Nieuw-Zeelandse gekko's
| Nieuw-Zeelandse gekko's | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Hoplodactylus duvaucelii | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||
| Hoplodactylus Fitzinger, 1843 | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Nieuw-Zeelandse gekko's op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Nieuw-Zeelandse gekko's[1] (Hoplodactylus) zijn een geslacht van hagedissen die behoren tot de gekko's en de familie Diplodactylidae.
Naam en indeling
[bewerken | brontekst bewerken]Er zijn twee soorten, de wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Leopold Fitzinger in 1843. Vroeger werden er meer soorten in het geslacht geplaatst; een aantal daarvan is echter in andere geslachten, waaronder Mokopirirakau, ondergebracht.[2]
De geslachtsnaam Hoplodactylus betekent vrij vertaald 'gewapende tenen'.
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]De hagedissen zijn endemisch bekend uit delen van Nieuw-Zeeland.[2] De habitat bestaat uit gematigde bossen, gematigde scrublands en rotsige kliffen in kustgebieden.
Beschermingsstatus
[bewerken | brontekst bewerken]Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan beide soorten een beschermingsstatus toegewezen. Een soort wordt beschouwd als 'gevoelig' (Near Threatened of NT) en een soort wordt gezien als 'uitgestorven' (Extinct of EX).[3]
Soorten
[bewerken | brontekst bewerken]Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur, de persoon naar wie de soort vernoemd is, het verspreidingsgebied en de beschermingsstatus.
| Naam | Auteur | Vernoemd naar | Verspreidingsgebied | Beschermingsstatus |
|---|---|---|---|---|
| Hoplodactylus delcourti | Alain Delcourt | Bauer & Russell, 1986 | Nieuw-Zeeland |  |
| Hoplodactylus duvaucelii | Alfred Duvaucel (1792 - 1824) | Duméril & Bibron, 1836 | Nieuw-Zeeland (Eilanden ten noordoosten van Noordereiland en in Straat Cook) |  |
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]Referenties
- ↑ Grzimek, Bernhard (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 200. ISBN 90 274 8626 3.
- ↑ a b Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Hoplodactylus.
- ↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Hoplodactylus - IUCN Red List.
Bronnen
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Hoplodactylus - Website Geconsulteerd 15 november 2021
- (en) – New Zealand Geckos; A guide to captive maintenance and breeding, RPV Rowlands, Ecoprint, 1999
· 
· 
