[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Rik Van Looy

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Rik van Looy)
Rik Van Looy
Rik Van Looy
Persoonlijke informatie
Volledige naam Henri van Looy
Bijnaam de keizer van Herentals
Geboortedatum 20 december 1933
Geboorteplaats Vlag van België Grobbendonk, België
Sportieve informatie
Discipline(s) Weg en Baan
Specialisatie(s) Sprinter, klassiekers, Zesdaagsen
Ploegen
1953
1953 - 1954
1954
1954
1955
1955
1956 - 1961
1962
1963
1964 - 1966
1967 - 1970
l'Avenir
Gitane-Hutchinson
Touring-Pirelli
l'Avenir
Van Hauwaert-Maes
Girardengo-Eldorado
Faema-Guerra
Flandria-Faema
G.B.C.-Libertas
Solo-Superia
Willem II-Gazelle
Beste prestaties
Milaan-San Remo 1e (1958)
Gent-Wevelgem 1e (1956, 1957, 1962)
Ronde van Vlaanderen 1e (1959, 1962)
Parijs-Roubaix 1e (1961, 1962, 1965)
Amstel Gold Race 15e (1967)
Luik-Bastenaken-Luik 1e (1961)
Ronde van Lombardije 1e (1959)
Ronde van Italië 4e (1959)
12 etappezeges
Ronde van Frankrijk 10e (1963)
9 etappezeges
Ronde van Spanje 3e (1959, 1965)
18 etappezeges
WK op de weg 1e (1960, 1961)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Henri (Rik) Van Looy (Grobbendonk, 20 december 1933), ook de keizer van Herentals genoemd, is een Belgisch oud-wielrenner. Hij won 474[1] wedstrijden (107 maal bij de jeugd en 367 maal bij de beroepsrenners) en werd tweemaal wereldkampioen op de weg (1960 en 1961).

Hij is de enige wielrenner die de zes klassiekers buiten categorie (Luik-Bastenaken-Luik, Milaan-San Remo, Parijs-Roubaix, Parijs-Tours, Ronde van Lombardije en Ronde van Vlaanderen) heeft gewonnen. Hij won in de drie grote rondes Giro, Tour en Vuelta het punten- of bergklassement. Hij blonk vooral uit als sprinter.

Zijn 367[1] overwinningen op de weg worden enkel overtroffen door Eddy Merckx met 442[1].

Van Looy behaalde nooit de eindoverwinning in rondewedstrijden. In 1958 moest hij als leider in het klassement, met vijf ritoverwinningen op zak, opgeven in de Ronde van Spanje. In 1959 wordt hij derde in de Ronde van Spanje en vierde in de Ronde van Italië. In beide rondes boekt hij vier ritoverwinningen. In 1962 startte hij voor de eerste maal in de Ronde van Frankrijk. In de elfde rit werd hij door een motor aangereden en afgevoerd naar het ziekenhuis in Pau. Van Looy zag daarmee zijn voorbereiding op een derde wereldkampioenschap op rij de mist ingaan.

Van Looy reed ook op de baan. Hij won twaalf zesdaagsen, waarvan tien samen met Peter Post.

In de begindagen van zijn carrière kreeg hij te maken met Rik Van Steenbergen, in de nadagen moest hij de strijd aangaan met een Eddy Merckx, die tot 1966 in de wielerploeg Solo-Superia (de rode garde) van Van Looy reed.

Van Looy ontving op 10 januari 2005 de prijs van Sportpersoonlijkheid van het Jaar van de provincie Antwerpen, een prijs die door Panathlon Antwerpen werd uitgereikt. Van Looy ontving deze prijs voor zijn inzet en bezieling in de Vlaamse Wielerschool.

Op 2 januari 2021 overleed Nini, de echtgenote van Van Looy op 88-jarige leeftijd.[2]

Van Looy wint zijn eerste Ronde van Nederland in 1956
  • Om hem te onderscheiden van Rik Van Steenbergen (Rik I) werd Van Looy vaak 'Rik II' genoemd.
  • Van Looy won als eerste de Ronde van Vlaanderen, Gent-Wevelgem, Parijs-Roubaix (de 'keienklassiekers-trilogie') alle drie op een rij (in 1962). Dit werd pas geëvenaard door Tom Boonen in 2012.
  • Hij won als eerste alle vijf Monumenten (Milaan-San Remo, Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix, Liège–Bastogne–Liège en de Ronde van Lombardije), later geëvenaard door Eddy Merckx en Roger De Vlaeminck.
  • Van Looy is de enige renner die alle acht originele wielerklassiekers won (vijf monumenten + Waalse Pijl, Paríjs-Brussel en Paríjs-Tours). Zowel Merckx als De Vlaeminck wonnen beiden nooit Parijs-Tours.
  • In 2005 eindigde hij op nr. 78 in de Vlaamse verkiezing van De Grootste Belg.
  • Rik Van Looy wordt gebruikt op verschillende reclameposters voor het bromfietsenmerk Flandria.
  • Op zaterdag 12 augustus 2017 werd op de Grote Markt van Herentals een standbeeld van Rik Van Looy onthuld. Het drie meter hoge standbeeld is van de hand van kunstenaar Philip Aguirre.[3]
  • Op zaterdag 7 juli 2018 werd de eerste Grote Prijs Rik Van Looy gereden.

Belangrijkste overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]
51ste Tour de France 1964, vertrek in Lisieux. Van Looy in gesprek met Anquetil

1952

1953

1954

1955

  • Omloop van Oost-Vlaanderen

1956

1957

1958

1959

1960

1961

1962

1963

1964

1965

1966

1967

1968

  • Waalse Pijl
  • Seraing-Aken-Seraing
  • Rotheux-Aix-Rotheux
  • Critérium de Boulogne-sur-Mer

1969

1969

  • Kessel-Lier

Overzicht Zesdaagseoverwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Jaar Zesdaagse van Samen met
1 1957 Brussel Willy Vannitsen
2 1958 Gent Reginald Arnold
3 1960 Berlijn Peter Post
4 1960 Gent Peter Post
5 1961 Keulen Peter Post
6 1961 Antwerpen Peter Post en Willy Vannitsen
7 1961 Brussel Peter Post
8 1961 Gent Peter Post
9 1962 Berlijn Peter Post
10 1962 Antwerpen Peter Post en Oskar Plattner
11 1962 Dortmund Peter Post
12 1969 Antwerpen Peter Post en Patrick Sercu
Aantal Samen met
10
  • Peter Post
2
  • Willy Vannitsen
1
  • Patrick Sercu
  • Reginald Arnold
  • Oskar Plattner

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1954
1955 opgave  
1956
1957
1958 opgave (5) 
1959 4e (4)  Brons ↑ (4)  
1960 11e (3) 
1961 7e (3) 
1962 opgave (2)  opgave (1) 
1963 opgave   10e (4)  
1964 opgave   opgave (1) 
1965 31e (2)  Brons ↑ (8)  
1966 buiten tijd  
1967 opgave   opgave (1) 
1968
1969 buiten tijd (1) 
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Parijs-Brussel Parijs-Tours Waalse Pijl WK op de weg Wereld­ranglijsten
1954 20e 46e
1955
1956 52e Goud 11e 11e 5e Goud 43e Zilver ↑
1957 74e Goud 17e 42e 6e 4e
1958 Goud Zilver Brons ↑ 10e 27e Goud 4e 13e Zilver (CDC)
1959 35e 12e Goud ↑ 4e Goud 5e Goud 38e Brons (SPP)
1960 6e Brons ↑ 4e 11e 7e 81e 8e Regenboogtrui ↑ 5e (SPP)
1961 Zilver 61e Goud ↑ Goud 7e 43e Regenboogtrui ↑ Brons (SPP)
1962 14e Goud Goud ↑ Goud ↑ 8e 26e 30e 4e (SPP)
1963 71e 8e 6e Zilver ↑ Zilver ↑ 5e (SPP)
1964 4e Brons ↑ 10e 16e Zilver Zilver 32e 4e (SPP)
1965 41e 15e 6e Goud ↑ 34e 8e (SPP)
1966 22e 16e 9e opgave Brons Zilver 11e 12e (SPP)
1967 12e 34e 26e Zilver ↑ 15e Goud 15e 6e (SPP)
1968 10e 8e 11e 25e 4e Goud 15e 12e (SPP)
1969 82e 10e 22e 45e 23e 24e
Van Looy in 2010


Voorganger:
Vlag van Luxemburg Charly Gaul
1959
Winnaar groene trui in de Ronde van Italië
Vlag van België Rik Van Looy
1960
Opvolger:
Vlag van Italië Vito Taccone
1961
Voorganger:
André Darrigade
Wereldkampioen wielrennen
1960
Chemnitz (Karl-Marx-Stadt)
Opvolger:
Rik Van Looy
Voorganger:
Rik Van Looy
Wereldkampioen wielrennen
1961
Bern
Opvolger:
Jean Stablinski
Voorganger:
Rudi Altig
Vlag van Duitsland
1962
Winnaar groene trui in de Ronde van Frankrijk
Rik Van Looy
Vlag van België
1963
Opvolger:
Jan Janssen
Vlag van Nederland
1964
Voorganger:
André Vlayen
1957
Belgisch kampioen wielrennen
Rik Van Looy
1958
Opvolger:
Piet Oellibrandt
1959
Voorganger:
Jef Planckaert
1962
Belgisch kampioen wielrennen
Rik Van Looy
1963
Opvolger:
Ward Sels
1964