krijg

• Geluid:  krijg    (hulp, bestand)

• krijg

• In de betekenis van ‘oorlog’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1265 ^[1]

de krijg m

1. (militair) een gewapende strijd tussen twee of meer bevolkingsgroepen

• oorlog

• Boerenkrijg, burgerkrijg

krijg

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van krijgen
   

   • Ik krijg. 

2. gebiedende wijs van krijgen
   

   • Krijg! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van krijgen
   

   • Krijg je? 

   ▸ Ik had geen trail name want die verzin je niet zelf, die krijg je op de trail van een mede-hiker.^[2]

• Het woord krijg staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "krijg" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.