Marijke de Goey
| Marijke de Goey | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
The Mermaid, Gibbs Farm, Nieuw-Zeeland (2000)
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Sentina Marina de Goey | |||
| Geboren | 14 april 1947 | |||
| Geboorteland | Nederland | |||
| Beroep(en) | Beeldhouwer, omgevingskunstenaar en edelsmid | |||
| Oriënterende gegevens | ||||
| Stijl(en) | Abstract | |||
| RKD-profiel | ||||
| Website | ||||
| ||||
Sentine Marina (Marijke) de Goey (Utrecht, 14 april 1947) is een Nederlandse beeldend kunstenaar.[1]
Leven en werk
[bewerken | brontekst bewerken]De Goey volgde van 1974 tot 1979 een opleiding aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Zij is op meerdere terreinen van de beeldende kunst werkzaam: als beeldhouwer, omgevingskunstenaar, sieraadontwerper en edelsmid.
De Goey ontwierp onder meer de bekleding van treinstellen voor de Nederlandse Spoorwegen, bruggen en pleinen. Zij exposeert regelmatig in binnen- en buitenland. Haar werk is meerdere malen bekroond. Zo ontving zij in 1982 de Françoise van den Bosch Prijs voor haar oeuvre.
Marijkeblauw
[bewerken | brontekst bewerken]| Marijkeblauw |
In haar monumentale werk gebruikt De Goey vaak een kleur die ze aanduidt als de 'Marijkeblauwe kleur', in het Engels 'Marijkeblue'.[2][3] In het RAL-kleursysteem is dit nummer 5015, een hemelsblauwe kleur die volgens De Goey in alle jaargetijden goed afsteekt tegen de blauwe lucht.[4] Een bekend voorbeeld is haar Dansend vierkant aan de Pleijweg in Arnhem.
Werken (selectie)
[bewerken | brontekst bewerken]- Zonder titel - Gouda (1986)
- Dansend vierkant - Arnhem (1987)
- Lichtobjecten FNV-gebouw aan de Naritaweg in Amsterdam (1989)
- De Waterdruppel - Ede (1990)
- Kubussen - Soest, gemeentehuis (1990)
- Monument van de menselijke vergissing - Den Haag (1991)
- Plein van de 49 neongeheimen - Leerdam (1992)
- De blauwe Bogen - brug in Dalfsen (1994)
- Lichtobjecten VEC-gebouw - Goor (1994)
- De Vlinderpoort - Rosmalen (1995)
- Aanbouw theater Agnietenhof, Tiel (1997, samen met Hanshan Roebers)
- The Mermaid - Auckland, Nieuw-Zeeland (2000)
- Kubuspoort - Amsterdam (2000)
- De kubustoren - Kampen, Burgemeester Berghuisplein (2004)
Fotogalerij
[bewerken | brontekst bewerken]-
Zonder titel, Gouda (1986)
-
Dansend vierkant, Arnhem (1987)
-
Kubussen, Soest (1990)
-
Monument van de menselijke vergissing, Den Haag (1991)
-
De blauwe bogen, Dalfsen (1994)
-
Vlinderpoort, Rosmalen (1995)
-
Aanbouw theater Agnietenhof (Tiel), (1997)
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Schmidt, Maurits: Marijke de Goey (1997) uitg. V+K Publishing, Blaricum ISBN 90 6611 941 1
- Goey, Marijke de; Mertz, Paul; Schmidt, Maurits; Lewin, Pauline (ed.): Heartline (2001)
- Meesterlijke vrouwen (2011). Amersfoort/Rijswijk: RCE. ISBN 9789072905567
Tentoonstellingen (selectie)
[bewerken | brontekst bewerken]- 2014 - Kettingreacties, sieraden en fotografie van Claartje Keur, CODA, Apeldoorn
Werk in openbare collecties (selectie)
[bewerken | brontekst bewerken]- Collectie Françoise van den Bosch
- MuseumgoudA, Gouda
- Kunstmuseum Den Haag
- Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, Amersfoort
- Rijksmuseum Amsterdam
- Stedelijk Museum Amsterdam
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]
Voetnoten
- ↑ Biografische gegevens bij het RKD-Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis
- ↑ Marijke de Goey, Dansend Vierkant. Marijke de Goey. Gearchiveerd op 26 juli 2020. Geraadpleegd op 26 juli 2020.
- ↑ (en) Marijke de Goey, Dancing Square. Marijke de Goey. Gearchiveerd op 26 juli 2020. Geraadpleegd op 26 juli 2020.
- ↑ Bouman, Marco, Verfbeurt voor 'Dansend vierkant' langs Pleijweg. gelderlander.nl (20 september 2017). Gearchiveerd op 26 juli 2020. Geraadpleegd op 26 juli 2020.
Overige bronnen
- (en) CKA - Artist's Bio Page : Marijke de Goey-Rierink. www.charonkransenarts.com. Gearchiveerd op 27 november 2022. Onder meer haar werk en tentoonstellingen.
- Marijke de Goey, Marijke de Goey. Gearchiveerd op 25 juni 2022. Curriculum vitae.