trek

• Geluid:  trek    (hulp, bestand)

• trek

• ^[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	trek	trekken
verkleinwoord	trekje	trekjes

de trek m

1. iets dat iemand karakteriseert

   • Dat is echt een trekje van die familie 

   ▸ Hebt u het portret gezien boven de haard? U herkent zonder twijfel de markante en nobele trekken van Niccoló Paganini. Ik zal de eerste zijn om uw gelijk te beamen wanneer u zegt dat het in schilderkundig opzicht geen meesterwerk betreft. Het is gemaakt door een brave, mindere meester, die er zelfs in zijn tijd niet om bekendstond dat hij zijn tijd vooruit was.^[2]

2. (biologie) de reis die een soort afhankelijk van de seizoenen aflegt (migratie, trektocht)

   • De trek is nog niet begonnen. 

3. (voeding) verlangen naar eten, (lichte) honger

   • Wanneer gaan we eten? Ik heb behoorlijke trek. 

4. verlangen naar iets in het algemeen, lust [2], zin [2]

   ▸ Ik had 100 kilometer over de weg kunnen omlopen, maar dan zou ik door een gevaarlijke drugsbuurt lopen en daar had ik geen trek in.^[3]

5. tocht [2], trektocht
6. luchtstroom

• [3] honger, eetlust, appetijt

• [1] gelaatstrek, karaktertrek, tic, zenuwtrek

• Iemand een trek spelen

vervoeging van
trekken

trek

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van trekken
   

   • Ik trek. 

2. gebiedende wijs van trekken
   

   • Trek! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van trekken
   

   • Trek je? 

• Het woord trek staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "trek" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.[5]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:  trek (VS)    (hulp, bestand)

• (Mogelijk via het Afrikaans) van Nederlands trekken [3]^[1]

enkelvoud	meervoud
trek	treks

trek

1. trek [2, 4], trektocht
2. reisetappe

vervoeging
onbepaalde wijs	to  trek
he/she/it	treks
verleden tijd	trekked
voltooid deelwoord	trekked
onvoltooid deelwoord	trekking
gebiedende wijs	trek

trek

1. onovergankelijk een trektocht maken, trekken [3]
2. overgankelijk (een wagen, kar e.d.) trekken

• [1] hike