kruiden

• Geluid:  kruiden    (hulp, bestand)

• krui·den

kruiden

1. (kookkunst) specerij bij een gerecht doen

   • Zij kruidde het vlees voor het bakken. 

• assaisoneren

kruiden

1. meervoud verleden tijd van kruien
   

   • Wij kruiden. 
     
   • Jullie kruiden. 
     
   • Zij kruiden. 

de kruiden mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord kruid

   ▸ Ik scheurde het pakje open, deed de kruiden over de droge mie en begon te knagen.^[1]

• Het woord kruiden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kruiden" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.