[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Donkere reuzentandbaars

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Epinephelus lanceolatus)
Donkere reuzentandbaars
IUCN-status: Onzeker[1] (2016)
Donkere reuzentandbaars
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Superklasse:Osteichthyes (Beenvisachtigen)
Klasse:Actinopterygii (Straalvinnigen)
Orde:Perciformes (Baarsachtigen)
Familie:Serranidae (Zaag- of zeebaarzen)
Onderfamilie:Epinephelinae (Tandbaarzen)
Geslacht:Epinephelus
Soort
Epinephelus lanceolatus
(Bloch, 1790)
Originele combinatie
Holocentrus lanceolatus Bloch, 1790
Synoniemen
Lijst
  • Promicrops lanceolatus (Bloch, 1790)
  • Serranus abdominalis Peters, 1855
  • Serranus geographicus Valenciennes, 1828
  • Serranus lanceolatus (Bloch, 1790)
  • Serranus phaeostigmaeus Fowler, 1907
  • Batrachus gigas Günther, 1869
  • Oligorus goliath De Vis, 1882
  • Stereolepoides thompsoni Fowler, 1923
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Donkere reuzentandbaars op Wikispecies Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vissen

De donkere reuzentandbaars of ook wel reuzenbaars of reuzenzeebaars (Epinephelus lanceolatus) is de grootste beenvis van de koraalriffen. De vis is het maritieme symbool van Queensland, Australië. Deze vis moet niet worden verward met de gevlekte reuzentandbaars (Epinephelus tukula).

Deze vis heeft een zwaar lichaam en een enorme muil. Hij heeft een verlengde rugvin en een afgeronde staartvin. De kleur is bruinachtig met lichte vlekken. Jonge exemplaren hebben onregelmatige gele en zwarte vlekken, en volwassen exemplaren hebben veel zwarte vlekjes op de vinnen. Individuen kunnen wel 2,7 meter groot worden en een massa van 600 kilo bereiken.

Het voedsel van deze meestal solitaire vis bestaat uit kreeftachtigen, kleine haaien, alsook jonge zeeschildpadden.

Verspreiding en leefgebied

[bewerken | brontekst bewerken]

Deze baars komt voor in de Indische Oceaan en Grote Oceaan in warme, ondiep kustzeeën en riviermondingen in de buurt van koraal- of rotsriffen.

De soort wordt door de IUCN aangemerkt als kwetsbaar.