slaaf

Niet te verwarren met: Slaaf

• Geluid:  slaaf    (hulp, bestand)
• IPA: / slaf / (1 lettergreep); /slaːf/

• slaaf

• Leenwoord uit het middeleeuws Latijn, in de betekenis van ‘lijfeigene’ voor het eerst aangetroffen in 1285 ^[1]
• Van laat-Latijn sclavus - «Slavische gevangene» (vgl. laat-Oudgrieks: Ἐσκλαβήνος). De herkomst van 'Slavisch' is onduidelijk.

de slaaf m

1. een persoon die het bezit is van een ander

   • Zij waren weinig meer dan slaven. 

2. iemand die geheel afhankelijk van iets of iemand is

   • Het leven van vrouwen in Saudi-Arabië is dat van slaven.^[2] 
   • hij was een slaaf van zijn speelzucht 

   ▸ Velen van ons zijn slaaf van onze schulden geworden en ik was hierop geen uitzondering.^[3]

3. ondergeschikte in een sadomasochistische relatie

   • in een sm-relatie zijn er meesters (of meesteressen) en slaven 

4. (informatica) apparaat of element dat (tijdelijk) ondergeschikt is aan een ander

   • in een meester-slaaf-element is het niet duidelijk wie nu de meester en wie de slaaf is 

• Het woord slaaf staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "slaaf" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• geluid

slaaf

1. slaaf