spel

• Geluid:  spel    (hulp, bestand)
• IPA: / spɛl / (1 lettergreep)

• spel

• erfwoord, via Middelnederlands spel van Oudnederlands spil, in de betekenis van ‘ontspanning’ aangetroffen vanaf 951 ^[1][2]

het spel o

1. bezigheid ter ontspanning volgens vaste regels met elementen als competitie, behendigheid, inzicht en kans

   • Hij speelde een spel op zijn gloednieuwe spelcomputer. 

   ▸ Vandaag worden spelletjes gespeeld. Er komen ook nog een playbackshow en een barbecue. Vuurkorven, lampjes en een waslijn met wat sokken en kleren, maken het vakantiegevoel compleet.^[3]

• computer, denksport, dobbelen, game, puzzel

• alles op het spel zetten

• brood en spelen

• buiten spel blijven

• hoog spel spelen

• niet om de knikkers, maar om het spel

• ongelukkig in het spel, gelukkig in de liefde

• op het spel zetten

spel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van spellen
   

   • Ik spel. 

2. gebiedende wijs van spellen
   

   • Spel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van spellen
   

   • Spel je? 

• spelalfabet, spelboekje, spelfout, spelwoord

• Het woord spel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "spel" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

spel

1. spel; een bezigheid ter ontspanning volgens vaste regels met elementen als competitie, behendigheid, inzicht en kans

• kaartspel

• spel

spel

1. gebiedende wijs van spela

• spela
• spele

spel

1. gebiedende wijs van spele

• spela
• spele

spel, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van spel

spel

1. spel; een bezigheid ter ontspanning volgens vaste regels met elementen als competitie, behendigheid, inzicht en kans

• kaartspel