[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Cori Gauff

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Coco Gauff)
Cori Gauff
Washington 2023
Washington 2023
Persoonlijke informatie
Bijnaam Coco[1][2]
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Geboorteplaats Atlanta, GA, VS[3]
Geboortedatum 13 maart 2004
Woonplaats Delray Beach, FL, VS
Lengte 1,78 m
Slaghand rechts, dubbele backhand[4]
Totaal prijzengeld 16.776.989 US dollar
Coach Corey Gauff, Pere Riba, Brad Gilbert
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 223–97
Titels 8 WTA, 0 ITF
Hoogste positie 2e (10 juni 2024)
WTA Finals halve finale (2023)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (2024)
Vlag van Frankrijk Roland Garros finale (2022)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (2019, 2021, 2024)
Vlag van Verenigde Staten US Open winst (2023)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 139–63
Titels 9 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 1e (15 augustus 2022)
WTA Finals groepsfase (2022, 2023)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (2023)
Vlag van Frankrijk Roland Garros winst (2024)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (2024)
Vlag van Verenigde Staten US Open finale (2021)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 4–4
Grandslamresultaten
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (2022)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2018)
Laatst bijgewerkt op: 7 oktober 2024
Portaal  Portaalicoon   Tennis
US Open 2022
Wimbledon 2019 (kwalificatie)

Cori Dionne (Coco) Gauff (Atlanta, 13 maart 2004) is een tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Gauff begon op zesjarige leeftijd met het spelen van tennis.[4] Haar favo­riete onder­grond is hardcourt. Zij speelt rechts­handig en heeft een twee­handige back­hand. Zij is actief in het inter­na­tio­nale tennis sinds 2018.

In 2016 won zij de Junior Orange Bowl-titel voor meisjes tot en met 12 jaar.[5] In 2017 stond zij als jongste ooit in de meisjesfinale van het US Open.[6] Zij kreeg een wildcard en bereikte de finale zonder een set te verliezen.[7]

In 2018 speelde Gauff haar eerste wedstrijd in het ITF-circuit op het $25k-toernooi van Osprey in Florida – zij wist deze eerste wedstrijd meteen te winnen. Omdat zij dat jaar nog maar 14 jaar oud was, kon zij slechts op enkele WTA-toernooien uitkomen. Een daarvan was Roland Garros, waar zij de meisjesfinale won van Caty McNally. Op het US Open won zij de meisjesdubbelspeltitel, samen met McNally. In 2018 won zij ook de Orange Bowl-titel voor meisjes tot en met 18 jaar. Tevens won zij samen met Alexa Noel in september 2018 de junior Fed Cup-finale in Boedapest.[8]

In 2019 plaatste Gauff zich via het kwalificatietoernooi voor Wimbledon, en met 15 jaar was zij daarmee de jongste kwalificante ooit op Wimbledon. Historisch was zij echter niet de jongste deelnemer aan het hoofd­toernooi van Wimbledon: Martina Hingis, Jennifer Capriati en Tracy Austin debuteerden als veertien­jarigen.[9][10] Gauff speelde haar eerste partij tegen Venus Williams, en won die met 6-4 en 6-4. In de derde ronde overleefde zij twee wedstrijdpunten tegen de Sloveense Polona Hercog. Pas in de vierde ronde vond zij haar meerdere: de latere winnares Simona Halep.

In oktober 2019 won Gauff haar eerste WTA-enkelspeltitel, op het toernooi van Linz. Nadat zij als lucky loser tot het hoofdtoernooi was toegelaten, bereikte zij de finale door onder meer het eerste reekshoofd Kiki Bertens te verslaan – in de eindstrijd versloeg zij Jeļena Ostapenko uit Letland in drie sets. Met 15 jaar en 7 maanden is Gauff de jongste WTA-winnares sinds Nicole Vaidišová (15 jaar en 4 maanden), toen die in 2004 het toernooi van Vancouver won – overigens won Jennifer Capriati haar eerste WTA-titel met 14 jaar en 7 maanden. Door dit resultaat kwam Gauff binnen in de top 100.

Nadat Gauff gedurende het grootste deel van 2020 rond een ranglijstpositie van 50 had gehangen, steeg zij op 1 maart 2021 naar de top 40, na een halvefinaleplaats op het WTA-toernooi van Adelaide, waar zij als kwalificante aan het hoofdtoernooi meedeed. In mei bereikte zij de top 30, na een halvefinaleplaats op het WTA 1000-toernooi van Rome.

In 2021 won Gauff op het WTA-toernooi van Parma zowel de titel in het enkelspel als die in het dubbelspel (samen met landgenote Caty McNally). Drie maanden later bereikte zij, met dezelfde partner, voor het eerst de finale van een grandslamtoernooi, op het US Open – zij verloren deze van Samantha Stosur en Zhang Shuai. In september kwam zij binnen in de top 20 van de wereldranglijst in het enkelspel, in november ook in het dubbelspel.

In februari 2022 won zij, samen met landgenote Jessica Pegula, de dubbelspeltitel op het WTA 1000-toernooi van Doha – daarmee maakte zij haar entree tot de top 10 van het dubbelspel. In juni bereikte zij haar eerste grandslamfinale in het enkelspel, op Roland Garros – zij verloor die eindstrijd van de Poolse Iga Świątek. Ook in het dubbelspel bereikte zij de finale, samen met landgenote Jessica Pegula – nogmaals trok zij aan het kortste eind; niettemin steeg zij hierdoor naar de vijfde plek op de mondiale ranglijst in het dubbelspel. Op het gemengd dubbelspel van Wimbledon bereikte Gauff de halve finale, met landgenoot Jack Sock aan haar zijde.

In augustus 2022 won Gauff, terug met Pegula, de dubbelspeltitel op het WTA 1000-toernooi van Toronto – daarmee veroverde zij de nummer één-positie op de mondiale ranglijst van het dubbel­spel. Zij werd de 46e speelster in de WTA-geschiedenis die de dubbelspeltop bereikte.[11] Met 18 jaar en 154 dagen werd zij de op één na jongste die deze eer verdiende (Martina Hingis was 17 jaar en 251 dagen toen zij debuteerde op de dubbelspeltoppositie).[12] In september trad zij toe tot de mondiale top tien van het enkelspel. In oktober won Gauff, terug met Pegula, de dubbelspeltitel op het WTA 500-toernooi van San Diego. Later die maand steeg zij in het enkelspel naar de vierde plek van de wereldranglijst.

In 2023 won Gauff met Pegula het toernooi van Doha en het WTA 1000-toernooi van Miami. In het enkelspel pakte zij haar vierde titel op het WTA-toernooi van Washington en de vijfde op het WTA 1000-toernooi van Cincinnati. In september won zij haar eerste grandslamtitel op het US Open door Aryna Sabalenka te verslaan in de finale. Zij werd hiermee de derde Amerikaanse tiener die het US Open won, na Tracy Austin en Serena Williams.

Op het Australian Open 2024 bereikte Gauff de halve finale – daarmee klom zij naar de derde plaats op de wereldranglijst. Ook op Roland Garros bereikte zij de halve finale – daardoor ging zij naar de tweede plek op de wereldranglijst. Bij het dubbelspel op het Parijse gravel won Gauff met de Tsjechische Kateřina Siniaková haar negende dubbelspeltitel, de eerste op een grandslamtoernooi. In oktober won zij haar achtste enkel­spel­titel op het WTA 1000-toernooi van Peking, ten koste van de Tsjechische Karolína Muchová.[13]

Tennis in teamverband

[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 2022–2023 maakte Gauff deel uit van het Amerikaanse Fed Cup-team – zij vergaarde daar een winst/verlies-balans van 3–1.

Haar beide ouders hadden een sportcarrière: haar vader speelde basketbal en haar moeder was horden­loopster. Gauff volgt een online schoolprogramma Florida Virtual Flex.[14]

Posities op de WTA-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2018 875
2019 68 78
2020 48 45
2021 22 21
2022 7 4
2023 3 3
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

Overwinningen op een regerend nummer 1

[bewerken | brontekst bewerken]

Gauff heeft tot op heden éénmaal een partij tegen een op dat ogenblik heersend leider van de wereldranglijst gewonnen (peildatum 19 augustus 2023):

nr. datum toernooi ronde tegenstandster score
1. 2023-08-19 Vlag van Verenigde Staten WTA Cincinnati halve finale Vlag van Polen Iga Świątek 7-6, 3-6, 6-4 details

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2019-10-13 Vlag van Oostenrijk WTA Linz hardcourt (i) Vlag van Letland Jeļena Ostapenko 6-3, 1-6, 6-2 details
2. 2021-05-22 Vlag van Italië WTA Parma gravel Vlag van China Wang Qiang 6-1, 6-3 details
3. 2023-01-08 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Spanje Rebeka Masarova 6-1, 6-1 details
4. 2023-08-06 Vlag van Verenigde Staten WTA Washington hardcourt Vlag van Griekenland Maria Sakkari 6-2, 6-3 details
5. 2023-08-20 Vlag van Verenigde Staten WTA Cincinnati hardcourt Vlag van Tsjechië Karolína Muchová 6-3, 6-4 details
6. 2023-09-09 Vlag van Verenigde Staten US Open hardcourt Witte vlag Aryna Sabalenka 2-6, 6-3, 6-2 details
7. 2024-01-07 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Oekraïne Elina Svitolina 6-7, 6-3, 6-3 details
8. 2024-10-06 Vlag van China WTA Peking hardcourt Vlag van Tsjechië Karolína Muchová 6-1, 6-3 details
verloren finales
1. 2022-06-04 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Polen Iga Świątek 1-6, 3-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2019-08-03 Vlag van Verenigde Staten WTA Washington hardcourt Vlag van Verenigde Staten Caty McNally Vlag van Verenigde Staten Maria Sanchez
Vlag van Hongarije Fanny Stollár
6-2, 6-2 details
2. 2019-10-19 Vlag van Luxemburg WTA Luxemburg hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Caty McNally Vlag van Verenigde Staten Kaitlyn Christian
Vlag van Chili Alexa Guarachi
6-2, 6-2 details
3. 2021-05-22 Vlag van Italië WTA Parma gravel Vlag van Verenigde Staten Caty McNally Vlag van Kroatië Darija Jurak
Vlag van Slovenië Andreja Klepač
6-3, 6-2 details
4. 2022-02-25 Vlag van Qatar WTA Doha hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula Vlag van Rusland Veronika Koedermetova
Vlag van België Elise Mertens
3-6, 7-5, [10-5] details
5. 2022-08-14 Vlag van Canada WTA Toronto hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula Vlag van Verenigde Staten Nicole Melichar-Martinez
Vlag van Australië Ellen Perez
6-4, 6-7, [10-5] details
6. 2022-10-16 Vlag van Verenigde Staten WTA San Diego hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula Vlag van Canada Gabriela Dabrowski
Vlag van Mexico Giuliana Olmos
1-6, 7-5, [10-4] details
7. 2023-02-17 Vlag van Qatar WTA Doha hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula Vlag van Oekraïne Ljoedmyla Kitsjenok
Vlag van Letland Jeļena Ostapenko
6-4, 2-6, [10-7] details
8. 2023-04-02 Vlag van Verenigde Staten WTA Miami hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula Vlag van Canada Leylah Fernandez
Vlag van Verenigde Staten Taylor Townsend
7-6, 6-2 details
9. 2024-06-09 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Tsjechië Kateřina Siniaková Vlag van Italië Sara Errani
Vlag van Italië Jasmine Paolini
7-6, 6-3 details
verloren finales
1. 2021-09-12 Vlag van Verenigde Staten US Open hardcourt Vlag van Verenigde Staten Caty McNally Vlag van Australië Samantha Stosur
Vlag van China Zhang Shuai
3-6, 6-3, 3-6 details
2. 2022-04-24 Vlag van Duitsland WTA Stuttgart gravel (i) Vlag van China Zhang Shuai Vlag van Verenigde Staten Desirae Krawczyk
Vlag van Nederland Demi Schuurs
3-6, 4-6 details
3. 2022-06-05 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula Vlag van Frankrijk Caroline Garcia
Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic
6-2, 3-6, 2-6 details
4. 2023-05-07 Vlag van Spanje WTA Madrid gravel Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula Witte vlag Viktoryja Azarenka
Vlag van Brazilië Beatriz Haddad Maia
1-6, 4-6 details
5. 2023-05-20 Vlag van Italië WTA Rome gravel Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula Vlag van Australië Storm Hunter
Vlag van België Elise Mertens
4-6, 4-6 details
6. 2024-05-19 Vlag van Italië WTA Rome gravel Vlag van Nieuw-Zeeland Erin Routliffe Vlag van Italië Sara Errani
Vlag van Italië Jasmine Paolini
3-6, 6-4, [8-10] details

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 2019 2020 2021 2022 2023 2024
Vlag van Australië Australian Open KF KF 1R HF
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 3R 1R F HF W
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon g.t. 3R 3R KF
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 2R F 1R KF

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 2018 2019 2022 2023
Vlag van Australië Australian Open
Vlag van Frankrijk Roland Garros
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R HF
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Coco Gauff.