plakken

• Geluid:  plakken    (hulp, bestand)

• plak·ken

• In de betekenis van ‘(vast)kleven’ voor het eerst aangetroffen in 1599 ^[1]
• ^[2]

plakken

1. overgankelijk lijmen [1], vastlijmen
2. onovergankelijk ergens aan blijven kleven/vastzitten

• hechten

• knippen

de plakken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord plak

• Het woord plakken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "plakken" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.