vallen

• Geluid:  vallen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈvɑlə(n) / (2 lettergrepen)

• val·len

• In de betekenis van ‘omlaaggaan’ voor het eerst aangetroffen in 901 ^[1]

vallen

1. ergatief vrijelijk onder invloed van de zwaartekracht naar de aarde bewegen

   • De roekeloze beklimmer van het gebouw viel gelukkig niet. 

   ▸ De volgende ochtend viel meteen op hoe stil het buiten was. Ik duwde de deur met beide handen open en zag dat er ’s nachts een dik pak sneeuw was gevallen, waarvan een stukje geel kleurde toen ik er mijn waterfles in leegde.^[2]

   ▸ Als je hier zou uitglijden zou je honderden meters naar beneden vallen.^[2]

2. vrijelijk neerhangen

   • Zijn lange haren vielen in krullen over zijn schouders. 

3. ergatief, (militair) ondanks verzet in vijandelijke handen komen

   • Die stad is snel gevallen. 

4. ergatief, (militair) sterven in de strijd

   • Adolf viel in de slag bij Heiligerlee. 
   • Meteen probeerde iedereen te zien waar ze lagen, maar omdat ze naar het noorden waren gegaan, was de plek waar ze waren gevallen niet te zien. ^[3] 

   ▸ In Nederland duurde die oorlog van het jaar 1940 tot 1945. Nederland was bezet door Duitsland. De Duitsers waren de baas over Nederland. Het was een heel moeilijke tijd. Er vielen veel doden. Ieder jaar worden de slachtoffers van de oorlog herdacht op 4 mei. En ieder jaar wordt op 5 mei gevierd dat Nederland een vrij land is.^[4]

5. ~ te: drukt een mogelijkheid uit

   • Daar viel bitter weinig aan te veranderen. 

6. koppelwerkwoord ~ + meewerkend voorwerp op een bepaalde manier ervaren worden

   • Het afscheid is hem erg zwaar gevallen. 

• afvallen, neervallen, verschieten

• losraken

• vellen

de vallen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord val

• Het woord vallen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vallen" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.