stoornis

• Geluid:  stoornis    (hulp, bestand)

• stoor·nis

• Naamwoord van handeling van storen met het achtervoegsel -nis ^[1]

de stoornis v

1. (medisch) afwezigheid of afwijking van een functie die tot de normale menselijke ontwikkeling behoort
2. (psychologie) een psychische aandoening waardoor de normale gang van zaken wordt bemoeilijkt

   • Een bipolaire stoornis is een ziekte van de hersenen waardoor mensen extreme stemmingen kunnen krijgen. 

• aandoening, afwijking

• stoornis van de lichaamsbeleving

• belemmering, belet, beletsel, hinder, last, overlast, storing, verhindering, verstoring

• Het woord stoornis staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stoornis" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.