg er het rugnummer 4 op zijn shirt. Hij debuteerde op 15 februari 2004 tegen FC Volendam in de hoofdmacht. Hij begon meteen in de basis en uiteindelijk won Ajax met 2–0. Het was het enige optreden dit seizoen voor de toen negentienjarige verdediger. Vermaelen zat in de A-kern en werd met Ajax kampioen.

Verhuur aan RKC Waalwijk

[bewerken | brontekst bewerken]

Omdat Vermaelen in zijn tweede seizoen voor de Amsterdammers niet aan spelen toe kwam, werd hij begin januari 2005 verhuurd tot het einde van het seizoen aan RKC Waalwijk. Voor zijn ontwikkeling als jonge talentvolle speler is het noodzakelijk om op het hoogste niveau ervaring op te doen. Mede door de grote concurrentie wist de verdediger nog niet definitief door te breken in het eerste elftal. Hij speelde voor RKC Waalwijk uiteindelijk dertien wedstrijden als basisspeler, waarin hij tweemaal tot scoren kwam.

Titularis bij Ajax

[bewerken | brontekst bewerken]

Zijn grote doorbraak kwam er na zijn terugkeer naar Ajax in het seizoen 2005/06. Hij stond vaak centraal in de verdediging met Jaap Stam aan zijn zijde. Hij debuteerde dit seizoen ook in de UEFA Champions League tegen Arsenal waar hij de uitblinker was, ondanks het 1–2 verlies.[2] In zijn eerste seizoen als basisspeler, zijn derde voor Ajax, kwam hij achtendertig keer in actie. Hierin kwam hij viermaal tot scoren. De club won op 7 mei 2006 de KNVB beker tegen PSV met 2–1 in De Kuip. Vermaelen speelde de volledige wedstrijd en pakte geel.[3] Zijn prestaties werden beloond met een selectie voor de Rode Duivels. Bij Ajax wordt hij uitgeroepen tot hét grote nieuwe talent.

In het seizoen 2006/07 pakte Vermaelen opnieuw de KNVB beker, ditmaal tegen AZ. Vermaelen speelde negentig minuten. Na verlenging was het 1–1 en versloeg Ajax AZ na een reeks strafschoppen. Dit was meteen de tweede beker op zijn palmares.[4] Vermaelen werd dit seizoen opnieuw uitgespeeld als centrale verdediger. Tijdens het seizoen 2008/09 werd Vermaelen aanvoerder bij Ajax na het vertrek van Klaas-Jan Huntelaar. Hij speelde 143 keer voor Ajax waarin hij tien keer tot scoren kwam. Hij had er nog een contract tot 2012.

Op 19 juni 2009 verruilde Vermaelen Ajax voor Arsenal. De Engelse topclub betaalde circa 12 miljoen euro aan Ajax. Daarmee was hij, op dat moment, de op een na duurste Belgische transfer in de geschiedenis, na die van Marouane Fellaini. Everton legde in 2008 € 20.000.000,- op tafel voor de middenvelder van Standard.[5] Met dat transferbedrag is de Antwerpenaar ook de duurste verdediger uit de geschiedenis van de club.[6] Hij tekende een contact tot medio 2013 bij de club uit Noord-London. Zo werd hij naast Vincent Kompany (Manchester City), Marouane Fellaini (Everton) en Ritchie De Laet (Manchester United) de vierde Belg in de Premier League. Hij was dit seizoen de enige aanwinst voor Arsenal die ingelijfd werd. Hij moest er samen met centrale verdediger William Gallas, een Franse international, voor het slot op de deur zorgen.

Bij zijn competitiedebuut voor Arsenal wist hij direct te scoren. In de zevenendertigste minuut van de uitwedstrijd tegen Everton kopte hij een vrije trap van Robin van Persie tegen de touwen, waarmee hij voor een 0–2-tussenstand zorgde. De wedstrijd eindigde uiteindelijk in 1–6.[7]. Ook de daaropvolgende wedstrijden bleek hij een meerwaarde. Ook in de competitie bleek hij uiterst doelgericht met twee doelpunten tegen Wigan Athletic. Zijn sterke competitiestart werd in augustus beloond met de EA Sports Player of the Month Award, de trofee voor de beste speler van de maand. In september ontving hij de prijs voor een tweede maal op rij.[8]. Hij is de eerste nieuwe aankoop die deze eer te beurt valt. Vermaelen heeft zich snel aan het team aangepast. Ook op internationaal vlak worden zijn kwaliteiten erkend, hij werd door de UEFA namelijk opgenomen in de selectie voor de beste ploeg van het jaar 2009. Zijn prestaties bij Arsenal gingen ook in België niet onopgemerkt voorbij, in januari 2010 werd Vermaelen op het gala van de Gouden Schoen verkozen tot Beste Belg in het Buitenland in het jaar 2009. Vermaelen stond op het einde van het seizoen in het droomelftal van de Premier League, van een uitstekend debuutseizoen gesproken. Hij stond altijd in de basis totdat hij op speeldag 34 in een wedstrijd tegen Tottenham uitviel met een kuitblessure.

In het seizoen 2010/2011 werkte hij slechts drie wedstrijden af als gevolg van een zware achillespeesblessure. Ondanks de blessures tekent hij er een contractverlenging tot medio 2015. Het seizoen erna, seizoen 2011/2012, kreeg hij opnieuw een blessure aan de andere achillespees. 'De Verminator' werd geopereerd en kon al redelijk snel weer aanspraak maken op een selectie van Arsenal. In zijn eerste wedstrijden van het seizoen scoorde hij al meteen drie keer. Hij groeide uit tot een van de steunpilaren in de verdediging van de Gunners. Aan het begin van het seizoen 2012/13 benoemde Arsène Wenger Vermaelen tot aanvoerder van Arsenal na het vertrek van Robin van Persie naar Manchester United. Het seizoen daarvoor was Vermaelen reeds de vice-aanvoerder.[9]

Vermaelen speelde op 14 december 2013 in de uitwedstrijd bij Manchester City zijn honderdste wedstrijd in de Premier League. Vermaelen verving in de tweeënveertigste minuut Laurent Koscielny in de wedstrijd die uiteindelijk met 6–3 verloren ging. Vermaelen won op 17 mei 2014 zijn eerste prijs met Arsenal door in de FA Cup finale op Wembley met 3–2 (na verlenging) van Hull City te winnen. Vermaelen bleef de hele wedstrijd op de bank.

Aangekondigd vertrek: in het seizoen seizoen 2013/2014 zat Vermaelen, als aanvoerder, vaker dan hem lief is op de bank bij Arsenal. De linksvoetige verdediger had nog maar een jaar contract in het Emirates Stadium en wilde niet bijtekenen. Hierdoor wilde Arsenal hem verkopen, zodat de club nog een transfersom kon vangen. Er was interesse van Manchester United waar trainer Louis Van Gaal hem er dolgraag bij wou en van FC Barcelona. Ondanks het vele blessureleed speelde Vermaelen in vijf jaar honderdvijftig keer voor Arsenal waarin hij vijftien keer wist te scoren.

Op 9 augustus 2014 werd bekendgemaakt dat FC Barcelona hem voor circa 19 miljoen euro overnam van Arsenal. Vermaelen tekende bij FC Barcelona een contract voor vijf jaar en werd zo ploeggenoot van levende legende Lionel Messi. Hij kreeg in zijn eerste seizoen bij Barcelona rugnummer 23 toegewezen.[10] Door blessureleed kwam Vermaelen bijna zijn hele eerste seizoen niet in actie. Op 6 mei 2015 zat hij voor de eerste keer bij de wedstrijdselectie, voor een wedstrijd in de halve finale van de UEFA Champions League tegen Bayern München.[11] Vermaelen maakte op 23 mei 2015, tijdens de laatste speelronde van de Primera División, zijn officiële debuut voor Barça, thuis tegen Deportivo La Coruña (2–2). De week ervoor stelde de club de titel veilig. Vermaelen begon in de basis en werd na ruim een uur spelen vervangen door Douglas Pereira. Hij won op 6 juni 2015 met FC Barcelona voor de eerste keer in zijn carrière de UEFA Champions League, hoewel hijzelf daarin geen seconde meedeed dat seizoen. Hetzelfde gold voor het dat jaar gewonnen toernooi om de Copa del Rey. Vermaelen maakte op 29 augustus 2015 voor het eerst een doelpunt in dienst van Barcelona. Hij schoot die dag tijdens een competitiewedstrijd tegen Málaga in de drieënzeventigste minuut het enige doelpunt van de wedstrijd binnen. In zijn tweede seizoen won Vermaelen zijn tweede titel in de Primera División en zijn tweede Copa del Rey. Mede door blessures kwam hij in twee seizoenen tot slechts eenentwintig officiële wedstrijden.

Verhuur aan AS Roma

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 8 augustus 2016 werd bekend dat Vermaelen door Barcelona voor een seizoen verhuurd zou worden aan het Italiaanse AS Roma, dat tevens een optie tot aankoop had. In het team van trainer Luciano Spalletti hoopt Vermaelen meer speelminuten te vergaren. Bij AS Roma stond op dat moment ook landgenoot Radja Nainggolan onder contract.[12] Hij begon het seizoen als titularis. Op 17 augustus 2016 debuteerde Vermaelen in het shirt van AS Roma. Op die dag speelde hij met Roma een uitwedstrijd in de derde voorronde van de UEFA Champions League tegen FC Porto. Vermaelen kreeg in de slotfase van de eerste helft zijn tweede gele kaart van de Nederlandse scheidsrechter Björn Kuipers. De wedstrijd eindigde in een 1–1 gelijkspel. Mede door blessures werd de aankoopoptie in het huurcontract niet gelicht. Voor de club uit de Serie A kwam hij slechts twaalf keer in actie.

Terugkeer naar FC Barcelona

[bewerken | brontekst bewerken]

Omdat de aankoopoptie niet gelicht werd door AS Roma keerde Vermaelen in het seizoen 2017/18 terug naar Barcelona. Hij moet er de concurrentie aangaan met een andere linksvoetige verdediger Samuel Umtiti die overgekomen was van Olympique Lyon. Vermaelen won zijn derde titel en derde beker met de club. In het seizoen 2018/19 won Vermaelen zijn vierde en laatste titel bij Barcelona. Zijn contract liep af en kreeg geen nieuw aanbod meer omwille van de aanhoudende blessurelast. Aan het einde van het seizoen werd hij gelinkt aan Beşiktaş, Watford en Anderlecht. Hij kwam in zijn twee laatste seizoenen voor de blaugrana tweeëndertig keer in actie.

Op 27 juli 2019 werd Vermaelen voorgesteld bij het Japanse Vissel Kobe, dat uitkomt in de J1 League. Vissel Kobe kon Vermaelen transfervrij overnemen nadat zijn contract bij de Spaanse grootmacht Barcelona niet verlengd werd. Hij tekende een contract voor tweeëneenhalf seizoen bij de club van de Duitse trainer Thorsten Fink (ex-Bayern Munchen). Bij de Japanse club werd hij herenigd met oud-ploeggenoten Andrés Iniesta, David Villa, Sergi Samper (allen bij Barcelona) en met Lukas Podolski (bij Arsenal). De Rode Duivel doorstond zijn medische tests succesvol.[13] Vermaelen was pas de derde landgenoot die in Japan ging voetballen. Oud-international Lorenzo Staelens (Oita Trinita) en Kevin Oris (Kyoto Sanga) gingen hem voor. Op 10 augustus 2019 maakte Vermaelen zijn officiële debuut voor Vissel Kobe in een uitwedstrijd tegen Oita Trinita. Hij stond meteen in de basis. De einduitslag was 1–1.

Op 1 januari 2020 won Vermaelen met Vissel Kobe de finale van de Beker van de keizer, vergelijkbaar met de KNVB Beker, tegen Kashima Antlers met 2–0. De eindstand stond al voor de rust op het scorebord. Het was de vierde club waarmee Vermaelen erin slaagde een beker in de hoogte te steken. De finale was de eerste voetbalmatch in het olympische stadion voor 2020 in Tokio.[14] Het is ook de eerste keer in hun geschiedenis dat Vissel Kobe de beker pakt. Hierdoor is de ploeg meteen geplaatst voor de AFC Champions League. In de competitie eindigde Vissel Kobe, ondanks de grote namen in de ploeg, op een teleurstellende achtste plaats in de J1 League. In zijn eerste seizoen in Japan kwam Vermaelen twaalf keer in actie.

Vermaelen won met Vissel Kobe op 8 februari 2020 de Japanse Supercup. Na de reguliere speeltijd stond het 3–3 tegen landskampioen Yokohama F. Marinos. In de beslissende strafschoppenreeks ging onder meer Vermaelen de mist in, maar de Rode Duivel zag zijn ploeg toch winnen. Vermaelen pakte hierdoor zijn tweede clubprijs, nadat hij eerder al de Japanse beker werd gewonnen.[15]

Op 15 mei 2021 scoorde Vermaelen zijn eerste doelpunt voor Vissel Kobe. Met een raket in de kruising redde Vermaelen toch nog een punt tegen Cerezo Osaka.[16]

Half december 2021 besliste de club om het contract van Vermaelen, dat afloopt op 31 januari 2022, niet te verlengen.[17] Vermaelen speelde in totaal 57 wedstrijden voor Vissel Kobe, waarin hij een keer scoorde en twee assists gaf.[18]

Op 21 januari 2022 kondigde Vermaelen het einde van zijn voetbalcarrière aan en werd bekendgemaakt dat Vermaelen de nieuwe assistent van bondscoach Roberto Martínez zou worden bij België.[19]

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Vermaelen bij Ajax
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2003/04 Ajax Vlag van Nederland Eredivisie 1 0 0 0 0 0 0 0 1 0
Club Totaal 1 0 0 0 0 0 0 0 1 0
2004/05 RKC Waalwijk Vlag van Nederland Eredivisie 13 2 1 0 14 2
Club Totaal 13 2 1 0 0 0 0 0 14 2
2005/06 Ajax Vlag van Nederland Eredivisie 24 3 4 1 5 0 4 0 37 4
2006/07 23 0 5 0 7 0 5 0 40 0
2007/08 19 1 0 0 3 0 1 0 23 1
2008/09 31 4 2 0 9 1 42 5
Club Totaal 98 8 11 1 24 1 10 0 143 10
2009/10 Arsenal Vlag van Engeland Premier League 33 7 1 0 11 1 45 8
2010/11 5 0 0 0 0 0 5 0
2011/12 29 6 4 0 7 0 40 6
2012/13 29 0 3 1 7 0 39 1
2013/14 14 0 5 0 2 0 21 0
Club Totaal 110 13 13 1 27 1 0 0 150 15
2014/15 FC Barcelona Vlag van Spanje Primera División 1 0 0 0 0 0 1 0
2015/16 10 1 5 0 3 0 2 0 20 1
Club Totaal 11 1 5 0 3 0 2 0 21 1
2016/17 AS Roma Vlag van Italië Serie A 9 0 0 0 3 0 12 0
Club Totaal 9 0 0 0 3 0 0 0 12 0
2017/18 FC Barcelona Vlag van Spanje Primera División 14 0 5 0 1 0 0 0 20 0
2018/19 9 0 1 0 2 0 0 0 12 0
Club Totaal 34 1 11 0 6 0 2 0 53 1
2019 Vissel Kobe Vlag van Japan J1 League 8 0 4 0 0 0 0 0 12 0
2020 14 0 1 0 0 0 7 0 22 0
2021 23 1 1 0 0 0 0 0 24 1
Club Totaal 47 1 6 0 0 0 7 0 60 1
TOTAAL 309 25 42 2 60 2 19 0 430 29

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugdelftallen

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 13 november 2002 maakte Vermaelen zijn debuut voor België onder 18 jaar. Op die dag speelde België onder 18 een vriendschappelijke wedstrijd tegen de leeftijdsgenoten uit Zwitserland. Met België onder 19 jaar nam Vermaelen in 2004 deel aan het EK -19 (2004). België kwam op dit toernooi niet verder dan de groepsfase. Vermaelen debuteerde op 18 augustus 2004 voor Jong België in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Jong Noorwegen. Met Jong België wist Vermaelen zich niet te kwalificeren voor het EK voor spelers onder 21 jaar in 2006. In de kwalificatie play-off was Jong Oekraïne over twee wedstrijden te sterk. Vermaelen speelde in 2007 wel mee met Jong België op het EK -21 (2007). Op dat moment had hij al negen interlands voor de Rode Duivels achter zijn naam staan.

Nationale elftal

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 1 maart 2006 speelde hij op 20-jarige leeftijd zijn eerste wedstrijd voor de Rode Duivels, tegen Luxemburg. De concurrenten op zijn positie zijn onder anderen Jan Vertonghen en Nicolas Lombaerts. In oktober 2009 benoemde bondscoach Dick Advocaat hem tot aanvoerder van de Rode Duivels. Hij volgde hiermee Timmy Simons op. Vermaelen scoorde zijn eerste internationale doelpunt op 14 november 2009 in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Hongarije. Hij trapte een assist van Eden Hazard binnen en wist zo de 2-0 te scoren.

WK 2014 Brazilië

[bewerken | brontekst bewerken]

Vermaelen maakte op 22 juni 2014, in de tweede groepswedstrijd tegen Rusland zijn debuut op een WK-eindronde. Vermaelen kreeg de voorkeur als linksback boven Vertonghen, die in de eerste groepswedstrijd tegen Algerije geen goede indruk achter liet. Hoewel Vermaelen een blessure opliep tijdens de warming-up, verscheen hij toch aan de start. In de eenendertigste minuut moest Vermaelen zich echter noodgedwongen laten wisselen vanwege zijn blessure.

EK 2016 Frankrijk

[bewerken | brontekst bewerken]

België wist zich als nummer een in haar groep te kwalificeren voor het EK van 2016. Vermaelen speelde in deze kwalificatiereeks slechts twee wedstrijden mee. In mei 2016 werd hij door Marc Wilmots opgenomen in de selectie voor het EK in Frankrijk.[20] De Rode Duivels werden op dit EK ingedeeld in een groep met Italië, Ierland en Zweden. Wilmots koos voor Vermaelen en Alderweireld in het centrum van de verdediging. De eerste wedstrijd op het EK werd door de Rode Duivels met 2-0 verloren van Italië. België won vervolgens wel met 3-0 van Ierland en met 1-0 van Zweden waardoor het als nummer twee in de groep doorging naar de knock-out fase. In deze knock-out fase werden de Rode Duivels gekoppeld aan Hongarije. België won deze wedstrijd van Hongarije overtuigend met 4-0. Vermaelen pakte in deze wedstrijd zijn tweede gele kaart van het toernooi waardoor hij de wedstrijd tegen Wales in de kwartfinale moest missen. Wilmots kon in de wedstrijd tegen Wales ook geen beroep doen op Vertonghen, die eerder op de training gebleseerd was uitgevallen waardoor Alderweireld het centrale duo vormde met Jason Denayer en Jordan Lukaku speelde als linksback. België verloor de wedstrijd met 3-1 wat de uitschakeling betekende.

WK 2018 Rusland

[bewerken | brontekst bewerken]

Twee jaar later mocht hij ook mee als een van de drieëntwintig Rode Duivels naar het WK 2018. In de groepsfase mocht hij in de overbodige wedstrijd tegen Engeland één keer starten. In de kwartfinale tegel Brazilië viel hij tien minuten voor het einde in om de 1-2 zege veilig te stellen voor Chadli. Bij de wedstrijd voor de derde en vierde plaats tegen Engeland mocht hij na veertig minuten al invallen. België won met 2-0 en bereikte hiermee een historische bronzen WK-medaille.

Vermaelen nam deel aan het door COVID-19 pandemie uitgestelde EK 2020 in de zomer van 2021. Hij speelde mee in alle vijf wedstrijden van de Rode Duivels.

Jeugdinterlands

[bewerken | brontekst bewerken]
Jeugdinterlands van Thomas Vermaelen
Team (№ interlands) Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Vlag van België Germinal Beerschot
Onder 18 (1.) 13 november 2002 Vlag van België BelgiëZwitserland Vlag van Zwitserland 1 – 3 Vriendschappelijk
Onder 18 (2.) 9 januari 2003 Vlag van Egypte EgypteBelgië Vlag van België 0 - 3 Vriendschappelijk
Onder 18 (3.) 3 maart 2003 Vlag van België BelgiëSlovenië Vlag van Slovenië 1 – 2 Vriendschappelijk
Onder 18 (4.) 5 maart 2003 Vlag van België BelgiëSlovenië Vlag van Slovenië 0 – 1 Vriendschappelijk
Onder 18 (5.) 16 april 2003 Vlag van Nederland NederlandBelgië Vlag van België 3 – 0 Vriendschappelijk
Als speler bij Vlag van Nederland Ajax
Onder 19 (1.) 18 november 2003 Vlag van België BelgiëNederland Vlag van Nederland 0 – 1 Vriendschappelijk
Onder 19 (2.) 17 februari 2004 Vlag van België BelgiëDuitsland Vlag van Duitsland 0 – 0 Vriendschappelijk
Onder 19 (3.) 19 mei 2004 Vlag van Ierland IerlandBelgië Vlag van België 0 – 1 Kwalificatie EK 2004
Onder 19 (4.) 23 mei 2004 Vlag van België BelgiëServië en Montenegro Vlag van Servië en Montenegro 1 – 0 Kwalificatie EK 2004
Onder 19 (5.) 13 juli 2004 Vlag van Oekraïne OekraïneBelgië Vlag van België 0 – 0 EK 2004 groepsfase
Onder 19 (6.) 15 juli 2004 Vlag van Zwitserland ZwitserlandBelgië Vlag van België 2 – 0 EK 2004 groepsfase
Onder 19 (7.) 18 juli 2004 Vlag van Italië ItaliëBelgië Vlag van België 4 – 0 EK 2004 groepsfase
Onder 21 (1.) 18 augustus 2004 Vlag van Noorwegen NoorwegenBelgië Vlag van België 2 – 3 Vriendschappelijk
Onder 21 (2.) 9 oktober 2004 Vlag van België BelgiëBosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 3– 1 Kwalificatie EK 2006
Onder 21 (3.) 3 juni 2005 Vlag van Servië en Montenegro Servië en MontenegroBelgië Vlag van België 1 – 1 Kwalificatie EK 2006
Onder 21 (4.) 17 augustus 2005 Vlag van België BelgiëGriekenland Vlag van Griekenland 0 – 1 Vriendschappelijk
Onder 21 (5.) 2 september 2005 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en HerzegovinaBelgië Vlag van België 1 – 1 Kwalificatie EK 2006
Onder 21 (6.) 6 september 2005 Vlag van België BelgiëSan Marino Vlag van San Marino 5 – 0 Kwalificatie EK 2006
Onder 21 (7.) 7 oktober 2005 Vlag van België BelgiëSpanje Vlag van Spanje 1 – 0 Kwalificatie EK 2006 Goal 65'
Onder 21 (8.) 11 oktober 2005 Vlag van Litouwen LitouwenBelgië Vlag van België 1 – 2 Kwalificatie EK 2006
Onder 21 (9.) 12 november 2005 Vlag van Oekraïne OekraïneBelgië Vlag van België 2 – 3 Kwalificatie EK 2006
Onder 21 (10.) 16 november 2005 Vlag van België BelgiëOekraïne Vlag van Oekraïne 1 – 3 Kwalificatie EK 2006
Onder 21 (11.) 10 juni 2007 Vlag van Portugal PortugalBelgië Vlag van België 0 – 0 EK 2007 groepsfase
Onder 21 (12.) 13 juni 2007 Vlag van Israël IsraëlBelgië Vlag van België 0 – 1 EK 2007 groepsfase
Interlands van Thomas Vermaelen voor Vlag van België België
No. Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Vlag van Nederland Ajax
1. 1 maart 2006 Vlag van Luxemburg LuxemburgBelgië Vlag van België 0 – 2 Vriendschappelijk -
2. 11 mei 2006 Vlag van België BelgiëSaoedi-Arabië Vlag van Saoedi-Arabië 2 – 1 Vriendschappelijk -
3. 16 augustus 2006 Vlag van België BelgiëKazachstan Vlag van Kazachstan 0 – 0 EK Kwalificatie 2008 -
4. 7 oktober 2006 Vlag van Servië ServiëBelgië Vlag van België 1 – 0 EK Kwalificatie 2008 -
5. 11 oktober 2006 Vlag van België BelgiëAzerbeidzjan Vlag van Azerbeidzjan 3 – 0 EK Kwalificatie 2008 -
6. 15 november 2006 Vlag van België BelgiëPolen Vlag van Polen 0 – 1 EK Kwalificatie 2008 -
7. 7 februari 2007 Vlag van België BelgiëTsjechië Vlag van Tsjechië 0 – 2 Vriendschappelijk -
8. 2 juni 2007 Vlag van België BelgiëPortugal Vlag van Portugal 1 – 2 EK Kwalificatie 2008 -
9. 6 juni 2007 Vlag van Finland FinlandBelgië Vlag van België 2 – 0 EK Kwalificatie 2008 -
10. 22 augustus 2007 Vlag van België BelgiëServië Vlag van Servië 3 – 2 EK Kwalificatie 2008 -
11. 12 september 2007 Vlag van Kazachstan KazachstanBelgië Vlag van België 2 – 2 EK Kwalificatie 2008 -
12. 26 maart 2008 Vlag van België BelgiëMarokko Vlag van Marokko 1 – 4 Vriendschappelijk -
13. 6 september 2008 Vlag van België BelgiëEstland Vlag van Estland 3 – 2 WK Kwalificatie 2010 -
14. 10 september 2008 Vlag van Turkije TurkijeBelgië Vlag van België 1 – 1 WK Kwalificatie 2010 -
15. 15 oktober 2008 Vlag van België BelgiëSpanje Vlag van Spanje 1 – 2 WK Kwalificatie 2010 -
16. 19 november 2008 Vlag van Luxemburg LuxemburgBelgië Vlag van België 1 – 1 Vriendschappelijk -
17. 11 februari 2009 Vlag van België BelgiëSlovenië Vlag van Slovenië 2 – 0 Vriendschappelijk -
18. 28 maart 2009 Vlag van België BelgiëBosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 2 – 4 WK Kwalificatie 2010 -
19. 1 april 2009 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en HerzegovinaBelgië Vlag van België 2 – 1 WK Kwalificatie 2010 -
20. 29 mei 2009 Vlag van Chili ChiliBelgië Vlag van België 1 – 1 Kirin Cup 2009 -
21. 31 mei 2009 Vlag van Japan JapanBelgië Vlag van België 4 – 0 Kirin Cup 2009 -
Als speler bij Vlag van Engeland Arsenal
22. 12 augustus 2009 Vlag van Tsjechië TsjechiëBelgië Vlag van België 3 – 0 Vriendschappelijk -
23. 5 september 2009 Vlag van Spanje SpanjeBelgië Vlag van België 5 – 0 WK Kwalificatie 2010 -
24. Aanvoerder 10 oktober 2009 Vlag van België BelgiëTurkije Vlag van Turkije 2 – 0 WK Kwalificatie 2010 -
25. Aanvoerder 14 oktober 2009 Vlag van Estland EstlandBelgië Vlag van België 2 – 0 WK Kwalificatie 2010 -
26. Aanvoerder 14 november 2009 Vlag van België BelgiëHongarije Vlag van Hongarije 3 – 0 Vriendschappelijk Goal 61'
27. Aanvoerder 17 november 2009 Vlag van Qatar QatarBelgië Vlag van België 0 – 2 Vriendschappelijk -
28. Aanvoerder 3 maart 2010 Vlag van België BelgiëKroatië Vlag van Kroatië 0 – 1 Vriendschappelijk -
29. Aanvoerder 11 augustus 2010 Vlag van Finland FinlandBelgië Vlag van België 1 – 0 Vriendschappelijk -
30. Aanvoerder 3 september 2010 Vlag van België BelgiëDuitsland Vlag van Duitsland 0 – 1 EK Kwalificatie 2012 -
31. Aanvoerder 7 september 2010 Vlag van Turkije TurkijeBelgië Vlag van België 3 – 2 EK Kwalificatie 2012 -
32. 3 juni 2011 Vlag van België BelgiëTurkije Vlag van Turkije 1 – 1 EK Kwalificatie 2012 -
33. 15 november 2011 Vlag van Frankrijk FrankrijkBelgië Vlag van België 0 – 0 Vriendschappelijk -
34. 29 februari 2012 Vlag van Griekenland GriekenlandBelgië Vlag van België 1 – 1 Vriendschappelijk -
35. Aanvoerder 2 juni 2012 Vlag van Engeland EngelandBelgië Vlag van België 1 – 0 Vriendschappelijk -
36. Aanvoerder 15 augustus 2012 Vlag van België BelgiëNederland Vlag van Nederland 4 – 2 Vriendschappelijk -
37. 7 september 2012 Vlag van Wales WalesBelgië Vlag van België 0 – 2 WK Kwalificatie 2014 -
38. 11 september 2012 Vlag van België BelgiëKroatië Vlag van Kroatië 1 – 1 WK Kwalificatie 2014 -
39. 12 oktober 2012 Vlag van Servië ServiëBelgië Vlag van België 0 – 3 WK Kwalificatie 2014 -
40. 16 oktober 2012 Vlag van België BelgiëSchotland Vlag van Schotland 2 – 0 WK Kwalificatie 2014 -
41. Aanvoerder 22 maart 2013 Vlag van Macedonië MacedoniëBelgië Vlag van België 0 – 2 WK Kwalificatie 2014 -
42. 26 maart 2013 Vlag van België BelgiëMacedonië Vlag van Macedonië 1 – 0 WK Kwalificatie 2014 -
43. 29 mei 2013 Vlag van Verenigde Staten Verenigde StatenBelgië Vlag van België 2 – 4 Vriendschappelijk -
44. Aanvoerder 15 oktober 2013 Vlag van België BelgiëWales Vlag van Wales 1 – 1 WK Kwalificatie 2014 -
45. Aanvoerder 14 november 2013 Vlag van België BelgiëColombia Vlag van Colombia 0 – 2 Vriendschappelijk -
46. Aanvoerder 19 november 2013 Vlag van België BelgiëJapan Vlag van Japan 2 – 3 Vriendschappelijk -
47. 26 mei 2014 Vlag van België BelgiëLuxemburg Vlag van Luxemburg 5 – 1 Vriendschappelijk -
48. 1 juni 2014 Vlag van Zweden ZwedenBelgië Vlag van België 0 – 2 Vriendschappelijk -
49. 22 juni 2014 Vlag van België BelgiëRusland Vlag van Rusland 1 – 0 WK 2014 groepsfase -
Als speler bij Vlag van Spanje FC Barcelona
50. 3 september 2015 Vlag van België BelgiëBosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 3 – 1 EK Kwalificatie 2016 -
51. 6 september 2015 Vlag van Tsjechië Tsjechië - België Vlag van België 0 – 1 EK Kwalificatie 2016 -
52. 29 maart 2016 Vlag van Portugal PortugalBelgië Vlag van België 2 – 1 Vriendschappelijk -
53. 28 mei 2016 Vlag van Zwitserland Zwitserland - België Vlag van België 1 – 2 Vriendschappelijk -
54. 1 juni 2016 Vlag van België België - Finland Vlag van Finland 1 – 1 Vriendschappelijk -
55. 13 juni 2016 Vlag van België BelgiëItalië Vlag van Italië 0 – 2 EK 2016 groepsfase -
56. 28 juni 2016 Vlag van België BelgiëIerland Vlag van Ierland 3 – 0 EK 2016 groepsfase -
57. 22 juni 2016 Vlag van Zweden ZwedenBelgië Vlag van België 0 – 1 EK 2016 groepsfase -
58. 26 juni 2016 Vlag van Hongarije HongarijeBelgië Vlag van België 0 – 4 EK 2016 achtste finale -
Als speler bij Vlag van Italië AS Roma
59. 6 september 2016 Vlag van Cyprus CyprusBelgië Vlag van België 0 – 3 WK Kwalificatie 2018 -
60. 28 maart 2017 Vlag van Rusland RuslandBelgië Vlag van België 3 – 3 Vriendschappelijk -
61. 5 juni 2017 Vlag van België BelgiëTsjechië Vlag van Tsjechië 2 – 1 Vriendschappelijk -
Als speler bij Vlag van Spanje FC Barcelona
62. 3 september 2017 Vlag van Griekenland GriekenlandBelgië Vlag van België 1 – 2 WK Kwalificatie 2018 -
63. 7 oktober 2017 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en HerzegovinaBelgië Vlag van België 3 – 4 WK Kwalificatie 2018 -
64. 10 november 2017 Vlag van België BelgiëMexico Vlag van Mexico 3 – 3 Vriendschappelijk -
65. 14 november 2017 Vlag van België BelgiëJapan Vlag van Japan 1 – 0 Vriendschappelijk -
66. 27 maart 2018 Vlag van België BelgiëSaoedi-Arabië Vlag van Saoedi-Arabië 4 – 0 Vriendschappelijk -
67. 28 juni 2018 Vlag van Engeland EngelandBelgië Vlag van België 0 – 1 WK 2018 groepsfase -
68. 6 juni 2018 Vlag van Brazilië BraziliëBelgië Vlag van België 1 – 2 WK 2018 kwartfinale -
69. 14 juni 2018 Vlag van België BelgiëEngeland Vlag van Engeland 2 – 0 WK 2018 troostfinale -
70. 7 september 2018 Vlag van Schotland SchotlandBelgië Vlag van België 0 – 4 Vriendschappelijk -
71. 12 oktober 2018 Vlag van België BelgiëZwitserland Vlag van Zwitserland 2 – 1 UEFA Nations League 2018/19 -
72. 24 maart 2019 Vlag van Cyprus CyprusBelgië Vlag van België 0 – 2 EK Kwalificatie 2020 -
73. 8 juni 2019 Vlag van België BelgiëKazachstan Vlag van Kazachstan 3 – 0 EK Kwalificatie 2020 -
74. 11 juni 2019 Vlag van België BelgiëSchotland Vlag van Schotland 3 – 0 EK Kwalificatie 2020 -
Als speler bij Vlag van Japan Vissel Kobe
75. 9 september 2019 Vlag van Schotland SchotlandBelgië Vlag van België 0 – 4 EK Kwalificatie 2020 Goal 24'
76. 10 oktober 2019 Vlag van België BelgiëSan Marino Vlag van San Marino 9 – 0 EK Kwalificatie 2020 -
77. 13 oktober 2019 Vlag van Kazachstan KazachstanBelgië Vlag van België 0 – 2 EK Kwalificatie 2020 -
78. 16 november 2019 Vlag van Rusland RuslandBelgië Vlag van België 1 – 4 EK Kwalificatie 2020 -
79. 24 maart 2021 Vlag van België BelgiëWales Vlag van Wales 3 – 1 Kwalificatie WK 2022 -
80. 6 juni 2021 Vlag van België BelgiëKroatië Vlag van Kroatië 1 – 0 Vriendschappelijk -
81. 12 juni 2021 Vlag van België België - Rusland Vlag van Rusland 3 – 0 EK 2020 groepsfase -
82. 17 juni 2021 Vlag van Denemarken Denemarken - België Vlag van België 1 – 2 EK 2020 groepsfase -
83. 21 juni 2021 Vlag van Finland Finland - België Vlag van België 0 – 2 EK 2020 groepsfase -
84. 27 juni 2021 Vlag van België België - Portugal Vlag van Portugal 1 – 0 EK 2020 achtste finale -
85. 2 juli 2021 Vlag van België België - Italië Vlag van Italië 1 – 2 EK 2020 kwartfinale -
Totaal 2

Bijgewerkt t/m 2 juli 2021[21]

Thomas Vermaelen in 2006
Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Nederland Ajax
Eredivisie 1 2003/04
KNVB beker 2 2005/06, 2006/07
Johan Cruijff Schaal 3 2005, 2006, 2007
Vlag van Engeland Arsenal
FA Cup 1 2013/14
Vlag van Spanje FC Barcelona[22]
UEFA Champions League 1 2014/15
UEFA Super Cup 1 2015
FIFA Club World Cup 1 2015
Primera División 4 2014/15, 2015/16, 2017/18, 2018/19
Copa del Rey 3 2014/15, 2015/16, 2017/18
Supercopa de España 1 2018
Vlag van Japan Vissel Kobe
Emperor's Cup 1 2019
Fuji Xerox Super Cup 1 2020
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van België België
FIFA WK
1
Brons 2018

Individueel

Prijs Aantal Jaren
Vlag van Engeland Engeland
PFA Premier League Team of the Year
1
2009/10
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Thomas Vermaelen.