John Lammers

John Lammers
Lammers als trainer bij Heracles (2023)
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Johannes Gerardus Adrianus Lammers
Geboortedatum	11 december 1963
Geboorteplaats	Tilburg,  Nederland
Lengte	178 cm
Been	Rechts
Positie	Spits
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2000
Huidige club	VVV-Venlo
Functie	Hoofdtrainer
Contract tot	1 juli 2026
Jeugd
1971–1982 RKTVV
Senioren
Seizoen Club W 0(G) 1982–1984 1984–1986 1986–1988 1988–1990 1990–1995 1995–1996 1996–1998 1998–2000 2000 Willem II RKC VVV SC Toulon → SC Toulon (B) NAC Willem II RKC Waalwijk RBC Roosendaal Auckland Kingz 1800(0) 800(42) 500(17) 3100(6) 2900(8) 1650(92) 2600(9) 3400(3) 410(19) 800(0)
Getrainde teams
2001–2002 2002–2003 2004 2004–2007 2007–2009 2009–2011 2011–2012 2012 2014–2017 2017–2019 2022 2022–2023 2024– AGOVV (assistent) De Graafschap (assistent) Achilles Veen Willem II (jeugd) Feyenoord (jeugd) Excelsior (assistent) Excelsior FC Eindhoven Jong Vitesse Esbjerg fB Iran -23 (assistent) Heracles Almelo VVV-Venlo
Portaal    Voetbal

Johannes Gerardus Adrianus (John) Lammers (Tilburg, 11 december 1963) is een voormalig Nederlands profvoetballer en huidig voetbaltrainer. Medio 2024 werd hij aangesteld als trainer van VVV-Venlo.

De rechtsbenige Lammers begon met voetballen bij amateurvereniging RKTVV in Tilburg en debuteerde in 1982 op 18-jarige leeftijd in het betaald voetbal bij Willem II. In het seizoen 1982/83 was hij niet verzekerd van een basisplaats bij de Tilburgse eredivisionist. Via eerstedivisionist RKC speelde hij zich weer in de kijker bij een eredivisieclub. In november 1986 vertrok hij voor een transfersom van 75.000 gulden (34.033 euro) naar VVV waar hij een contract voor anderhalf jaar ondertekende.^[1] Na een buitenlands avontuur bij het Franse SC Toulon belandde hij in het seizoen 1990/91 bij NAC, waar hij zijn meest succesvolle periode beleefde. De spits vormde eerst met Ton Cornelissen en later met Pierre van Hooijdonk een trefzeker aanvalskoppel. In de vijf seizoenen bij de Bredase club scoorde hij 92 competitiegoals, dus ongeveer 18 gemiddeld per seizoen. Dergelijke successen wist hij hierna elders niet meer te evenaren. In het seizoen 1999/00 raakte hij bij RBC na een zware knieblessure zijn basisplaats kwijt. Via een tip van goede vriend Peter Bosz, oud-ploegmaat bij RKC en Toulon, verhuisde hij naar Nieuw-Zeeland in het jaar 2000 bij de club Auckland Kingz. Hierna zette Lammers een punt achter zijn 18-jarige spelersloopbaan (1982-2000).

Seizoen	Club	Competitie	Duels	Goals
1982/83	Willem II	Eredivisie	7	0
1983/84			11	0
1984/85	RKC	Eerste divisie	32	11
1985/86			35	20
1986/87			13	11
	VVV	Eredivisie	20	9
1987/88			30	8
1988/89	SC Toulon	Ligue 1	25	5
	SC Toulon (B)	Division 3	11	2
1989/90	SC Toulon	Ligue 1	6	1
	SC Toulon (B)	Division 3	18	6
1990/91	NAC	Eerste divisie	33	15
1991/92			37	28
1992/93			33	24
1993/94		Eredivisie	33	19
1994/95			29	6
1995/96	Willem II		26	9
1996/97	RKC Waalwijk		8	0
1997/98			26	3
1998/99	RBC	Eerste divisie	29	16
1999/00			12	3
2000	Auckland Kingz	A-League	8	0
Carrière totaal			482	196

Na zijn spelerscarrière trad hij per 1 juli 2000 in dienst van de VVCS. Een jaar later haalde Peter Bosz hem als assistent-trainer naar AGOVV en vervolgens ook De Graafschap. Lammers' eerste zelfstandige trainersklus bij Achilles Veen was slechts van korte duur. Hij was hierna actief als jeugdtrainer bij Willem II (tot en met seizoen 2006/07)^[2] Hij kon in Tilburg aanblijven als jeugdcoach, maar ging niet in op een nieuwe aanbieding omdat hij wilde doorgroeien tot coach van een eerste elftal. Daartoe moest hij onder meer het diploma Coach Betaald Voetbal halen, wat hij op 15 november 2007 in ontvangst nam.

Met ingang van het seizoen 2007/08 ging hij de aanvallers in de jeugdopleiding van Feyenoord trainen. In 2009 werd Lammers als assistent van Alex Pastoor aangesteld bij Excelsior. Op 3 juni 2011 werd bekend dat Lammers de nieuwe hoofdtrainer werd van Excelsior, als opvolger van de naar N.E.C. vertrokken Alex Pastoor.^[3] Na de degradatie in het seizoen 2011/12 moest hij Excelsior verlaten, FC Eindhoven werd zijn nieuwe club.^[4] Na vijf maanden kreeg hij ook daar ontslag.^[5] In de voorbereiding op het seizoen 2013/14 werd Lammers door de VVCS benaderd om Team VVCS, het elftal van werkloze profs, te trainen.^[6]

Hij volgde in januari 2014 André Paus op als trainer van Jong Vitesse en trad daarnaast regelmatig op als spitsentrainer van het eerste elftal. In zowel 2014 als 2015 werd Lammers met Jong Vitesse kampioen van Nederland bij de beloften. Hiermee plaatste dat team zich voor deelname aan de in het seizoen 2016/17 nieuw opgerichte Tweede divisie. Het verblijf in deze nieuwe competitie duurde ditmaal slechts één jaar voor Lammers. Jong Vitesse eindigde op de zeventiende plaats en degradeerde daardoor naar de Derde divisie. Op 29 mei 2017 maakte Vitesse bekend dat Lammers na drieënhalf jaar vertrekt als hoofdcoach van Jong Vitesse.^[7] Op 20 juni 2017 werd hij aangesteld als hoofdtrainer van het Deense Esbjerg fB. In september 2019 werd hij daar ontslagen. Na een clubloze periode van twee en een half jaar ging hij in februari 2022 weer aan de slag in Iran als trainer van het nationale voetbalelftal onder 23 jaar.^[8]

Met ingang van het seizoen 2022/23 begon Lammers aan een nieuwe klus als hoofdtrainer van het gedegradeerde Heracles Almelo waar hij een contract tekende voor twee seizoenen met daarin een optie voor nog een seizoen.^[9] Met Heracles promoveerde hij na één seizoen in de Eerste Divisie weer terug naar de Eredivisie.^[10] Op 19 mei 2023 pakte hij tevens de titel in de Eerste Divisie.^[11] Op 12 december 2023 werd hij, daags na zijn 60e verjaardag, ontslagen door Heracles Almelo.^[12]

Op 26 maart 2024 werd bekend dat Lammers vanaf de zomer 2024 terugkeert bij VVV-Venlo, waar hij tussen 1986 en 1988 zelf als voetballer actief was. Lammers tekende er een contract voor de duur van twee jaar.^[13].

• Lijst van spelers van Willem II | RKC Waalwijk | VVV-Venlo | NAC Breda | RBC Roosendaal
• Lijst van trainers van Excelsior | FC Eindhoven | VVV-Venlo

Voorganger: Rick Kruys

Trainer van VVV-Venlo 2024–

Opvolger: -