stormen

• Geluid:  stormen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈstɔrmə(n) / (2 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /ˈstɔr.mə(n)/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ˈstɔr.mə(n)/

• stor·men

• In de betekenis van ‘hard waaien’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 ^[1]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
stormen	stormde	gestormd
zwak -d	volledig

stormen

1. onovergankelijk onpersoonlijk (meteorologie) bijzonder sterk waaien

   • Het stormde geweldig die nacht en er verging een aantal schepen. 

2. ergatief bijzonder snel bewegen

   • De bel ging en de kinderen stormden naar buiten. 

• aanstormen, afstormen, bestormen, binnenstormen, instormen, omstormen, opstormen, toestormen, wegstormen

Werkwoorden voor weersgesteldheden in het Nederlands
betrekken • bliksemen • dauwen • donderen • dooien • gieten • hagelen • ijzelen • miezeren • misten • motregenen • nevelen • onweren • opklaren • plenzen • plensregenen • regenen • sneeuwen • stormen • stortregenen • vriezen • waaien • weerlichten

de stormen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord storm

• Het woord stormen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stormen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.[2]

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈstɔɾmən /

• stor·men

Naar frequentie	2978

stormen

1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van storm

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈstɔɾmən /

• stor·men

stormen

1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van storm