wever
- we·ver
- Naamwoord van handeling van weven met het achtervoegsel -er[1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | wever | wevers |
| verkleinwoord | wevertje | wevertjes |
de wever m
- (beroep) iemand die voor zijn beroep stoffen weeft
- (zangvogels) een zangvogelsoort uit de familie Ploceidae
(wevers en verwanten)
- [2] widavink
- weverbok, wevermier, wevermieren, weversblad, weversboom, wevershuis, weverskaarde, weverskam, weversknoop, weversspoel, wevervogel
- mannelijke vorm van weefster
- Het woord wever staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wever" herkend door:
| 97 % | van de Nederlanders; |
| 95 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Categorieën:
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 5
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- Achtervoegsel -er in het Nederlands
- Zelfstandig naamwoord in het Nederlands
- Beroep in het Nederlands
- Zangvogels in het Nederlands
- Vogels in het Nederlands
- Woordenlijst Nederlandse Taal
- Prevalentie Nederland 97 %
- Prevalentie Vlaanderen 95 %