Ina Boekbinderbrug
Ina Boekbinderbrug | ||||
---|---|---|---|---|
Brug 416 (februari 2018)
| ||||
Algemene gegevens | ||||
Locatie | Amsterdam-Zuid | |||
Overspant | Zuider Amstelkanaal | |||
Brugnummer | 416 | |||
Bouw | ||||
Bouwperiode | 1987 | |||
Gebruik | ||||
Huidig gebruik | voetgangers/fietsers | |||
Weg | Minervalaan | |||
Architectuur | ||||
Type | vaste brug | |||
Architect(en) | Dienst der Publieke Werken Dirk Sterenberg | |||
Materiaal | houten brug op betonnen pijlers | |||
Bijzonderheden | kleur | |||
|
Ina Boekbinderbrug (brug 416) is een vaste brug in Amsterdam-Zuid.
De brug is gelegen in de Minervalaan en overspant het Zuider Amstelkanaal.
Hendrik Petrus Berlage tekende deze brug al in op zijn plattegrond voor Plan Zuid uit 1915. De breedte van de brug was toen al vrij krap ten opzichte van de breedte van de Minervalaan. In 1931 lag er een aantal ontwerpen klaar voor de bruggen over het Zuider-Amstelkanaal, maar aanleg zou nog op zich laten wachten.
De gemeenteraad probeerde ruim een miljoen gulden te budgetteren voor een achttal bruggen. Vervolgens waren er drie redenen om geen brug te bouwen. Een eerste was de economische crisis in de jaren dertig en vervolgens de Tweede Wereldoorlog. Een derde reden was dat de bebouwing van de zuidkant van het Zuider Amstelkanaal langzaam op gang kwam. Vanaf midden jaren vijftig lag er ter plaatse een soort Baileybrug. Die noodbrug lag niet op de plaats waar brug 416 gebouwd zou worden, maar even ten westen daarvan (ter hoogte van Stadionkade 20-21).[1]. Die brug hield het tot 1987 vol. De brug lag op een onlogische plaats (voor een woonblok) en niet voor de doorgaande Minervalaan. In 1967 reed hier een vrouw komende vanuit de Minervalaan het water in; zij was in de veronderstelling dat er een brug lag. Toen zij ontdekte dat die er niet was, was het te laat om te voorkomen om te water te geraken, twee personen verdronken daarbij.[2]
In 1987 kwam er een nieuwe fiets- en voetgangersbrug; de houten overspanning kwam op betonnen pijlers te staan.[3] Het ontwerp van de brug kwam van Dirk Sterenberg van de Dienst der Publieke Werken. De balustrades zijn eveneens van hout, in de voor Amsterdam afwijkende kleuren wit en geel. Die kleuren zijn ook doorgevoerd in een tweetal lantaarns/lichtzuilen. Op de brug staat een aantal zitbankjes. De brug verbindt twee typen architectuur met elkaar. Ten noorden van de brug is er een laan met huizenblokken; ten zuiden van de brug een villawijk. Aan de noordzijde van de brug staat midden in een grasveld een plastiek van André Volten.
De gemeente besloot op 5 september 2023 de brug te vernoemen naar verzetsstrijder Ina Boekbinder. [4] Dat kwam juist op het moment dat de brug vanwege onderhoudswerk er niet lag.
- Ina Boekbinderbrug volgens BAG via data.amsterdam.nl
- Peter Korrel, Ina Boekbinderbrug, brug 416 in de Minervalaan over het Zuider Amstelkanaal. Bruggen van Amsterdam. Geraadpleegd op 18 september 2023 – via bruggenvanamsterdam.nl. .
- Algemeen Handelsblad, 31 maart 1931, Bouw van acht bruggen
- Archief Publieke Werken met eerste brug 416; Archief Publieke Werken met tweede brug 416 met op de plattegrond aangegeven waar de oude lag
- ↑ Beeldbank Amsterdam, Foto van de noodbrug in 1977
- ↑ Leeuwarder Courant, 19 januari 1967, Auto te water
- ↑ Beeldbank Amsterdam, 1987, fundering is geplaatst
- ↑ Vaststellen van openbare ruimte Ina Boekbinderbrug in Amsterdam in stadsdeel Zuid Oost. Gemeenteblad (2023-394285). Gemeente Amsterdam (13 september 2023). Geraadpleegd op 13 september 2023.