latoen
- la·toen
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | latoen | latoenen |
| verkleinwoord | latoentje | latoentjes |
latoen [2]
- (metallurgie) een legering van koper en zink
1. zie: messing
- Het woord 'latoen' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.