Teignmouth

Teignmouth

Civil parish in Engeland
Situering
Regio	South West England
Graafschap	Devon
District	Teignbridge
Coördinaten	50° 33' NB, 3° 29' WL
Algemeen
Oppervlakte	6,0688 km²
Inwoners (2011)	14749 (2430 inw./km²)
Overig
Postcode(s)	TQ14
Netnummer(s)	01626
Grid code	SX945735
Post town	TEIGNMOUTH
ONS-code	E04003234
Website	www.teignmouth-town.co.uk/contact.asp
Foto's
Teignmouth aan de overkant van de Teign
Portaal    Verenigd Koninkrijk

Teignmouth is een civil parish aan de zuidkust van Engeland, dus aan het Kanaal. De plaats ligt ten noorden van de plek waar de Teign in het Kanaal uitmondt.

Tengemuða werd in 1044 voor het eerste genoemd, wat monding van de stroom betekent. In de late middeleeuwen was het dorp een lokale havenplaats. Het belang van de haven nam hierna af, als gevolg van verzanding van de haven.

In de zeventiende eeuw waren visserij en smokkelen belangrijke sectoren. De plaats had toen last van plunderingen door de Duinkerker kapers. Het is de laatste plaats in Groot-Brittannië, die ooit door een andere mogendheid is bezet, door Frankrijk in 1690. Het werd toen zwaar beschadigd door de Franse vloot. Een eeuw hierna was de visserij voor de bevolking nog steeds belangrijk, maar zij was toen inmiddels zelf ook tot de zeeroverij overgegaan.

Tussen dorp en strand ligt een grasvlakte, die de Den wordt genoemd. Er werd in 1787 aan de Den het eerste theehuis gebouwd en het belang van toerisme nam toe. Vijf jaar later kwam het Stoverkanaal bij Newton Abbot klaar, waarna de overslag van klei van binnenvaartschepen naar zeeschepen in belang toenam. Over het estuarium van de rivier de Teign werd in 1827 een brug naar Shaldon met 34 houten bogen voltooid. Deze brug was tussen 1838 en 1840 vanwege onderhoud gesloten. De houten brug is in 1931 door een ijzeren brug vervangen en in 1948 werd de tol afgeschaft. Er werd in 1827 land in een trambaan van de granietgroeves bij Haytor in Dartmoor tot aan het Stoverkanaal voltooid. De spoorstaven van deze trambaan waren van graniet in blokken van circa een meter lang. Via deze route is onder meer het graniet voor de London Bridge uit 1831 getransporteerd.

Teignmouth werd in 1846 met een eigen treinstation op het spoorwegnet aangesloten. De spoorweg loopt richting Dawlish en richting Newton Abbot over een spoordijk langs respectievelijk de zee en het estuarium. Door deze spoorverbinding werd de plaats voor toeristen beter bereikbaar. Er werd ten behoeve van het toerisme in 1867 de Grand Pier met een lengte van 212 meter voltooid.

In de Tweede Wereldoorlog hebben luchtaanvallen grote schade aangericht. Tot aan 1968 was scheepsbouw belangrijk voor de plaatselijke economie. Na een eeuwenlange geschiedenis van redden op zee heeft de Britse reddingsmaatschappij in 1990 aan de haven een botenhuis gebouwd.

In het huidige dorp neemt badtoerisme een belangrijke plaats in. Vanwege de warme zeestroom is het klimaat relatief warm vergeleken met andere kustplaatsen in Engeland. Om deze reden zijn er veel palmbomen geplant. De eeuwenoude haven is nog steeds actief als jachthaven, maar ook in de overslag van vooral klei, hout en graan. Er zijn havenkades aanwezig, die aan een deel van het estuarium ligt dat bij laagwater niet droogvalt. Vanaf de kade is het dorp Shaldon aan de andere kant van het estuarium te zien, met op de achtergrond de rode zandstenen heuvel de Ness. Vanaf de kade kunnen ook de vogels op de zandbank de Salty worden gespot.

Tussen dorp en strand ligt een grasvlakte, die de Den genoemd wordt. Aan de dorpskant van de Den staan veel statige panden. Bij de Den is het hoofd van de pier. Er bevindt zich op de Den een vereniging voor bowls. Op deze pier staan er kermisattracties en gokautomaten. Aan de zeeboulevard zijn er een zwembad en een waterspeeltuin. De laatste week van juli staat in het teken van het Teignmouth Carnival.

Het tolhuis bij de brug naar Shaldon is aan de kant van Teignmouth nog aanwezig. Enkele honderden meters richting de zee is er ook een veerpont voor voetgangers met een capaciteit van zo’n dertig personen. Teignmouth is het vertrekpunt van het bewegwijzerde Templerpad van 29 kilometer lang. Deze wandelroute volgt tot aan de groeves in Dartmoor de route die het graniet werd vervoerd.

De Britse rockband Muse is afkomstig uit Teignmouth.

Zie de categorie Teignmouth van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.